172 APPENDIX D. THE LEGENDA OF ST. HUGH, AS TO BE READ, OR Early history of Hugh. Sanctæ recordationis1 Hugo, quondam Lincolniensis episcopus, de remotis finibus imperialis Burgundiæ non procul ab Alpibus extitit oriundus; nobilitate generis satis clarus, et originem ducens a parentibus ordinis militaris. Qui ab annis teneris studio literarum addictus, cum decennium attigisset, monasterio traditus est disciplinis regularibus imbuendus. Factus autem canonicus regularis, adeo tam in scientia quam in vita profecit, quod cum sedecim esset annorum ad regimen cujusdam cellæ vocatus, ibi suscepit officium prioratus. Domus vero ipsius regimini deputata tempore administrationis ipsius tam in temporalibus quam in spiritualibus floruit eleganter. Domare tamen volens amplius carnem suam, et ejus motus lubricos fortius cohibere, elapso tempore modico, ad ordinem Cartusiensem, Domino disponente, transivit. Ibi, Domino misericorditer ejus opera dirigente, claruit excellenter titulis merito 5 rum et incremento virtutum. Et quia cunctis, præsertim extraneis,1 se benignum et affabilem exhibebat, religionis gravitate servata, cum tempus modicum 2 exfluxisset, domus curator est factus; quoniam apud eos susceptor hospitum et negotiorum domus procurator sic vocatur. into Eng Interea rex Angliæ illustris Henricus domum His coming quandam Cartusiensis ordinis construxit in Anglia, land. cujus promotionem ardenter optabat. Unde vix precibus multiplicatis optinuit, ut ad regimen domus illius curator Cartusiæ vocaretur. Qui, cum officium illud fuisset adeptus, sanctitatem priorem de die in diem novis studuit meritis ampliare. Unde regis gratiam et favorem, qui frequenter ejus colloquio 5 fruebatur, sanctæ conversationis merito non mediocriter optinebat. Capitulum secundum. 6 bishop of Quoniam igitur idem rex Lincolniensem ecclesiam He is made per multos annos in manu sua tenuerat, pastoris solatio Lincoln. destitutam, redimere cupiens, sicut creditur, illud malum, sicut honeste potuit, procuravit ut per electionem canonicam vir supradictus ad regimen illius ecclesiæ vocaretur. Quo facto, cum ei fuisset 8 electio nunciata, respondit quod pontificalis officii non susciperet dignitatem, nisi prioris Cartusiæ prævenisset assensus. Qui cum fuisset optentus, non sine gravi labore sollempnium nunciorum, et nunciatus 10 ei fuisset, dixit 1 extraneis] This is in H. T. It is omitted, by mistake, in L. 2 modicum] This again is in H. T., but omitted in L. B. has " parvo "post tempore." 3 With this the second Lection of T. begins. This Lection includes this last section of Cap. I., all Cap. II., the first few lines of Cap. III., and then ends imperfectly. 4 et favorem] So also T.: not in H. W. 5 colloquio] So also H. W.; alloquio, T. 6 rex] This is in H. T. B., but 7 malum] So also H.; not in T. 2 quod ad regimen ecclesiæ Lyncolniensis non accederet, nisi prius ei de canonicorum unanimi1 et libera voluntate constaret. Decanus igitur Lyncolniæ, cum majoribus capituli sui, accessit ad locum cui prædictus vir præerat. Qui, inter prima colloquia, sic eorum sibi gratiam comparavit, quod eum patrem et pastorem habere sinceræ devotionis affectu ferventer optabant. Ut autem ei certius innotesceret unanimis voluntas eorum, ibi eum iterum elegerunt, et tunc primo consensit. Cum itaque consecrationis munus fuisset adeptus, prima nocte qua in episcopatu suo dormiens quievit, post matutinas et devotas orationes, in sompnis audivit vocem dicentem sibi, "Egressus es in salutem populi tui, in salutem cum Christo tuo." Ecclesiam Is a bishop autem suam ita meritorum titulis illustravit, ita plebem sibi commissam verbis informare studuit et exemplis, quod episcopi nomen sibi recte competere,1 bonorum operum testimonio, patenter et veraciter osMic. iii. 10. tendebat. indeed. Nec, juxta verbum propheticum, "Syon in "sanguinibus edificare" studuit; sed ex vivis lapidibus habitaculum ecclesiæ construebat, electas in ecclesia sua collocando personas; et, juxta verbum Scripturæ, Isa. ix. 10." Cum lateres cecidissent quadris edificabat lapidibus, "cedrosque plantabat corruentibus sicomoris." PotesHis resist tatis autem secularis in ecclesiam sævientis impetus ance of the adeo constanter elidere consuevit, ut et rerum et cor secular power. 5 poris sui periculum contempnere videretur. Adeo autem potestati (seculari) resistendo profecit, quod ecclesiam suam a servitute gravissima liberavit, et jura plurima amissa recuperavit. Capitulum tertium.1 the male Aliud etiam duximus adnectendum, quod virorum His visits to leperfide dignorum nobis relatio patefecit. Vir iste, dum houses, and viveret, domos leprosorum per quas transitum faciebat kissing of ingredi consuevit, et cum, eo jubente, viri fuissent a lepers. feminis separati, omnes viros 3 leprosos quantumcunque deformes osculari solebat. Videns autem hanc humili- The chancellor tatem egregiam bonæ memoriæ Willelmus quondam William's Lyncolniensis ecclesiæ cancellarius, vir utique 5 valde remark, and Hugh's litteratus et bonus, voluit experiri utrum propter excellentiam hujus operis elatio tangeret animum viri justi, dixitque ei; "Martinus leprosum osculando sana"vit; vos leprosos quos osculamini non sanatis." Episcopus autem in continenti respondit, "Osculum Mar"tini carnem leprosi sanavit, osculum vero leprosi "animam meam sanat." 6 answer. Nec est, ut credimus, sub silentio transcurrendum, quam excellenter in quodam articulo, juxta præcedentis meriti qualitatem, eum Dominus, ut creditur, honoravit in terris. Solebat enim pontifex ille, dum viveret, His dilisepeliendis mortuis tam diligens humanitatis officium gence in burying exhibere, quod nullum mortuum præteriret cujus se- the dead. pulturæ ministerium sibi competens impendere non curaret. Dominus autem, qui retributione condigna novit justorum merita compensare, tam honorabilem ei tribuit sepulturam, ut honorem illum retribuisse supra 1 Henceforward the order is different from that of H. This first part of the third chapter of L. forms the sixth section of H. 2 patefecit] L. T.; exequi patefecit, H. 3 viros] With this word T. ends abruptly, at bottom of f. 209 b. Folio 210 commences with "est, "mirabile dictu, tam caro, &c," as towards the end of Cap. XI. infra, 4 osculari] To this W. adds "et 6 This, about Hugh's burying the Kings, bishops, &c. took part in his own funeral. So far as dicto merito videatur. Ea namque die qua corpus ipsius, sepulturæ tradendum, ad Lincolniensem 1 ́est delatum ecclesiam, rex Angliæ et rex Scotiæ, cum tribus archiepiscopis et multis episcopis, et abbatibus multis tam ordinis Cisterciensis quam alterius, comitibus quoque et baronibus, apud Lyncolniam convenerunt. Qui in primo civitatis ingressu corpori occurrerunt, illud in humeris suis ad ecclesiam deferentes. Exequiis autem pontificum ministerio celebratis, mane venerabile corpus honorifice tradiderunt sepulturæ. Illud autem officium tam diligenter exequi curaverunt, ut videretur divinitus procuratum, quod propter illud specialiter convenirent. Hæc pauca, de multis collecta, universitati fidelium to his life. de vita sancti prædicti viri curavimus intimare. His miracles; 1st, time. DE MIRACULIS EJUSDEM. Capitulum quartum. Dominus etiam noster Jhesus Christus, qui in sanctis in his life suis semper et ubique gloriosus est, vitam sanctam famuli sui moresque commendabiles sibi placere demonstrans, sanctum suum miraculis, dum etiam viveret, ita declaravit, ut variis diversorum languoribus, per sancti viri merita, medicinam præstaret et salutem. Cure of a child at Accidit autem 2 in vita sancti viri, quod cum circa Alconbury, gregis sui curam vigilans parochiam suam perageret, with a devenit ad quandam villam Alkemundebyri nomine, iron stuck ubi pater et mater cujusdam pueri, puerum ipsum ex piece of in its throat. 1 Lincolniensem] H.; Lincolniensis, L. 2 This miracle at Alconbury, Huntingdonshire, and the measures taken by the papal commissioners to ascertain the certain truth, are largely related in sections 11, 12, and 13 of H. In this case, if not in others, H. no doubt gives us the full report of the commissioners, as transmitted to Rome. It has seemed to me well worth while to add this portion of H. at the end of the present Appendix, infra, 190. |