arm, by cum corpus sancti viri in ecclesia Lyncolniensi adhuc touch of Hugh's jaceret humandum, miles quidam, canonicis ecclesiæ et body, in aliis comprovincialibus notissimus, cujus brachium dexLincoln cathedral. trum corroserat ita cancer quod jam os apparebat, idem brachium dextrum super corpus episcopi posuit; et faciem ejus, quæ, ut mos est regibus et episcopis defunctis in feretro jacentibus, discooperta jacuit, curationis causa non sine lacrimis tangebat; statimque a Domino, meritis sancti viri, restituta est,1 mirabile dictu, tam caro quam cutis brachii sui. Unde idem miles gaudens, et Deo et sancto pontifici gratias agens, se sanum decano ejusdem ecclesiæ, commendabilis vitæ et conversationis viro, aliisque viris fide dignis sæpius præsentavit, ostendens locum pristinæ debilitatis plenum et integerrime sanatum.3 Miracles after his burial. Recovery apparently 5 Capitulum duodecimum. Post prædicta miracula ea dignum duximus adjicere miracula, quibus divina bonitas, tanquam in tenebris lucernam accendens, post sepulturam gloriosam sanctum suum clarificari voluit et magnificari. 6 Puer quidam parvulus de partibus Lyncolniæ, per of a boy, quindecim dies ægrotans, invalescente morbo devenit dead. ad mortis periculum; ita ut in eo nullum vitæ signum, nec ipse etiam halitus remaneret; sed, frigescentibus membris, corpus ita diriguit ac si per quindecim dies mortuus extitisset. Quo viso, mulier quædam accessit, et oculos clausit, et membra mortuorum more disposuit. Cumque sub hoc schemate jacuisset a tempore gallicantus usque ad diluculum, mater, cujus fides inter lacrimas non fuerat extincta cum filio, cum multa fiducia dixit; "6 Etiam si humatus esset filius meus, "posset eum mihi Dominus restituere per merita "sancti Hugonis." Acceptoque filo faciendis candelis The measuring idoneo, cœpit puerum mensurare. Crescente vero die, fillet. fecerunt pro anima pueri orationes et elemosinas; et miserunt ad sacerdotem vocandum ad funus. Porro mater sedula, circa horam diei primam, deprehendit in puero motum palpebrarum, flatumque restitutum; magnificans Deum, et sanctum episcopum, cujus hoc meritis ascribebat. Procedente vero tempore duxerunt istum puerum sanum parentes ejus ad tumbam episcopi, et hæc Dei magnalia narraverunt.1 Capitulum tertiumdecimum. 3 man. Adolescens quidam,2 nomine Johannes, adeo paralisi Cure of a paralytic percussus erat ab umbilico inferius, quod nullum usum habuit crurum, pedum, seu tibiarum: et in hac languescens ægritudine, per quatuor annos et dimidium, in hospitali Lyncolniensi detentus est. Postmodum in atrio matricis ecclesiæ se recepit, ibidem diu canonicorum elemosinis sustentatus, semper existens immotus nisi ab aliquo vel aliquibus de loco ad locum transferretur. Hic cum multos ad tumbam sancti Hugonis 1 So far Wendover follows this Legend. He has nothing of what is comprised in the remaining chapters. 2 This miracle is not in H.; it once was, no doubt, in the lost part of it. It is in T. (Lect. VIII.). It is also, more fully, in the Life by Giraldus (143, supra), with many There is "lecto" before deten- 2 curatos audiret, et per ipsum lætos redire videret, vigilia Assumptionis beatæ Virginis se ad tumbam memoratam portari fecit. Ubi cum tota nocte pia fudisset precamina, cum mane1 obdormisset, visum ei fuit in sompnis quod episcopus quidam, vultu et statura venustus, mitratus, episcopalibus indutus, præcepit ei surgere. Qui ad hanc vocem evigilans, cruribus et tibiis extensis, sese in stationem erexit; sed nutans in primis et titubans protinus in terram corruit. Iterum per se surgens, firmiter stare cœpit. Qui usque hodie sanus existens, in atrio ecclesiæ habitat, et per canonicorum hospitia singulis fere diebus graditur propter victus necessaria. 3 Cure of a paralytic woman. Capitulum quartumdecimum. non Mulier etiam quædam, Alicia nomine, paralitica ab umbilico inferius, ita quod sese 5 movere poterat nisi adjutorio alieno, ante fores ecclesiæ longo tempore discumbere consueverat. Cujus impotentiam probare volens quidam serviens ecclesiæ, in plantam pedis ejus stimulum ferreum usque ad os infixit; nec tamen illud sensit ægrotans. Qua postea ad tumbam sancti viri delata, cum in oratione prostrata lacrimisque perfusa aliquamdiu perstitisset, auditus est a circumstantibus ossium mulieris illius fragor non modicus, tanquam violentiam pateretur. Et sic per merita sancti sui Dominus eam plene curavit. 1 cum mane] So L.; et mane parumper, T.; cum mane parumper, B. Giraldus has, 66 mane vero facto, "cum parumper." 2 indutus] So L.; competenter indutus, T. B. and Giraldus. 3 usque hodie] So L.; multo tempore, T.; multo post tempore, B.; and with "habitabat " after, instead of habitat. 4 This miracle, again, is not in H.; but is in T. (Lect. VIII.). 5 sese] After this T. has, " de loco "in locum;" and B. "de loco" only. 6 sancti sui] So L.; sancti viri sui Hugonis, T.; sancti viri, B. Capitulum quintumdecimum. another woman. Inetta, quædam mulier,1 cum quodam die Sabbati Cure of post nonam lavaret pannos parvi 2 sui, et eos in die paralytic Dominica sequenti exponeret ad exsiccandum,3 percussa est paralysi in sinistra manu; ita quod tota manus illa marcuit usque ad cubitum. Postea videbatur ei in sompnis, quod quidam dixit ei ut iret ad tumbam prædicti episcopi, et poneret se in medio1 foramine tumbæ, et diceret novies orationem Dominicam, et reciperet sanitatem. Ipsa autem ad tumbam veniens, antequam explesset nonam orationem, prius mirabiliter afflicta tandem obdormivit. Et cum evigilasset, vidit manum suam totam rubeam et curatam ; ita quod usum illius habuit, sicut et alterius manus. Fuit autem in hac ægritudine, a die Dominica in qua hoc ei accidit, usque ad diem Veneris proximo sequentem. Capitulum sextumdecimum. 5 three other Tres quoque alii paralitici, quorum curationem sub And of brevitate constringimus, ad sancti viri corpus plene cases of sanati sunt. Quorum unus loquelam, et usum totius paralysis. Of these three cases, the first only is in H. The others, no doubt, were in the lost part of it. The patient in this case, H. tells us, who had lost her speech and the use of her left side, was a woman named Margaret, who was cured at the tomb of St. Hugh. She herself bore witness before the papal commissioners, with two other women and a layman. The three cases are related in T. (Lect. VIII.), in the same brief way, and nearly the same words, as here in L. These only a part of Hugh's partis sinistræ amiserat; alter vero, ore ad aurem converso, et uno oculorum elevato sursum, alteroque depresso, media1 parte totius corporis sauciata; 2 tertius quoque ex omni parte corporis debilitatus; plenæ restituti sunt sanitati.3 4 Capitulum septimumdecimum. Igitur divinæ dignatio pietatis sanctum et electum suum, piæ recordationis,5 hujus sanctæ sedis episcopum, miracles; fratres carissimi, tam in vita quam etiam post vestem as proved before the mortalitatis exutam, ut audistis, in signum miraculopapal com- rum multitudine illustravit. Et licet aliorum mulmissioners, archbishop torum multiplici miraculorum eventu eum Dominus Langton, decoraverit, quæ pro sui multitudine non possent sub abbot of brevitate narrari, ea sola duximus inserenda præsenti Fountains. tractatui, de quorum veritate constat per inquisitionem and the ex altissima auctoritate et præcepto domini papæ Honorii tertii, a venerabili viro Stephano Cantuariensi archiepiscopo, cujus laus est in scientia, vita, et doctrina in universali ecclesia, et a prudenti viro abbate de Fontibus postea Elyensi episcopo, per testes probably a mistake for "insignium.” What is here said is plainly taken from a bull of pope Honorius, announcing Hugh's canonization; from that given us in Rymer (i. 165), from the original in the Tower, and by Wendover (iv. 64); or from a similar bull, ordering his translation as well, preserved in the Brownlow MS. of the Magna Vita (Appendix I. infra; second of the bulls at the end). In these bulls the reading is insignium." L. 7 decoraverit] T. B.; illustravit, 8 John, abbot of Fountains, was consecrated bishop of Ely March 8, 1220.. |