Imagens das páginas
PDF
ePub

Est tuguri custos armatus falce saligna;

Sed non et vasto est inguine terribilis. Huc Calybita venit: fessus iam sudat asellus: Parce illi; vestrum delicium est asinus. Nunc cantu crebro rumpunt arbusta cicadae. Nunc varia in gelida sede lacerta latet. Si sapis, aestivo recubans te prolue vitro; Seu vis, crystallo verte novos calices. Eia age pampinea fessus requiesce sub umbra; Et gravidum roseo necte caput strophio; Candida formosae decerpes ora puellae.

Ah! pereat, cui sunt prisca supercilia! Quid cineri ingrato servas bene olentia serta? Anne coronato vis lapide ista legi?

Pone merum, et talos. Pereant quicrastina curant! Mors aurem vellens: vivite, ait, venio.

MORETVM.

Iam nox hybernas bis quinque peregerat horas,

Excubitorque diem cantu praedixerat ales;
Simulus exigui cultor quum rusticus agri,
Tristia venturae metuens ieiunia lucis,
Sensim membra levat vili demissa grabato,
Sollicitaque manu tenebras explorat inertes,
Vestigatque focum; laesus quem denique sensit.
Parvulus exusto remanebat stipite fomes,
Et cinis obductae celabat lumina prunae.
Admovet his pronam, submissa fronte, lucernam,
Et producit acu stupas humore carentes,
Excitat et crebris languentem flatibus ignem.
Tandem concepto tenebrae fulgore recedunt;
Oppositaque manu lucem defendit ab aura,
Et reserat clausae sua providus ostia cellae.
Fusus erat terra frumenti pauper acervus;
Hinc sibi depromit, quantum meusura patebat,
Quae bis in octonas excurrit pondere libras.
Inde abit, adsistitque molae; parvaque tabella,
Quam fixam paries illos servabat in usus,
Lumina fida locat; geminos tunc veste lacertos
Liberat, et, cinctus villosae tergore caprae,
Praeverrit cauda silices, geminumque molarem.
Advocat inde manus operi, partitus utrinque:

Laeva ministerio, dextra est intenta labori;
Haec rotat adsiduis gyris et concitat orbem.
Tunsa ceres rapido silicum decurrit ab ictu.
Interdum fessae succedit laeva sorori,

Alternatque vices. Modo rustica carmina cantat,
Agrestique suum solatur voce laborem.
Interdum clamat Cybalen: erat unica custos,
Afra genus, tota patriam testante figura,

Torta comam, labroque tumens, et fusca colorem;
Pectore lata, iacens mammis, compressior alvo,
Cruribus exilis, spatiosam prodiga plantam;
Continuis rimis calcanea scissa rigebant.
Hanc vocat, atque arsura focis imponere ligna
Imperat, et flamma gelidos adolere liquores.

Postquam implevit opus iustum versatile finem:
Transfert inde manu tusas in cribra farinas
Et quatit: at remanent summo purgamina dorso;
Subsidit sincera foraminibusque liquatur
Emundata ceres. Laevi tum protinus illam
Componit tabula, et tepidas super ingerit undas.
Contrahit admixtos nunc fontes atque farinas;
Transversat durata manu, liquidoque coacto,
Interdum grumos spargit sale. Iamque subactum
Laevat opus, palmisque suum dilatat in orbem,
Et notat impressis aequo discrimine quadris.
Infert inde foco; Cybale mundaverat aptum
Ante locum; testisque tegens super, aggerat ignes.
Dumque suas peragit vulcanus testaque partes,

« AnteriorContinuar »