mandum, brevique dierum spatio, propitiante Domino, treasure, viz., St. speret et exspectet exaltandum; purpuream scilicet Thomas of puniceamque Cantuariæ gemmam incomparabilem, non Canterbury, to be quidem sub modio ponendam, aut in occulto diutius soon transdimittendam, sed, ut pulchrius elucescat, exponendam lated. potius et extollendam. Cujus splendore non Anglia solum, et Britannia tota, verum etiam1 orbis fidelium climata cuncta, quasi sole quodam, nubibus et nebulis expulsis, recenter emerso et serenius irradiato, signis quoque repullulantibus, et virtutibus crebris renovatis, undique gaudiis illustrata clarescent, et lætabundis vocibus ac votis in laudum præconia communiter et confidenter exsurgent. Hoc igitur ordine tractando processimus. Præmisimus Plan of utrique legendæ capitula primum, et postea proœmium. Quatinus ex ipsis quasi luminaribus, quibusdam commode præmissis, cuncta sequentia clarius enitescant, et lectoris animo longe evidentius atque efficacius singula per partes congruas et distinctiones innotescant. Valeat in Domino dominus meus. this work. 1 etiam] MS.; et, Wharton. Two espe [PRÆFATIO1 IN VITAM SANCTI REMIGII LINCOLNIENSIS EPISCOPI. Beati Remigii, non Remensis sed Lincolniensis, acta decial reasons scribere, me præcipue duo dedere; inter mundi divitias et for writing the Life of dignitates spontanea spiritus humilitas et paupertas, et in hac Remigius, mundi vespera, qua refrigescere caritas solet, fidei fervor inventus et devotionis.] 1 This, for Giraldus, marvellously short and sensible preface, is not in the MS. of this treatise, but is given in the Symbolum Electorum (R. 7, 11, Trin. Coll. Cambridge). See vol. i. 395. It was the preface to his first edition of the treatise, as written by him when at Lincoln, circa 1197 or 8. The foregoing preface, addressed to archbishop Langton, of course is not in this Symbolum, which was no doubt compiled years before Langton's accession to Canterbury. CAPITULA1 IN LEGENDAM BEATI REMIGII, I. De electione Remigii et consecratione; vitæque et morum ejusdem institutione. II. Quod inter universas quibus emicuit virtutes, præcipue caritate præfulgebat. III. Quod prædicationi jugiter insistendo, enormes plebis excessus pontificaliter extirpavit. IV. Quod episcopalem sedem Lincolniam usque transposuit; totamque diocesi suæ Lindeseiam adjecit. V. Quod ecclesiam consecrare paratus, morte præventus occubuit. VI. De miraculis. Et primo, de contracto ad tumbam viri sancti curato. VII. De muliere, talos in tergo fixos habente, ibidem curata. VIII. De adolescente, qui per annos quatuordecim IX.-De Judæa, muta et surda, sana ibidem effecta. XI.--De puella quadam, Alveva dicta, a nervorum 1 Capitula, &c.] Instead of this, Wharton has the heading, "Sum"maria capitum Legendæ S. Re"migii." And he places these Capitula first (Anglia Sacra, ii. 408), before the foregoing preface to Langton, which begins on his 2 insistendo] MS.; innitendo, 3 ton. extiterat] MS.; extiterit, Whar 15. 16. XII. De alia muliere, similiter1 simili morbo curata. curato, XIV. De muliere, a beato Thoma Cantuariensi huc XV. De muliere, a dolore capitis decennali curata. XVIII. De phrenetico et dæmoniaco, sanitatem ibidem XIX. De monacho, et presbytero, a febris vexatione curatis. XX. De puella contracta, poplitibus extensis ad tum- XXI. De successoribus ejusdem. Et primo de Roberto XXII. De Alexandro. XXIII. De Roberto de Cheineto, seu Querceto. XXV.-De Waltero Constanciensi. XXVI. De Hugone Burgundiensi. XXVII. De episcopis Angliæ tergeminis. Et primo de Thoma Cantuariensi, et Henrico Winthoniensi. XXVIII.-De Bartholomæo Exoniensi, et Rogero Wigorniensi. XXIX,-De Baldewino Cisterciensi, et Hugone Carthusiensi.2 1 similiter] After this Wharton inserts "a." 2 After the above table of headings of the chapters of the Vita Remigii, Wharton gives (p. 409), under the title, "Incipiunt secundæ "distinctionis capitula," the head ings of the first eleven of the thirteen chapters of the second distinction of the Vita S. Hugonis infra; and then, under the title "Tertia Distinctio," the headings of the six chapters of the third distinction of the same treatise. INCIPIT PROCEMIUM. fits of saints. 17. Vitas virorum virtute præditas legere libenter, et The benemente tenere, laudabilis est operæ diligentia. Eorumreading the que præcipue juvat acta recolere, qui nubilos hos dies, Lives of et caliginosas finalis temporis hujus et mundi vesperæ tenebras, nobiscum conversando lumine suæ claritatis irradiant. Mundo nimirum in maligno posito, fidei fervor olim intepuit; et quasi rivulo procul ab origine longa derivatione producto, nativum fontis saporem unda deposuit. Unde et quanto magis multorum hodie caritas, quasi contagiis infectorum, moresque formantium a convictu, jam refrixit, tanto propensius ipsam variis tam lectionum remediis et exhortationum, quam etiam sanctæ conversationis exemplis, tanquam incitatoriis quibusdam et auram provocantibus, opus est Cogunt enim nos," ut ait Gelasius, "multas invenire medicinas multorum experimenta "morborum." exsuscitare. Quid autem cor hominis ad caritatem et correctionem magis accendit, quam homines in terris attendere nil animo prorsus terrenum sapientes, verum totis cœlo nisibus fixos, terram carne cœlum corde tenentes, vitamque beatam quæ non auferetur hic jam feliciter inchoantes? Isti, ut ait Augustinus, sunt sancti, qui lucent in medio hujus nationis pravæ et perversæ sine querela fixi in cœlo; quibus dicit apostolus, "Omnia facite Phil. ii. 14, "sine murmuratione, positi in medio nationis pravæ, "ut luceatis tanquam luminaria in mundo." Horum 15. |