Imagens das páginas
PDF
ePub

eandem omnino habeant canonici libertatem in prebendis suis, quam habent canonici Sarisbiriensis ecclesiæ in suis. Præfatam vero libertatem subdecanatui, et ecclesiæ Lettune,' quæ ad subdecanatum pertinere dignoscitur, necnon et ecclesiæ Omnium Sanctorum in ballio Lincolniensi, quæ de cancellaria est nostræ ecclesiæ, perpetuo concedimus. Et præsentes sigilli nostri attestatione communimus et corroboramus. Testibus, Martino thesaurario,3 Radulpho subdecano, Galfrido capellano domini regis, Willielmo de Bugden capellano, Fulcone de Caysun canonico, magistro Radulpho medico, Laurentio, Gilberto de Sempringham, Willielmo, Clement priore de Ellysham, Thoma canonico de Grymesby, et magistro Ralgero, et aliis.

5

Robertus, permissione divina Lincolniensis episcopus, omnibus archidiaconis per episcopatum Lincolniensem constitutis salutem. Noverit universitas vestra nos in perpetuum absolvisse omnes canonicos Lincolniensis ecclesiæ a subjectione quam de prebendis eorum exigere quondam consuevistis. Testibus, Martino thesaurario, Galfrido capellano domini regis, magistro Radulpho, etc.

8

Hic Robertus diem clausit extremum A.D. MCXXIII.: Alexander, bishop. et successit illi eodem anno quidam Alexander, de Vit. S. Normannia similiter oriundus. Hic prebendas aliquot Rem., adjecit, ac terras aliquas et maneria adquisivit. Sed Cap. XXII.

1 Lettune] Lectoniæ in Reg. Antiquiss.

2 Lincolniensi] Not in Reg. Antiquiss.

3 Martin the treasurer is the only witness given in Reg. Antiquiss.

4 There is a copy of this charter on one of two leaves of an early Chartulary, now inserted in the Reg. Antiquiss. after f. 8.

5 permissione divina] Instead of

"

this, "Dei gratia' in the early
Chartulary.

6 eorum] After this is, in the early
Chartulary, "et earum pertinentiis,
"tam in prebendis quam in homini-
"bus et omnibus ad eas pertinen-
"tibus."

domini] Not in the early Chartulary.

8 The early Chartulary adds,— "et magr Henr. Fulc. et Willo "capellano."

supra, 33.

Robert de

bishop.

Vit. S.

ex terris ecclesiæ suæ et redditibus monasteria construxit. Tria quoque erexit castella in ecclesiæ suæ terris. Et pallium, quod prædecessor suus primo dedit, et ipse sine contradictione persolvit. Ecclesiam tamen Lincolniensem, igne casuali consumptam, egregie reparavit, et primus eam voltis lapideis communivit. Anno autem xiii. regis Stephani idem Alexander obiit et decessit.

Successit autem Alexandro Robertus de Cheyneto, Chesney, natione Anglicus sed cognatione Normannus. Hic quasdam terras alienavit, et neptibus suis nuptum Rem., Cap. tradendis donavit. Quatuor autem ecclesias in suis supra, 34. maneriis constitutas, et unam prebendam, ordini de

XXIII.

Geoffrey, bishop elect.

XXIV.,

supra, 36.

Sempringham in perpetuum contulit, in ecclesiæ Lincolniensis læsionem perpetuam. In trecentis vero libris Aaron Judæo suam ecclesiam obligavit. Mercatus autem nonnullos et nundinas perutiles, et unam prebendam, ac domos de Veteri Templo Londini, cum terra in qua sitæ sunt, suis successoribus acquisivit.

Quo mortuo A.D. MCLXVII., bona episcopalia per detestabiles abusus multis annis enormiter usurpata Ibid., Cap. fuerunt. Sed tandem Galfridus clericus electus, regis Henrici secundi filius, de archidiacono Lincolniensi ad sedis ejusdem cathedram sublimatus. Hic Galfridus ornamenta ecclesiæ suæ, quæ trecentis libris Aaron Judæo per suum prædecessorem fuerant obligata, facta redemptione, a Judæi manibus liberavit. Et ornatus ecclesiæ ex proprio plurimum ampliavit: et inter cetera, duas campanas grandes atque sonoras dictæ ecclesiæ devota largitione donavit. Terrasque nonnullas recuperavit amissas. Completoque in episcopatu septennio, tandem anno Domini MCLXXXII. episcopatui sponte renunciavit; et processu temporis in Eboracensem archiepiscopum est assumptus.

Rem.,

Successit autem huic Galfrido Walterus, de Con- Walter de stantiis dictus, sed re vera de Cornubia natus; vir bishop. Coutances, affabilis, literarum studiis conditus, ac in secularibus Vit. S. curiæque negotiis prudens. Qui unum episcopatum per Cap.XXV. annum est, per viam postulationis in archiepiscopum supra, 38. Rothamagensem assumptus. In uno tamen ecclesiam Lincolniensem graviter læsit, et ejusdem capitulum in immensum offendit, in gloria sua maculam magnam ponens; in hoc videlicet, quod ecclesias illas quas prædecessor ejusdem Robertus de Cheyneto alienaverat, in discessu suo ordini de Sempringham, qua gratia seu beneficio præveniente vel subsequente nescitur, cartarum suarum munimine roboravit.

XXVI.

Successit autem Waltero Hugo de Aveloni, de Bur- Hugh de Avalon, of gundia natus, originem ducens a parentibus ordinis Burgundy, militaris, et arctissimis Cartusiensis ordinis regulis bishop. mancipatus. Qui pro moribus castis, actibusque sanc- Ibid., Cap. tissimis, et laboribus multis in regimine animarum, et supra, 39. resistentia ascendentibus contra suam ecclesiam ex adverso, cœlestis loci ac sanctorum catallogo conjungi meruit et ascribi. Qualiter autem in regimine animarum, et terminatione materiarum ecclesiæ se habuit, in Vita sua quæ in ecclesia Lincolniensi habetur conscripta, plene poterit reperiri. Non est tamen omittendum quod, inter cetera, pallium domino regi concessum, ut præmittitur, a rege Ricardo redemit, et ecclesiam suam ab ejus solutione in perpetuum liberavit. Et patronatum monasterii de Eynesham, qui in casu

1 There is something plainly wrong here, though the meaning is clear enough. The passage is preserved to us only in Brown Willis's very corrupt extracts.

2 Vita sua] This, very probably, was the Magna Vita; and the copy of it which Leland found at Lincoln,

and gives notes from in his Itine-
rary (viii. f. 48 b); see Mag. Vit.
S. Hugonis, 1, n. 1. A Vita S. Hu-
gonis occurs, in a late 15th century
catalogue of their books, in a MS.
in the record room of the dean and
chapter.

Hugh's letters to the archdeacons,

Whitsun

tide visit to Lincoln.

amissionis extitit tempore suo, illibatum suæ ecclesiæ servavit. Et fabricam matricis ecclesiæ suæ a fundamento construxit novam: et aulam episcopalem egregiam inchoavit. Et capitulo suo concessit literas quæ sequuntur.

Hugo,1 Dei gratia Lincolniensis episcopus, omnibus archidiaconis et eorum officialibus per diocesim Lincolniensem constitutis, salutem et Dei benedictionem. about the Cum cura et solicitudo Lincolniensis ecclesiæ, quam Deo authore regendam suscepimus, nos admodum invitent ea quæ hactenus minus bene fuerint ordinata in meliorem statum redigere, canonicorum ibidem Deo jugiter famulantium commodo imposterum profuturo invigilare tenemur. Movemur siquidem, nec illud clausis oculis de cetero præterire possumus, quod etiam vos movere deberet et non movemini, ad quos specialius pertinet cura et solicitudo ecclesiæ Lincolniensis, quod cum tantam habeat filiorum multitudinem, ipsi eam contemnunt, ut saltem eam semel in anno, secundum consuetudinem ecclesiæ nostræ, quæ in aliis ecclesiis episcopalibus celebris habetur, eam in propria persona, vel de suis facultatibus condignas oblationes mittendo, negligant visitare. Quod quidem ex negligentia clericorum, potius quam laicorum simplicitate, novimus accidisse. Quocirca universitati vestræ authoritate qua fungimur præcipimus, quatinus decanis, personis, presbiteris, per nostram diocesim constitutis, in virtute obedientiæ injungatis, ut in singulis parochiis singuli capellani fideles sibi commissos ad hoc sufficienter authoritate nostra inducant, quod de singulis domibus aliqui in festo Penthecostes ad locum consuetum et processionibus destinatum singulis annis satagant convenire, oblationes condignas in remissionem peccatorum suorum, et in signum obedientiæ et recordationis matris

There is an early copy of this letter of bishop Hugh in the Reg. Antiquiss. f. 184 b.

[ocr errors]

suæ Lincolniensis ecclesiæ offerentes.

Jubeatis etiam

ut singuli decani personis presbiteris sibi commissis authoritate nostra præcipiant, quatinus universi attenta solicitudine provideant, ut, nominibus parochianorum suorum seorsum notatis decanis cum clericis nostris in Penthecoste ad hoc destinandis, sciant per nominum annotationes fideliter respondere, qui secundum mandatum nostrum ut filii obedientes vel venerint vel miserint, et qui mandatum nostrum transgredientes venire vel mittere neglexerunt.

Consimilem literam concessit episcopus Willielmus,1 successor Hugonis prædicti.

dean and

resident

:

Hugo, Dei gratia Lincolniensis episcopus, dilectis in And to the Christo filiis, decano et capitulo Lincolniensis ecclesiæ, chapter salutem et Dei benedictionem. Quia fervens habemus about nondesiderium, ut ad honorem Dei, et beatæ Virginis canons genitricis ejus Mariæ, in ecclesia Lincolniensi debita celebritate singulis quibusque temporibus, prout decet, divina celebrentur; ad id competenter et commode prosequendum, canonicorum et vicariorum ibi residentium utilitati prospicere cupientes, tibi decano et canonicis residentibus, et si decanus fuerit absens, tibi subdecano et canonicis residentiam facientibus, hanc potestatem indulgemus; ut nostra authoritate sit vobis coercere omnes canonicos qui non residentiam, per detentionem prebendæ suæ, ut vicarios loco suo constituant, et de communi consilio vicars to canonicorum residentium eis honestam et sufficientem place. sustentationem provideant. Præterea vobis etiam hanc Also about facimus indulgentiam, ut omnes injustos detentores of the communæ vestræ, et omnes qui vel hominibus vel church possessionibus, ad eandem communam pertinentibus, against injuriam, molestiam, vel gravamen intulerint, liberum whom the sit vobis ecclesiastica censura coercere, et in eos usque to proceed

1 The letter of bishop William is in the Reg. Antiquiss. f. 184 b.

be com

licitum who are to faciunt pelled to

idoneos

2 This letter also is in the Reg. Antiquiss. f. 185 b.

appoint and provide for

fill their

detainers

commons:

chapter are

« AnteriorContinuar »