Imagens das páginas
PDF
ePub

LATIN.—PART I. (TRANSLATION OF PREPARED BOOKS.)

The Board of Examiners.

1. Translate, with short notes in the margin where you think them necessary—

(a) "Esto, aegram nulli quondam flexere mariti,
Non Libyae, non ante Tyro; despectus Iarbas
Ductoresque alii, quos Africa terra triumphis
Dives alit: placitone etiam pugnabis amori?
Nec venit in mentem quorum consederis arvis?
Hinc Gaetulae urbes, genus insuperabile bello,
Et Numidae infreni cingunt et inhospita Syrtis;
Hinc deserta siti regio lateque furentes
Barcaei. Quid bella Tyro surgentia dicam
Germanique minas?

Dis equidem auspicibus reor et Iunone secunda
Hunc cursum Iliacas vento tenuisse carinas.
Quam tu urbem, soror, hanc cernes, quae-
surgere regna

Coniugio tali! Teucrum comitantibus armis
Punica se quantis attollet gloria rebus !

(b) Tandem pauca refert: "Ego te, quae plurima

fando

Enumerare vales, numquam, Regina, negabo

Promeritam; nec me meminisse pigebit Elissae,
Dum memor ipse mei, dum spiritus hos regit

artus.

Pro re pauca loquar. Neque ego hanc abscondere

furto

Speravi, ne finge, fugam; nec coniugis umquam
Praetendi taedas, aut haec in foedera veni.
Me si fata meis paterentur ducere vitam

Auspiciis, et sponte mea componere curas, Urbem Troianam primum dulcesque meorum Reliquias colerem; Priami tecta alta manerent, Et recidiva manu posuissem Pergama victis. (c) At regina, pyra penetrali in sede sub auras Erecta ingenti taedis atque ilice secta, Intenditque locum sertis, et fronde coronat Funerea; super exuvias ensemque relictum Effigiemque toro locat haud ignara futuri. Stant arae circum, et crines effusa sacerdos Ter centum tonat ore deos, Erebumque Chaosque Tergeminamque Hecaten, tria virginis ora Dianae. Sparserat et latices simulatos fontis Averni; Falcibus et messae ad lunam quaeruntur aenis Pubentes herbae nigri cum lacte veneni. Ipsa mola manibusque piis altaria iuxta, Unum exuta pedem vinclis, in veste recincta, Testatur moritura deos et conscia fati

Sidera; tum, si quod non aequo foedere amantes Curae numen habet iustumque memorque, precatur.

2. What do you consider to be the chief merits and defects of the poetry of Virgil?

3. In what ways does Latin poetry employ the simple cases where prose requires a preposition?

4. Give the exact meanings of moenia—diversusinterpres—caecus—crimen—pius.

5. Comment on the meaning or construction, as the case may be, of-rumpi non sperat amores-has accingier artes-Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo-puppibus imposuere coronasinfelix animi.

6. Give a concise account of the life of Pliny the younger.

7. Translate, with short notes as above

(a) Socer Pompeius Iulianus, cum cetera vita tum vel hoc uno magnus et clarus, quod ipse provinciae princeps inter altissimas condiciones generum non honoribus principem, sed sapientia elegit. Quamquam quid ego plura de viro, quo mihi frui non licet? an ut magis angar, quod non licet? Nam distringor officio ut maximo sic molestissimo: sedeo pro tribunali, subnoto libellos, conficio tabulas, scribo plurimas, sed inlitteratissimas litteras. Soleo non numquam (nam id ipsum quando contingit!) de his occupationibus apud Euphraten queri. Ille me consolatur, adfirmat etiam esse hanc philosophiae et quidem pulcherrimam partem, agere negotium publicum, cognoscere, iudicare, promere et exercere iustitiam, quaeque ipsi doceant in usu habere. Mihi tamen hoc unum non persuadet, satius esse ista facere quam cum illo dies totos audiendo discendoque

consumere.

(b) Sequuntur auditores actoribus similes, conducti et redempti: manceps convenitur: in media basilica tam palam sportulae quam in triclinio dantur: ex iudicio in iudicium pari mercede transitur. Inde iam non inurbane Zopoкλεiç vocantur: isdem latinum nomen impositum est Laudiceni. Et tamen crescit in dies foeditas utraque lingua notata. Here duo nomenclatores mei (habent sane aetatem eorum qui nuper togas sumpserint) ternis denariis ad laudandum trahebantur. Tanti constat ut sis disertissimus.

(c)

(d)

Recte fecisti quod gladiatorum munus Veronensibus nostris promisisti, a quibus olim amaris, suspiceris, ornaris. Inde etiam uxorem carissimam tibi et probatissimam habuisti, cuius memoriae aut opus aliquod aut spectaculum atque hoc potissimum quod maxime funeri debebatur. Praeterea tanto concensu rogabaris, ut negare non constans, sed durum videretur. Illud quoque egregie, quod tam facilis, tam liberalis in edendo fuisti. Nam per haec etiam magnus animus ostenditur. Vellem Africanae, quas coemeras plurimas, ad praefinitum diem occurrissent: sed licet cessaverint illae tempestate detentae, tu tamen meruisti ut acceptum tibi fieret, quod quo minus exhiberes non per te stetit.

Nec tuae naturae est translaticia haec et quasi publica officia a familiaribus amicis contra ipsorum commodum exigere, et ego te constantius amo, quam ut verear ne aliter ac velim accipias, nisi te kalendis statim consulem videro, praesertim cum me necessitas locandorum praediorum plures annos ordinatura detineat, in qua mihi nova consilia sumenda sunt. Nam priore lustro, quamquam post magnas remissiones, reliqua creverunt. 8. Explain-euripus-triclinia illa popularia-evolvere librum praevaricatio-scholastica lege tertiam poscis ?-quadruplex iudicium.

[ocr errors]

9. Give the exact meanings in Pliny of―relegare— advocatio-nescio an-numerare pecuniamauctoritas-pronuntiare.

10. Comment on the mood in

habebat hoc moris quotiens intrasset fidelior amicus.

GREEK.-PART II. (TRANSLATION OF
PREPARED BOOKS.)

The Board of Examiners.

1. Translate, with brief notes in the margin where you think them desirable

(α) ΞΑ. μὴ δῆθ ̓, ἱκετεύω σ', ἀλλὰ μίσθωσαί τινα τῶν ἐκφερομένων, ὅστις ἐπὶ τοῦτ ̓ ἔρχεται. ΔΙ. ἐὰν δὲ μὴ ἔχω; ΞΑ. τότ ̓ ἔμ' ἄγειν. καλῶς λέγεις.

ΔΙ.

καὶ γάρ τιν' ἐκφέρουσι τουτονὶ νεκρόν. οὗτος, σὲ λέγω μέντοι, σέ τὸν τεθνηκότα ἄνθρωπε, βούλει σκευάρι ̓ εἰς "Αιδου φέρειν; ΝΕ. πόσ ̓ ἄττα; ΔΙ. ταυτί.

ΝΕ.

δύο δραχμὰς μισθὸν τελεῖς; ΔΙ. μά Δί', ἀλλ ̓ ἔλαττον. ΝΕ. ὑπάγεθ' ὑμεῖς τῆς

ὁδοῦ.

ΔΙ. ἀνάμεινον, ὦ δαιμόνι', ἐὰν ξυμβῶ τί σοι.
ΝΕ. εἰ μὴ καταθήσεις δύο δραχμάς, μὴ διαλέγου.
ΔΙ. λάβ ̓ ἐννέ ὀβολούς. ΝΕ. ἀναβιῴην νυν

πάλιν.

(6) ΠΑΝ. Α. ἴθι δὴ κάλεσον τὸν προστάτην Κλέωνά

μοι.

ΠΑΝ. Β. σὺ δ' ἔμοιγ', ἐάνπερ ἐπιτύχῃς, Ὑπέρβολον, ἵν ̓ αὐτὸν ἐπιτρίψωμεν.

ΠΑΝ. Α.

ὦ μιαρὰ φάρυγξ, ὡς ἡδέως ἄν σου λίθῳ τοὺς γομφίους

κόπτοιμ ̓ ἂν, οἷς μου κατέφαγες τὰ φορτία. ΠΑΝ. Β. ἐγὼ δέ γ' ἐς τὸ βάραθρον ἐμβάλοιμί σε. ΠΑΝ. Α. ἐγὼ δὲ τὸν λάρυγγ ̓ ἂν ἐκτέμοιμί σου,

δρέπανον λαβοῦσ ̓, ᾧ τὰς χόλικας κατέσπασας. ἀλλ ̓ εἶμ' ἐπὶ τὸν Κλέων', ὃς αὐτοῦ τήμερον ἐκπηνιεῖται ταῦτα προσκαλούμενος.

« AnteriorContinuar »