DOLLAR INSTITUTION.

JULY, 1871.

Examination for the Classical Medal.

HOMER IL. I. II. 1-483. HERODOTUS, VI. 150, 102–140. A. I. Describe the Homeric βουλή and ἀγορή.

II. Translate :

(α) τὸν δ ̓ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Αγαμέμνων

“ μὴ δὴ οὕτως, ἀγαθός περ ἐών, θεοείκελ' ̓Αχιλλεῦ,
κλέπτε νόῳ ἐπεὶ οὐ παρελεύσεαι οὐδέ με πείσεις.
ᾗ ἐθέλεις ὄφρ ̓ αὐτὸς ἔχῃς γέρας, αὐτὰρ ἔμ ̓ αὐτως
ἦσθαι δευόμενον, κέλεαι δέ με τήνδ' ἀποδοῦναι ;
ἀλλ ̓ εἰ μὲν δώσουσι γέρας μεγάθυμοι Αχαιοί,
ἄρσαντες κατὰ θυμόν, ὅπως ἀντάξιον ἔσται
εἰ δέ κε μὴ δώωσιν, ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι
ἢ τεὸν ἢ Αἴαντος ἰὼν γέρας ἢ Οδυσῆος
[ἄξω ἑλών· ὅ δέ κεν κεχολώσεται, ὅν κεν ἵκωμαι.]
ἀλλ' ᾖ τοι μὲν ταῦτα μεταφρασόμεσθα καὶ αὖτις,
νῦν δ ̓ ἄγε νῆα μέλαιναν ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δίαν,
ἐς δ ̓ ἐρέτας ἐπίτηδες ἀγείρομεν, ἐς δ ̓ ἑκατόμβην
θείομεν, ἂν δ ̓ αὐτὴν Χρυσηίδα καλλιπάρῃον
βήσομεν. εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ βουληφόρος ἔστω.
IL. I. 131-144,

Parse ἄρσαντες, ἕλωμαι, βήσομεν, θείομεν.

(6) ἢ μὴν καὶ πόνος ἐστὶν ἀνιηθέντα νέεσθαι.

καὶ γάρ τίς θ' ἕνα μῆνα μένων ἀπὸ ἧς ἀλόχοιο
ἀσχαλάᾳ σὺν νηὶ πολυζύγῳ, ὅν περ ἄελλαι
χειμέριαι εἰλέωσιν ὀρινομένη τε θάλασσα
ἡμῖν δ ̓ εἴνατός ἐστι περιτροπέων ἐνιαυτός
ἐνθάδε μιμνόντεσσι. τῷ οὐ νεμεσίζομ' 'Αχαιούς
ἀσχαλάαν παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν· ἀλλὰ καὶ ἔμπης
αἰσχρόν τοι δηρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι.
τλῆτε, φίλοι, καὶ μείνατ ̓ ἐπὶ χρόνον, ὄφρα δαῶμεν
ἢ ἐτεὸν Κάλχας μαντεύεται ἦε καὶ οὐκί,

εὖ γὰρ δὴ τόδε ἴδμεν ἐνὶ φρεσίν, ἐστὲ δὲ πάντες
μάρτυροι, οὓς μὴ κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι.
χθιζά τε καὶ πρωίζ ̓ ὅτ ̓ ἐς Αὐλίδα νῆες ̓Αχαιών
ἠγερέθοντο κακὰ Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ φέρουσαι, —
ἡμεῖς δ ̓ ἀμφιπερὶ κρήνην ἱεροὺς κατὰ βωμούς
ἔρδομεν ἀθανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας,
καλῇ ὑπὸ πλατανίστῳ, ὅθεν ῥέεν ἀγλαὸν ὕδωρ,—
ἔνθ ̓ ἐφάνη μέγα σήμα.—IL. II. 291-308.

Parse μείνατε, βαν, ἐφάνη.

III. Tanslate :

(α) λυσόμενός τε θύγατρα φέρων τ' ἀπερείσι' άποινα. Distinguish the meanings of λύω, λύομαι.

(6)

πρὸς Διὸς εἰρύαται.

οἵ τε θέμιστας

Parse ειρύαται. What do we find in Attic Greek for the terminations καται, κατο

2

(ε) τιμήν πέρ μοι ὄφελλεν Ολύμπιος ἐγγυαλίξαι. Parse ὄφελλεν. Distinguish ὀφείλω, ὀφέλλω, ἀφελῶ.

(α) κοῦροι μὲν κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο. Compare this with Virgil's 'cratera coronant.'

(ε) εἰ δ ̓ ἄγε τοι κεφαλῇ κατανεύσομαι, ὄφρα πεποίθῃς. Explain the construction. What is the opposite of κατανεύω ? (f) νῦν δὲ ἴδ ̓ ὃς μέγ ̓ ἄριστος ̓Αχαιών εὔχεται εἶναι.

There is a poetic irony in this.' Explain this remark.

(9) εὗρεν ἔπειτ' Οδυσήα Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον.

(h) πρὶν ̓́Αργοσδ ̓ ἰέναι πρὶν καὶ Διὸς αἰγιόχοιο
γνώμεναι ἤτε ψεῦδος ὑπόσχεσις ἠε καὶ οὐκί,

What is more usual for πρὶν-πρὶν ?

(ε) νύν δ' ἔρχεσθ' ἐπὶ δεῖπνον, ἵνα ξυνάγωμεν "Αρηα,

B. I. Translate :

τε

(α) Ταῦτα ἀκούσαντες οἱ Ιωνες ἐπιτράπουσι σφέας αὐτοὺς τῷ Διονυσίῳ. ὁ δὲ ἀνάγων ἑκάστοτε ἐπὶ κέρας τὰς νέας, ὅκως τοῖσι ἐρετῃσι χρήσαιτο διέκπλοον ποιεύμενος τῇσι νηυσὶ δι ̓ ἀλληλέων καὶ τοὺς ἐπιβάτας ὁπλίσειε, τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρης τὰς νέας ἔχεσκε ἐπ' ἀγκυρέων, παρεῖχέ τε τοῖσι Ἴωσι πόνον δι ̓ ἡμέρης, μέχρι μέν νυν ἡμερέων ἑπτὰ ἐπείθοντό τε καὶ ἐποίευν τὸ κελευόμενον, τῇ δὲ ἐπὶ ταύτῃσι οἱ Ἴωνες, οἷα ἀπαθέες ἐόντες πόνων τοιούτων τετρυμένοι ταλαιπωρίῃσί τε καὶ ἡλίῳ, ἔλεξαν πρὸς ἑαυτοὺς τάδε, Τίνα δαιμόνων παραβάντες τάδε ἀναπίμπλαμεν; οἵτινες παραφρονήσαντες καὶ ἐκπλώσαντες ἐκ τοῦ νόου ἀνδρὶ Φωκαιέϊ αλαζόνι, παρεχομένῳ νέας τρεῖς, ἐπιτρέψαντες ἡμέας αὐτοὺς ἔχομεν· ὁ δὲ παραλαβὼν ἡμέας λυμαίνεται λύμῃσι ἀνηκέστοισι, καὶ δὴ πολλοὶ μὲν ἡμέων ἐς νούσους πεπτώκασι, πολλοὶ δὲ ἐπίδοξοι τωυτὸ τοῦτο πείσεσθαί [εἰσι]. HEROD. VI. c. 12. What were the objects of the διέκπλους ? Explain the phrase πεζομα χεῖν ἀπὸ νεῶν. Give the Attic forms of τωυτό, ταύτῃσι, νούσους, αγκυρίων.

(3) Κλεισθένης δὲ σιγὴν ποιησάμερος ἔλεξε ἐς μέσον τάδε· "Ανδρες παιδὸς τῆς ἐμῆς μνηστήρες, ἐγὼ καὶ πάντας ὑμέας επαινέω, καὶ πᾶσιν ὑμῖν, εἰ οἷόν τε εἴη, χαριζοίμην ἂν, μήτ' ἕνα ὑμέων ἐξαίρετον ἀποκρίνων μήτε τοὺς λοιποὺς ἀποδοκιμάζων· ἀλλ ̓ οὐ γὰρ οἷά τέ ἐστι μιῆς πέρι παρθένου βουλεύοντα πᾶσι κατὰ νόον ποιέειν, τοῖσι μὲν ὑμέων ἀπελαυνομενοισι τοῦδε τοῦ γάμου τάλαντον ἀργυρίου ἑκάστῳ δωρεὴν δίδωμι τῆς ἀξιώσιος εἵνεκεν τῆς ἐξ ἐμεῦ γῆμαι καὶ τῆς ἐξ οἴκου ἀποδημίης, τῷ δὲ ̓Αλκμαίωνος Μεγακλέϊ ἐγγυῶ παῖδα τὴν · ἐμὴν ̓Αγαρίστην νόμοισι τοῖσι Αθηναίων, φαμένου δὲ ἐγγυᾶσθαι Μεγακλέος ἐκεκύρωτο ὁ γάμος Κλεισθένεϊ, Αμφὶ μὲν κρίσιος τῶν μνηστήρων τοσαῦτα ἐγένετο.-C. 130,

Parse γῆμαι, ἐκεκύρωτο.

II. Name any illustrious Athenians descended from Megacles and Agarista.