πολλὰ μὲν γὰ τρέφει δεινὰ δειμάτων ἄχη, πόντιαί τ' ἀγκάλαι κνωδάλων ἀνταίων βροτοῖσι πλάθουσι, βλαστοῦσι καὶ πεδαίχμιοι λαμπάδες πεδάοροι, πτανά τε καὶ πεδοβάμονα, κἀνεμούντων αἰγίδων φράσαι κότον. ἀλλ ̓ ὑπέρτολμον ἀν δρὸς φρόνημα τίς λέγοι, καὶ γυναικῶν φρεσὶν τλημόνων; καὶ παντόλμους ἔρωτας ἄταισι συννόμους βροτῶν, ξυζύγους θ' ὁμαυλίας ; θηλυκρατὴς ἀπέρωτος ἔρως παρανικᾷ κνωδάλων τε καὶ βροτῶν. AESCH. Cho. 585-601. |