Atque immota manet fatis Lavinia coniunx : At licet amborum populos exscindere regum. Et Bellona manet te pronuba. Nec face tantum 320 Cisseis pracgnans ignes enixa iugales; Quin idem Veneri partus suus et Paris alter, Haec ubi dicta dedit, terras horrenda petivit; Tam saevae facies, tot pullulat atra colubris. 330 Quam Iuno his acuit verbis, ac talia fatur: “Hunc mihi da proprium, virgo sata Nocte, laborem, Aeneadae possint, Italosve obsidere fines. Atque odiis versare domos, tu verbera tectis Disice compositam pacem, sere crimina belli; Exin Gorgoneis Allecto infecta venenis Quam super adventu Teucrum Turnique hymenaeis 345 Femineae ardentem curaeque iraeque coquebant. Huic dea caeruleis unum de crinibus anguem Conicit inque sinum praecordia ad intima subdit, Ille, inter vestes et levia pectora lapsus, 350 Volvitur attactu nullo, fallitque furentem, Vipeream inspirans animam; fit tortile collo Ac dum prima lues udo sublapsa veneno Necdum animus toto percepit pectore flammam, “Exsulibusne datur ducenda Lavinia Teucris, 360 O genitor? nec te miseret nataeque tuique ? Nec matris miseret, quam primo aquilone relinquet Ledaeamque Helenam Troianas vexit ad urbes ? 365 Quid tua sancta fides ? quid cura antiqua tuorum Et consanguineo totiens data dextera Turno? Omnem equidem sceptris terram quae libera nostris 370 Dissidet, externam reor, et sic dicere divos. Et Turno, si prima domus repetatur origo, His ubi nequiquam dictis experta Latinum Contra stare videt, penitusque in viscera lapsum 375 Serpentis furiale malum, totamque pererrat, Tum vero infelix, ingentibus excita monstris, 38 Intenti ludo exercent - ille actus habena Per medias urbes agitur populosque feroces. 385 Quin etiam in silvas, simulato numine Bacchi, Maius adorta nefas maioremque orsa furorem, “ Euhoe Bacche” fremens, solum te virgine dignum 390 Vociferans: etenim molles tibi sumere thyrsos, Te lustrare choro, sacrum tibi pascere crinem. Fama volat, furiisque accensas pectore matres Idem omnes simul ardor agit, nova quaerere tecta. Deseruere domos, ventis dant colla comasque; 395 Ast aliae tremulis ululatibus aethera complent, Pampineasque gerunt incinctae pellibus hastas. Sanguineam torquens aciem, torvumque repente 400 Clamat: "Io matres, audite, ubi quaeque, Latinae ! Si qua piis animis manet infelicis Amatae Talem inter silvas, inter deserta ferarum, Postquam visa satis primos acuisse furores, Sed fortuna fuit: tectis hic Turnus in altis Iam mediam nigra carpebat nocte quietem. 415 Allecto torvam faciem et furialia membra Exuit; in vultus sese transformat aniles Fit Calybe Iunonis anus templique sacerdos, “Turne, tot incassum fusos patiere labores, Et tua Dardaniis transcribi sceptra colonis ? Rex tibi coniugium et quaesitas sanguine dotes Abnegat, externusque in regnum quaeritur heres. 425 I nunc, ingratis offer te, inrise, periclis; Tyrrhenas, i, sterne acies; tege pace Latinos. Quare age, et armari pubem portisque moveri 430 Laetus in arma para, et Phrygios, qui flumine pulchro Consedere, duces pictasque exure carinas. Sentiat et tandem Turnum experiatur in armis." 435 Hic iuvenis, vatem inridens, sic orsa vicissim Ore refert: "Classes in vectas Thybridis undam Immemor est nostri; O mater, curis nequiquam exercet, et arma Bella viri pacemque gerent, quis bella gerenda." 44.1 Talibus Allecto dictis exarsit in iras. At iuveni oranti subitus tremor occupat artus; Lumina cunctantem et quaerentem dicere plura 450 Reppulit, et geminos erexit crinibus angues, Verberaque insonuit, rabidoque haec addidit ore: Sic effata facem iuveni coniecit, et atro Perfundit toto proruptus corpore sudor. 460 Arma amens fremit, arma toro tectisque requirit; Saevit amor ferri et scelerata insania belli, Exsultantque aestu latices; furit intus aquai 465 Fumidus atque alte spumis exuberat amnis; Nec iam se capit unda; volat vapor ater ad auras. Tutari Italiam, detrudere finibus hostem ; Haec ubi dicta dedit divosque in vota vocavit, Dum Turnus Rutulos animis audacibus implet, 475 |