Arcadiae gelidos invisere Fontes.

Arcadiae fontes divinaqve gaudia ruris,
Digna qvidem plectro nobiliore, cano.
Hic Natura parens veteres sibi vindicat aras
Fanaqve, qva merito possit honore frui.
Pan amat Arcadiae nemus umbrososqve recessus ;
Hinc colitur votis, nomen habetqve dei.
Hic qvoqve triticeas segetes invisere quondam
Fertur et in campis delituisse Ceres.
Naïades proprios sacrant, bona numina, fontes;
Ipsaqve felicem Musa tuetur humum.
Phoebus ubi Eoas curru supereminet undas,
Utqve gigas, rutilum carpere gestit iter,
Suave est erranti per culta novalia passim

Delicias picti dinumerare soli.

Undiqve ridet ager: mitis nemus aura secundat;
Purpureas ultro vinea promit opes:

Lacte novo ditant spumantia mulctra capellae;
Inter et adsiduum cantat arator opus :
Rusticus indociles cogit sub vomere tauros;
Palantes revocat carmine pastor oves:
Rivulus invitat somnum : levis aura susurros
Integrat, aetherium visa sonare melos.
Qvom tamen occiduis sol sese exstinxit in undis,
Iamqve viris longi meta laboris adest;
Lascivi redeunt saturis cum matribus hoedi;
Aqve capris rabidos arcet ovile lupos.
Qvalia nocturnum fallunt tunc gaudia tempus!
Quamqve foci laetis insonuere iocis!

Lata ubi per medios expanditur area campos,
Totus amat solitos pagus inire choros.

Instituunt Satyri ludos Dryadesqve puellae,
Dulcisonos Fauno praecipiente modos.
Excipiunt omnes alterno carmina versu ;

Dum canit ille, silent; dum silet ille, canunt. Phyllida dum Corydon ardens comitatur amantem, Oscula felici datqve rapitqve vice;

Suaviter et sponsae adridens suspirat amator,
Dulce mihi tecum est vivere, dulce mori!

J. F.

Dulce Periculum.

Τέρπεται ἀμβροσίῃ τὸ φίλον μοι γηθοσύνῃ κῆρ τὼ δύο τῆς καλῆς ὄμματ' ἰδόντι Χλόης. ὦ φιλε, μὴ τερπνὸν θάρρει κίνδυνον· Ἔρως γὰρ ὄμμασι τοιούτοις δεινὸς ἔπεστι φύλαξ.

W. B. T. J.

Vir bonus est quis?

Saepe decem noctes thalamum sponsamqve relinqvis,
Nec piget interea, Pontice; vir bonus es:
Alea tum cordi est, Bacchiqve rubentia pocla;
Ebrius es semper, Pontice; vir gravis es:
Et subolem sensim vitia ad maiora pusillam
Instruis exemplo, Pontice; vir pius es.
Tot scelerum facies his qvom vicinia laudat
Nominibus, dic, qvis, Pontice, vir malus est?

C. W. B.

Awake, Eolian Lyre, awake.

Depelle somnum et dic age fervidis Dic laeta chordis Aeolium melos, Divina Testudo: canora

Mile fluunt Heliconis arce

Vocalium cum murmure fontium Rivi meantes, qvos sitientium Floresqve pratorum et fragranti Vallis amat decorata risu.

Nunc lympha, multis devia flexubus,
Levi fluento non sine viribus

Lambit virescentes recessus
Et Cereris geniale regnum :

Nunc latiori prona licentia
Secum labantum culmina rupium
Devolvit avulsosqve truncos
Et virides Heliconis umbras.

Salve lubentum blanda cupidinum
Regina, victi pectoris arbitra:
Te Luctus exauditqve Cura,
Te placidis inimica ludis

Vindicta lenem fassa potentiam.
Audit cruento dirus ab Ismaro
Gradivus, infraenatqve currus
Et rabiem sitientis hastae:

Audit corusco de solio Iovis
Bellator ales; mox piceus sopor
Compescit alarum fragorem et
Fulmineos oculi minacis

Condit furores. Te seqvitur Chorus,
Utcumqve molli in gramine coetubus
Bacchata per noctem protervis
Idalias Cytherea nymphas

Iunctas gemellis ducit Amoribus:
Praesens Voluptas et roseus Pudor
Et laeta Ludorum caterva,
Virgineae comites choreae,

Nunc involuto non semel ordine
Terram trementi concutiunt pede;
Nunc qvaeqve certatim volanti
Qvamqve fugit seqviturqve planta.

Sed Musa molles solvitur in modos:
En ipsa nexis non sine Gratiis

Regina procedit: decentes

Ad numerum fluitant lacerti

Sublime in auras: en facili viam
Spectanda lapsu conripit; en genae
Pellacis undantisqve colli

Purpureos Amor auget ignes.

E. H. C. (ex GRAIO.)

Prospero loquitur.

Vos colliumqve fluminumqve praesides
Nemorumqve Nymphae, qvaeqve celebratis lacus,
Et vos, choreae, qvae volante litora
Vix summa planta raditis, Neptunios
Fluctus seqvutae nunc recedentis sali,
Nunc agilem ab adcedente conversae pedem,
Valete; vosqve, parva larvarum cohors,
Qvaecumqve facitis circulos mutabili
Fulgente luna, qva nociva gramina,
Acidaqve morsus abstinent humo greges:
Fungosqve si qvas nocte sublustri iuvat
Sparsisse, ferreasqve campanae minas
Audire primo vesperae crepusculo:
Qvibus potentibus qvidem parvis licet
Usus magistris aureum solis iubar
Caliginosa saepe nocte condidi;
Et evocavi flaminum discordiam,
Interqve pelagum et arcuata sidera
Audax tumultuosa bella miscui;
Et in verendum robur aeterni Iovis
Trisulca torsi tela et ignes ipsius;
Et nunc revelli rupium fundamina,
Nunc et cupressus atqve pinus erutas
Verti, suisqve de sepulcris mortuos
Olim cievi cantubus vinctos meis:

Vos atqve magici qvidqvid est usqvam doli
Valete: iam tellure virgam hanc obruam
Fractam, scelestis altius ligonibus,
Et sacra in undas exigam volumina
Sub intumo celanda Neptuni specu.

A. L. (ex SHAKSperio.)