Imagens das páginas
PDF
ePub

Rom. ix. 16.

Occulta sunt ergo judicia Dei. Cui fere in omnibus ad votum ante successerat, hoc illi desiderium suum tam laudabile, tam honestum, non est consummare concessum. Ergo nec velle volentis, nec currere currentis, sed totum est Dei miserentis. Exequiis autem, ut tantum virum decuit, solemniter et Buried also rite peractis, sepultus est a fratribus in eadem ecclesia, May 6. in prospectu altaris sanctæ crucis, pridie 2 nonas Maii.

28.

the trea

[CAP.] VI.S

De miraculis. Et primo de contracto ad tumbam viri sancti curato.

Quam fuerit tamen Deo carus, quanquam in hoc non exauditus, signa post obitum ejus et prodigia, quæ sub silentio præteriri non debent, multis indiciis Cure of a declararunt. Primum autem miraculum hoc erat. Jucripple, a member of venis quidam, de domo et familia thesaurarii Willelmi, totis febre membris olim contractus, in eccleWilliam's siam devectus, Dominum coram tumba viri sancti cum family. diutius exorasset, tanquam in extasim factus, et extra se raptus, in terram corruit. Ubi cum se aliquamdiu devolvisset, extensis nervis omnibus, erectus exiliit: Deumque laudans et sanctum Remigium, rectis de cetero gradibus ambulavit.

surer

1 Cui] MS.; cum, Wharton.
2 pridie nonas] i.e. May 6, the
day of his death. There must be
some mistake.

3 Chapters VI.-IX. are omitted
by Wharton. John de Schalby
(Appendix E. infra) just mentions
the miracles, and no more: “ Quan-

"tum Deo carus extiterat in vita,
"miracula post obitum ejus contin-
gentia declararunt."

66

4 The treasurer William does not occur in the published lists of Lincoln dignitaries. The 12th century Obituary, however (Appendix B. infra), records his death on 19 kal. January (December 14). He seems to have held the office before the middle of the century. See note (2) p. 23, infra.

5 febre] So MS. Perhaps "fere" would be the right reading.

[CAP. VII.]

De muliere talos in tergo fixos habente, ibidem curata.

Fuit et mulier quædam, cui nomen Leviva, a nati- Cure of a vitate fixos in tergo talos habens; quæ manibus solum, woman, a cripple scabellis innixa duobus, se transferebat. Quæ cum ad from birth. tumbam sancti in orationibus aliquamdiu perstitisset, ruptis nervis pedum et ossibus, quibus ad tergum prava ligati fuerant et perversa natura, cunctis admirantibus et Deum laudantibus, quæ nunquam usum pedum ante habuerat rectis absque podio passibus incessit.

[CAP.] VIII,

De adolescente, qui per annos quatuordecim contractus extiterat, in integrum,1 data sanitate, restituto. Adolescens quidam, de familia thesaurarii Jordani,2 Cure of a successoris Willelmi, qui per annos quatuordecim pedi- 14 years cripple, a bus et tibiis contractus fuerat, sero in vigilia nativi- member of tatis sancti Johannis Baptistæ ad ecclesiam allatus, et coram tumba locatus, circa mediam noctem erectus, 29. integram sanitatem recuperavit. Adeo ut non solum dan's faad gressus tremulos et quietos, verum etiam ad cursus celeres, et saltus, plantas susciperet consolidatas.

1 integrum]. So in table of chapters supra: here the MS. has "in-tegram."

66

2 Jordan, according to the published lists of Lincoln dignitaries, was treasurer about 1188 (Hardy's Le Neve). It seems clear, however, from the 12th century Catalogue of Books at Lincoln (infra, Appendix C.), that this date must be very far wrong. The chancellor Hamo, who drew up this catalogue, died in 1182. He speaks of Jordan

as treasurer, at the time when he
himself became chancellor, which
was as early as 1150, if not still
earlier; and speaks of Martin, the
successor of Jordan, who, according
to the published lists, was treasurer
about 1160 and in 1164. Jordan
must have been treasurer about the
middle of the century, and not later
than 1160. The Obituary (infra,
Appendix B.) records his death on
the 1st of July.

the trea

surer Jor

mily.

Cure of a Jewess, deaf and

[CAP.] IX.

De Judæa, muta et surda, sana ibidem effecta.

Judæa, in urbe Lincolniensi degens, muta a nativitate et surda, dominica quadam, cum urbis populo, dumb from ecclesiam beatæ Virginis intravit; non tamen ut oraret,

her birth.

sed potius ut Christum, sicut præsumitur, etsi non verbis, mente tamen et gestu, more gentis suæ perfidæ et perversæ, miserrima blasphemaret. Erat autem hora quasi inter tertiam et sextam, cum diaconus jam ad pulpitum, evangelium pronunciaturus, ascenderet. Et ecce, cum vaga prius per ecclesiam deambulasset, demum ad tumbam viri sancti parumper inspiciendo et tanquam admirando stetisset, in terram subito corruens, nomen sancti Remigii alta voce pronunciavit : linguaque Gallica loquens, non solum sermonem, sed etiam auditum illico suscepit. Ex quo patet, quia non propter merita semper, aut devotionem, sed ut manifestetur gloria Dei, miracula fiunt. Ad majorem autem divinæ virtutis laudem, locus evangelii qui hora legeLuc. xi. 14. batur eadem iste fuit; "Erat Jhesus ejiciens dæmonium, "et illud erat mutum: et cum ejecisset dæmonium, "locutus est mutus, et admiratæ sunt turbæ." Tantus autem, in hoc tam insigni miraculo, factus est concurrentium, admirantium pariter et exultantium, tam populorum quam etiam cleri chorum relinquentis clamor baptized by atque tumultus, quod non solum evangelii lectio, verum bishop etiam missæ ipsius celebratio fere fuerat interrupta. and by him Hæc autem, ab episcopo loci ejusdem Alexandro bapcarried tismi gratiam postmodum adepta, et per industriam spread the cum ipso diu per urbes et castra transvecta, beati praises of Remigii longe lateque præconia præferebat.

30.

She is

afterwards

Alexander,

about, to

Remigius.

[CAP.] X.1

De corpore viri sancti, ad latus altaris sanctæ crucis aquilonare translato, et post triginta duos annos integro invento.

Processu vero temporis, cathedralem beatæ Virginis Fire in ecclesiam casuali contigit igne consumi.2 Et ipso in- cathedral,

circa A.D.

Tombstone

cendio, cum fortius ingrueret, tecti materia in aream 1124. corruente, petra corpori superposita, per medium con- of Remifracta, partes in geminas est separata. Cujus eventus gius broken occasione, a canonicis loci ejusdem inito consilio, quatinus ad locum secretiorem, communique a transitu remotiorem corpus transferretur, sapienter est decretum.

in two.

1 This chapter is given by Whar- | this fire, under A.D. 1122, as conton.

2 Giraldus, so far as I know, is our only authority for this fire in the cathedral circa 1124, and for the injury to the tomb of Remigius, and the removal of his body. He is so circumstantial in his account, that it would seem he is closely copying from what he found in a Lincoln legend of Remigius. But there seem to me grave doubts whether the church ever suffered from fire at all at this time. The Peterborough continuator of the Saxon Chronicle tells us, indeed, that on May 19, 1123, a fire consumed nearly the whole city of Lincoln; but he has not a word about any damage to the cathedral; a thing which, if it had happened, we can hardly suppose a contemporary Peterborough chronicler would not have mentioned, especially when narrating the ravages of the fire in the city. Moreover the Margan Annals (p. 11, ed. Luard) describe

suming the whole city; but they expressly add that the minster and the bishop's palace escaped destruction;-"Civitas Lincolniæ tota in"cendio consumpta est, excepto "tamen monasterio et episcopio." These authorities seem to me conclusive against Giraldus's destruction of the church at this time by a fire.

But it is probably true that there was some injury to the tomb of Remigius, and a removal of his body, about this time, and owing to a fire which had done some small mischief in the part of the church where his body lay. The Lincoln legendist, whom Giraldus follows, writing probably many years after the event, seems to have connected this partial fire in the cathedral with the destructive, and no doubt still well-remembered fire of the city, and to have represented the one as destructive as the other.

after 32 years, found incorrupt.

His body, Jejuniis igitur, orationibus, et confessione communiter purgati et mundati, effossum corpus et discoopertum, cum annis jam xxxii. in terra jacuisset, adeo integrum ut ibi positum fuerat est inventum; nulla etiam in veste ipsius, vel in modico, læsione reperta. Quidam autem nomine Ricardus, similiter natione Normannus, videns et admirans corporis integritatem, barbæ,' quæ prolixa aliquantulum tanquam excrevisset extiterat, some hairs temeraria præsumptione tentare volens an pili firmis

Richard

the Norman tries 31.

in vain to pull out

of the

beard.

ment.

translated to the

2

carni radicibus inhærerent, vellere manu fortiter cœpit, His punish- sed nec unum avellere potuit. Qui continuo domum remeans, tam plectibilis præsumptionis audaciam divina statim ultione secuta, gravi morbo correptus, per The body annum integrum lectum tenuit et languorem. Translatum est ergo cum reverentia magna, sicut tantum decuit thesaurum, corpus usque ad altare sanctæ crucis, ibique ab aquilonari latere debiti honoris exhibitione reconditum. Annulus autem a digito ipsius extractus, et aquis intinctus, potum febricitantibus variisque languoribus ægrotantibus salubrem dedit.

north side

of the altar

of Holy Cross. His ring used for curing fevers.

Cure of
Alveva de

a three

years

[CAP.] XI.3

De puella quadam, Alveva dicta, a nervorum

contractione curata.

Puella quædam, Alveva nomine, de Navenebi dicta, Navenby, quæ, per triennium nervis contracta, prorsus inutilis effecta fuerat, huc advecta ad tumbam viri sancti, cum per unam tantum noctem ibidem moram fecisset, in matutinis horis, scilicet nocte Pentecostes, cum cantor qui tunc chorum regebat inciperet Beata nobis gaudia, et ipsa, cum gaudio multorum, integræ sanitatis gaudia

cripple.

1 barba] MS.; barbæque, Whar

ton.

2 cum] MS.; omitted in Wharton.

3 Chapters XI.-XX. are not in Wharton.

« AnteriorContinuar »