25 30 35 40 45 50 55 Fida reor fraterna Erycis portusque Sicanos, Quem genuit. Veterum non immemor ille parentum Excipit, ac fessos opibus solatur amicis. Postera cum primo stellas Oriente fugarat Clara dies, socios in coetum litore ab omni Advocat Aeneas, tumulique ex aggere fatur: Ex quo reliquias divinique ossa parentis Condidimus terra maestasque sacravimus aras. Iamque dies, nisi fallor, adest, quem semper acerbum, - Hunc ego Gaetulis agerem si Syrtibus exsul, Argolicove mari deprensus et urbe Mycenae, (Haud equidem sine mente reor sine numine divum,) Adsumus et portus delati intramus amicos. Ergo agite, et laetum cuncti celebremus honorem; 65 70 75 80 Cuncti adsint, meritaeque exspectent praemia palmae. Ad tumulum, magna medius comitante caterva. "Salve, sancte parens, iterum; salvete, recepti Nec tecum Ausonium, quicumque est, quaerere Thybrim." 'Dixerat haec, adytis cum lubricus anguis ab imis. 85 Septem ingens gyros, septena volumina traxit, Amplexus placide tumulum lapsusque per aras, Caeruleae cui terga notae maculosus et auro Squamam incendebat fulgor, ceu nubibus arcus 90 95 100 Mille iacit varios adverso sole colores. Obstipuit visu Aeneas. Ille agmine longo Exspectata dies aderat nonamque serena Velocem Mnestheus agit acri remige Pristim, (Mox Italus Mnestheus, genus a quo nomine Memmi) Ingentemque Gyas ingenti mole Chimaeram, Urbis opus, triplici pubes quam Dardana versu 120 Impellunt, terno consurgunt ordine remi; Sergestusque, domus tenet a quo Sergia nomen, Est procul in pelago saxum spumantia contra Considunt transtris, intentaque bracchia remis; Inde, ubi clara dedit sonitum tuba, finibus omnes, 140 Haud mora, prosiluere suis; ferit aethera clamor Nauticus, adductis spumant freta versa lacertis. Infindunt pariter sulcos, totumque dehiscit Convulsum remis rostrisque tridentibus aequor. Non tam praecipites biiugo certamine campum 145 Corripuere ruuntque effusi carcere currus, Nec sic immissis aurigae undantia lora Concussere iugis pronique in verbera pendent. Tum plausu fremituque virum studiisque faventum Consonat omne nemus, vocemque inclusa volutant 150 Litora, pulsati colles clamore resultant. Effugit ante alios primisque elabitur undis Turbam inter fremitumque Gyas; quem deinde Clo anthus RIEZE'S AENEID- -9 Consequitur, melior remis, sed pondere pinus Tarda tenet. Post hos aequo discrimine Pristis 155 Centaurusque locum tendunt superare priorem; Et nunc Pristis habet, nunc victam praeterit ingens Centaurus, nunc una ambae iunctisque feruntur Frontibus et longa sulcant vada salsa carina. Iamque propinquabant scopulo metamque tenebant, 160 Cum princeps medioque Gyas in gurgite victor Rectorem navis compellat voce Menoeten: "Quo tantum mihi dexter abis? huc dirige gressum; Litus ama, et laevas stringat sine palmula cautes; Altum alii teneant. Dixit; sed caeca Menoetes 165 Saxa timens proram pelagi detorquet ad undas. "Quo diversus abis?" iterum "Pete saxa, Menoete!" Cum clamore Gyas revocabat; et ecce Cloanthum Respicit instantem tergo, et propiora tenentem. Ille inter navemque Gyae scopulosque sonantes 170 Radit iter laevum interior, subitoque priorem Praeterit et metis tenet aequora tuta relictis. Tum vero exarsit iuveni dolor ossibus ingens, Nec lacrimis caruere genae, segnemque Menoeten, Oblitus decorisque sui sociumque salutis, 175 In mare praecipitem puppi deturbat ab alta; Ipse gubernaclo rector subit, ipse magister, Hortaturque viros, clavumque ad litora torquet. At gravis, ut fundo vix tandem redditus imo est, Iam senior madidaque fluens in veste, Menoetes 180 Summa petit scopuli siccaque in rupe resedit. Illum et labentem Teucri et risere natantem, Et salsos rident revomentem pectore fluctus. Hic laeta extremis spes est accensa duobus, Sergesto Mnestheique, Gyan superare morantem. 185 Sergestus capit ante locum scopuloque propinquat, |