A.D. 1249. siæ pace, necnon prædictorum Tartarorum fortitudine conterenda, in vestris vestrarumque civitatum et diocesum ecclesiis faciatis sollempniter celebrari, clericis et laicis ut hujusmodi missæ intersint præmonitis diligenter. Ad hæc quoniam divina gratia quo plurimum fuerit postulata precibus, eo facilius impetrari posse speramus, facientes singuli vestrum in primo præcipue festo cujuslibet mensis processionem in vestris civitatibus generalem, clericis ipsarum et populis pariter convocatis, et eis per vos et per discretos aliquos verbum Dei juxta datam vobis ab Ipso gratiam, proponentes statum universalem dicta Terræ, ac rationabilem causam et claram justitiam ecclesiæ, necnon inestimabilem præfati Fretherici nequitiam et injustitiam manifestam, ac dictorum Tartarorum crudelitatem ac potentiam, eisdem exponere plenarie procuretis, ipsos monitis et exhortationibus sollicite inducendo, ut ad Terræ ipsius recuperationem opem grandem et operam efficacem impendant, ac dictis et factis assistant eidem ecclesiæ tanquam matri. Nullumque ipsi Fretherico verbo aut opere favorem tribuant publicum aut occultum, cum tam ipse quam omnes fautores ejus quos in hujusmodi prædicationibus denuntiari præcipimus, sint excommunicationis vinculo irretiti; et prudenter cogitent ac studiosi provideant quod adjuvante Domino eorundem processus impedire valeat Tartarorum. Simili quoque modo in castris, oppidis, et villis vestrarum diocesum apud præcipuas ipsorum ecclesias, sicut melius expedire videbitis, processionem et prædicationem fieri jubeatis. Nos enim vobis relaxandi misericorditer omnibus vere confessis et pœnitentibus qui ad hujusmodi prædicationes et processiones accesserint xx. vel xl. dies juxta vestrum arbitrium de injuncta sibi pœnitentia concedimus tenore præsentium potestatem. Datum Lugduni, octavo kalendas Octobris, pontificatus nostri anno septimo. H[enricus] Dei gratia, etc., vicecomiti Hertfordiæ Writ of salutem. Henry III. to the Hertford in lo- favour of nostra the abbat Sancto minster in of West Pone ad petitionem petentis coram justitiariis nos- sheriff of tris apud Westmonasterium in crastino Animarum quelas quæ sunt in comitatu tuo per brevia inter abbatem Westmonasterii et abbatem de Albano de averiis ipsius abbatis Westmonasterii et injuste detentis, ut dicitur, et submone per submonitores prædictum abbatem de Sancto Albano St. Alban's. quod tunc sit ibi, eidem abbati Westmonasterii inde responsurus; et habeas ibi summonitionem et hoc breve. captis his suit with the Teste meipso apud Westmonasterium, octavo die Octobris, anno regni nostri xxxiii. Apparuerunt autem partes postea coram Rogero de Thurkeby, Roberto de Bruis, Alano de Wascant, Johanne de Cobham, et sociis eorum, domini regis justitiariis de Banco, die translationis Sancti Benedicti, anno Domini MCCL. Et sic processum est.2 91. Statuta abbatum Nigri ordinis anno gratiæ MCCXLIX.3 f. 95 b. the Bene O+Do Universis, etc. Ad hoc ex suscepti regiminis officio Statutes of nos efficaciter obligatos esse reputamus, ut superiorum dictine mandata benigne suscipere et suscepta humiliter ad- order. implere teneamur. Cum igitur die Sancti Mathæi, 1 i.e. breve, see No. 79, which this immediately follows. 2 This last sentence is in rubrick. The rest of the process of this Bermond 14 Oct. 1249. affair is given in the Gesta Abba- v. vol. v. 3 mccxlix.] MCCLXIX., MS. 2 A.D. 1249. anno Domini MCCXLIX.,1 apud Oxoniam ad capitulum generale illud celebrandum una cum venerabilibus patribus ordinis nostri essemus congregati, quia non nisi octo abbates nostri ordinis illuc convenerunt, celebrationis diem capituli propter absentiam prælatorum provida deliberatione usque in crastinum Sancti Edwardi, die scilicet Sancti Kalixti Papæ, duximus prorogandam, locum ad hoc apud Suwerc3 in ecclesia beatæ Mariæ juxta Londoniam assignantes. Ad quem cum venerabiles patres nostri ordinis, prout ipsis a nobis fuerit injunctum, convenissent, de statu monastico salubriter tractaturi, de communi abbatum et priorum assensu nobis assidentium, de statutis capitulorum præcedentium quibusdam subtractis, quibusdam superadditis, certam formam elicientes, pro statu nostri ordinis reformando subscripta statuere duximus in hunc modum. f. 96. In primis dictante Spiritu Sancto statutum est, ut abbates et priores habitu et gestu regulariter se habentes, in capitulo, in claustro, pro audiendis confessionibus et fratribus exemplariter instruendis, in choro etiam pro divinis officiis, in refectorio pro fraternis solatiis, oportuno studeant interesse; quotiens nec corporalis infirmitas sive debilitas vel ecclesiæ utilitas vel alia rationalis causa fuerit impedimento. Nec pro aliquo fidejubeant, vel per cartam suam pro aliquo se vel monasterium suum obligent; nec contra honestatem religionis vel utilitatem monasterii sui aliquid facere præsumant; de terris vel redditibus monasterii ad manifestam læsionem perpetuam alienationem non faciant. Terras consuetudinarias in libertatem, novas infeudationes, vel hæreditaria conradia vel liberationes, alicui non concedant sine conventus sui consilio et assensu. Servientes non habeant nu- A.D. 1249. mero vel apparatu honestum modum excedentes, unde ordo monasticus in aliquo posset argui levitatis. Et cum fieri debea[n]t contractus mutui, ita procedant prælati quod fratribus quibus possunt liqueat, quanta pecuniæ summa, quibus certificationibus, quibus conditionibus, et quibus terminis debeatur, et in quos usus acceptum mutuum sit conversum, Et si aliquis sine consensu capituli super mutuo contractum fecerit,1 monasterium minime obligetur; nisi per viros fidedignos probatum fuerit, dictum mutuum conversum fuisse in utilitatem monasterii manifestam. Districte etiam præcipiant prælati in administrationibus constitutis, ut neminem concutiant vel calumpniam alicui faciant; nec aliquem injuriis vel exactionibus indebitis opprimant, nec carius vendant ad terminum, vel contractus faciant inhonestos. Omnes etiam prælati semel in anno statum domus suæ coram conventu recitent, et de omnibus receptis et expensis obedientiarum in præsentia abbatis vel prioris abbatem proprium non habentis, convocatis ad hoc aliquibus de discretioribus domus, bis vel quater in anno, si fieri potest, fideles reddant rationes, ut de melioratione vel deterioratione monasterii reddantur certiores. Jejunium hiemale a festo Exaltationis sanctæ Crucis usque ad Pascha ab omnibus regulariter observetur; salva dispensatione cum debilibus, minutis, et his qui pondus diei et æstus portant, a prælatis ipsorum cum necesse fuerit facienda. Et ut pauperes debitis elemosinis non fraudentur, provisum est ut omnia apponenda sine diminutione apponantur in refectorio, in infirmaria, et alibi ubi monachi reficiunt. Et de appositis totum residuum in elemosinam cedat, per elemosinarium pauperibus fideliter erogandum. Consumptores vero elemosinæ, A.D. 1249. si semel secundo et tertio in capitulo coram omnibus correpti non emendaverint, tribus diebus continuis in pane et aqua jejunent, ut aliis sint in exemplum. Et ut efficacius elemosina observetur, quamdiu conventus fuerit in prandio vel in coena, ostia claustri claudantur; et ab ingressu sæcularium custodiantur, si loci dispositio hoc permittat. Obedientiarii servientes suos Decret. cd. Antv. 1648.) non sustentent. Circa esum carnium ita est provisum, ut regulariter a carnibus abstineant omnes; adjecta modificatione illius Decretalis, "Cum ad monasticum,1 etc." Circa obedientiarios vero forinsecos et fratres in tit. 35, cap. itinere pro negotiis domus constitutos, statutum est, ut publice in præsentia et sollempni convocatione sæcularium carnibus non vescantur; salva dispensatione a prælatis ipsorum cum ipsis pro loco et tempore et in necessariis casu facienda, prout fuerit expediens, secundum cujusque exigentiam et ordinis disciplinam. Sed negligentibus in divino servitio et inobedientibus ac pacem fratrum perturbantibus carnis comestio penitus interdicatur; et tardius a monasterio egrediendi licentia concedatur. Silentium debitis horis, locis, et temporibus ab omnibus inviolabiliter observetur; et in permissis colloquiis in claustro et alibi a turpiloquiis, vaniloquiis, et detractionibus abstineatur; contravenientes regulari subjaceant disciplinæ. Et cum quidam post prandium proniores sunt ad loquendum quod non prodest quam quod ædificat audientes, ad ampliandum cultum justitiæ qui in silentio reperitur statutum est, quod parlamentum, quod post prandium in quibusdam claustris fieri consuevit, penitus interdicatur; et loco ipsius vacetur uberius meditationibus et lectionibus repetendis. Sed et potus in refectorio post horam nonam æstivo tempore 1 Sic for ad monasterium. |