corporis extenuatione curavit.

A.D. 1247. artuum extensione subvenit. Tumentem hydropisim Et quandam senilis ætatis, veteri gibbo imis inflexam, restituit, erecta sursum ejus facie, sanitati. His et aliis 1 compluribus choruscavit miraculis manifestis, quorum seriem non duximus præsentibus inserendam. Convalescit ex ipsis fides catholica, Judæorum pertinacia erubescit. Confunditur hæreticorum fallacia, et obstupescit ignorantia paganorum. Cantet itaque Cantuariensis ecclesia laudis divinæ canticum, quod inter alias modernis temporibus venerabilibus est decorata patronis; unius quidem rubricata martirio, et confessione alterius candidata. Exultet pleno gaudio fertilis Cantuaria, quod ab ecclesiæ suæ area tam purum granum transmisit ad horrea summi Regis. Lætetur et Pontiniacense monasterium, quod talium et tantorum patrum meruit honorari præsentia, dum unus diu ibi degens illud suæ vitæ nobilitavit moribus, et alter illuc accedens ipsum, reddita cælo anima, sui corporis thesauro ditavit; ut quasi adimpleretur, quod ipse gloriosus martir, Thomas videlicet, post longam moram quam exilii sui tempore in eodem continuavit monasterio, cum ipsis monachis de multa honorificentia caritative sibi ab eis exhibita respondere juxta sui voti plenitudinem non valeret, dixisse asseritur, quod esset sibi aliquis successurus, qui dignam ipsis retributionem rependeret pro eodem. Porro, quia quos omnipotens Deus perpetuæ corona gloriæ in cælum magnificat,' summæ devotionis studio ab hominibus in terris convenit venerari, ut quo sollempnius fideles sanctorum 3 memoriam agimus,

eo dignius ipsorum patrocinium promerentur; nos de A.D. 1247.
sanctitate vitæ ac veritate miraculorum ejusdem Sancti
Æ[dmundi], curiosæ inquisitionis sollempnitate ac districti
examinis discussione præmissis, plenariam certitudinem
optinentes, ipsum de communi fratrum nostrorum et
prælatorum omnium, tunc apud sedem Apostolicam
existentium, consilio et assensu, in Dominica1 de Ad-
ventu qua cantatur Gaudete in Domino semper, sanc-
torum catalogo ascribendum duximus, vel jam ascrip-
tum potius nuntiandum. Ideoque universitatem vestram
monemus et exhortamur attente, per Apostolica scripta
præcipiendo mandantes, quatinus decimo sexto kalen-
das Decembris, cum tunc felix ipsius anima de
carnis liberata carcere, ad astra conscendens, aulam
cælestem adiverit, Paradisi deliciis fruitura, festum
ejusdem devote ac sollempniter celebretis et faciatis vos
fratres, archiepiscopi et episcopi, per vestras civitates
et dioceses a Christi fidelibus veneratione congrua
celebrari; ut pio ejus interventu et hic ab eminenti-
bus possitis periculis erui et in futuro salutis præ-
mium consequi sempiternæ. Cæterum, ut ad venera-
bile ejus sepulchrum ferventius et copiosius Christiani
populi confluat multitudo, ac celebrius ejusdem sancti
agatur sollempnitas, omnibus vere pœnitentibus et con-
fessis, qui cum reverentia illuc in eodem festo annua-
tim accesserint ipsius suffragia petituri, de omnipo-
tentis Dei misericordia et beatorum Petri et Pauli
Apostolorum ejus auctoritate confisi, unum annum et
quadraginta dies, accedentibus vero annis singulis ad
prædictum sepulchrum infra ejusdem festi octavas quad-
raginta dies, de injuncta sibi poenitentia misericorditer
relaxamus.

Datum Lugduni, tertio idus Januarii, pontificatus nostri anno quarto.

1 Third Sunday in Advent.

1

A.D. 1247.

Massfor St.
Edmund.

f. 89.1

(2.)

De eodem sancto Edmundo.

Oratio. Deus, qui largissimæ bonitatis consilio ecclesiam tuam beati Edmundi confessoris tui atque pontificis præclaræ vitæ meritis decorasti et gloriosis lætificasti miraculis, concede nobis famulis tuis, ut et ipsius in 'melius reformemur exemplis, et ab omnibus ejus patrocinio protegamur adversis. Per.

Secretum. Beati Edmundi confessoris Tui atque pontificis interventu quæsumus, Domine, [ut] munera tibi offerenda complaceant et oblata nobis proficiant ad salutem. Per.

Post-Communio. Mentes nostras, quæsumus, Domine, susceptis robora sacramentis, ut sicut eas beati Admundi confessoris Tui atque pontificis dignatus es novis confortare miraculis, sic etiam juvare suffragiis et illustrare digneris exemplis. Per.

Descrip

(3.)

2

In secreto sigillo Sancti

[dmundi] insculpta fuit tion of his passio Sancti Thomæ, et in parte inferiori ipsius sigilli quidam præsul supplicans, quem quasi alloquens con

seal.

fortat et animat ipse sanctus Thomas, dicens per hunc A.D. 1247. versum qui sigillo inscribitur,

Edmundum doceat mors mea ne timeat.

Quem et ipse Sanctus Æ[dmundus] sæpe solebat tam corde quam [voce] cum devotione recolere cum suspiriis.

(4.)

Hanc orationem consuevit beatus Edmundus Can- f. 155 6. tuariensis archiepiscopus dicere cotidie, supplicando beato Johanni Evangelista incessanter, quem præ omnibus aliis sanctis venerabatur1 et dilexit, ut vitam suam bono fine ac præclaro instar ejusdem Sancti Johannis] claudere mereretur. Sciens quod si vita hominis bona morte terminetur,

Tota trahet series ex illa parte decorem;
Si mala,

Tota trahet series ex illa parte pudorem.

Sitienter enim desideravit beatus Edmundus et a Deo orando postulavit, ut ipsi sancto conformaretur tam in vita quam in morte assimilatus. Nec est fraudatus a desiderio suo; nam hæc omnia impetravit a Domino et a beato Johanne sibi carissimo. Mundus enim extitit beatus Edmundus in carne sua et virgo, prout legentes vitam suam plenius possunt certificari. Et hoc testificatur et probat hodierna die corporis ejus incorruptio et miraculorum frequentia. Præterea theologus extitit et prædicator eximius. Carus erat Deo et hominibus. In his omnibus beato Johanni meruit assimilari; fine quievit glorioso.

Oratio.

Geoffrey
of Vinsauf,
Nova
Poetria, 67.

O Sancte ac beate Johannes, Apostole et Evange- Prayer of lista Dei, qui virgo electus es a Domino et inter alios

S. Edmund to S. John.

A.D. 1247. magis dilectus, impetra mihi donum a Domino quod tibi concessum est, ut scilicet habeam finem bonum et præclarum. Et finiam vitam meam in fide recta, in spe certa, in caritate perfecta, in sensu integro et intellectu sano, in vera confessione, salutis communitus viatico et extrema delibutus unctione, in sitienti desiderio videndi desiderabilem faciem Domini nostri Jesu Christi.1

f.91.

68.

De2 translatione beati Edmundi confessoris. OR[icardus] Dei gratia episcopus Cicestrensis veneLetter of rabili amico suo domino R. abbati de Begeham

Richard de

la Wyche, salutem.

bishop of Chichester, to the abbat of Bayham, on the

transla

tion of S.

Edmund,

June 1247.

v. vol. iv.

p. 631.

Ps. xliv.

3, 8.

Ut de elevatione et statu sancti corporis Edmundi efficiamini certiores, noveritis quod in crastino Sanctæ Trinitatis proximo præterito, cum monumentum sancti patris nostri Edmundi primo, paucis in sero præsentibus, fuisset apertum, statum corporis ejusdem, suavissimo redolentis odore, plenum et integrum invenimus. Caput quidem cum capillis et facie fulgida, corpusque cum membris aliis plenarium, integrum, et odoriferum supra balsamum aut thymiama. Naso tamen passo per lapidem superiorem injuriam, pressionem, sed non consumptionem ullam, totumque corpus, maxime facies, quasi oleo perfusum repertum est (et merito, quia qui vitam suam plenius explorat, de virginitate ejus sinistrum est dubitare), quod credimus gratiam significare tam morum quam doctrinæ ; quia diffusa fuit gratia in labiis suis legendo, disputando, prædicando; propterea, Dominus unxit eum oleo lætitiæ præ omnibus lectoribus et doctoribus sui tem