545 Nec pietate fuit nec bellō mãior et armīs. Quem si fāta virum servant, si vēscitur aurā Aetheria, neque adhūc crūdēlibus occubat umbrīs, Nōn metus; officio nec te certasse priōrem Paeniteat. Sunt et Siculis regionibus urbēs 550 Arvaque, Troianoque a sanguine clarus Acestēs. Quassātam ventis liceat subducere classem, Et silvis aptare trabēs et stringere rēmōs, Si datur Italiam, sociis et rēge recepto, Tendere, ut Italiam laeti Latiumque petamus; Sin absumpta salūs, et tē, pater optime Teucrum Pontus habet Libyae, nec spēs iam restat Iūlī, At freta Sicaniae saltem sēdēsque parātās, Unde huc advecti, rēgemque petāmus Acesten." Talibus Ilioneus; cuncti simul ōre fremēbant 560 Dardanidae. 555 570 Tum breviter Dido, vultum demissa, profātur : 565 Quis genus Aeneadum, quis Trōiae nesciat urbem, Si quibus ēiectus silvis aut urbibus errat.” His animum arrecti dictis et fortis Achātēs 580 Et pater Aenēās iamdūdum ērumpere nubem Ardebant. Prior Aenean compellat Achātēs: "Nāte dea, quae nunc animō sententia surgit? Omnia tūta vidēs, classem sociosque receptōs. Unus abest, mediō in fluctu quem vidimus ipsi 585 Summersum; dictis respondent cētera mātris.” Vix ea fātus erat, cum circumfūsa repente Scindit sẽ nūbēs et in aethera purgat apertum. Restitit Aeneas clārāque in lūce refulsit, Ös umerōsque deō similis; namque ipsa decōram Ō sōla infandōs Trōiae miserāta labōrēs, Quae nōs, reliquiās Danaum, terraeque marisque Omnibus exhaustōs iam casibus, omnium egēnōs 600 Urbe domō sociās, grātēs persolvere dignās Nōn opis est nostrae, Dīdō, nec quidquid ubique est In freta dum fluvii current, dum montibus umbrae Semper honōs nōmenque tuum laudēsque manēbunt, 610 Quae me cumque vocant terrae." Sic fātus, amicum 615 Ilionea petit dextra, laevãque Serestum, Post alios, fortemque Gyan, fortemque Cloanthum. Casū deinde virī tantō, et sic ōre locūta est : "Quis tē, nãte deã, per tanta pericula casus Însequitur? quae vīs immānibus applicat ōrīs? Tūne ille Aenēās, quem Dardaniō Anchisae Alma Venus Phrygii genuit Simoentis ad undam? Atque equidem Teucrum memini Sīdōna venire, 620 Finibus expulsum patriīs, nova rēgna petentem Auxiliō Bēlī; genitor tum Bēlus opīmam Vāstābat Cyprum, et victor diciōne tenebat. Tempore iam ex illō cāsus mihi cognitus urbis Trōiānae nōmenque tuum rēgēsque Pelasgi. 625 Ipse hostis Teucrōs insigni laude ferebat, Seque ortum antiqua Teucrōrum ab stirpe volebat. Quare agite, ō tectis, iuvenēs, succedite nostris. Me quoque per multōs similis fortūna labōrēs Iactātam hac dēmum voluit consistere terrā. 630 Nōn ignāra malī miserīs succurrere discō." Sic memorat; simul Aenean in rēgia dūcit Tēcta, simul dīvum templis indicit honorem. Nec minus interea sociis ad litora mittit Viginti taurōs, magnōrum horrentia centum. 635 Terga suum, pinguēs centum cum mātribus āgnōs, Mūnera laetitiamque diī. At domus interior rēgāli splendida lūxū Instruitur, mediisque parant convivia tectis; Arte labōrātae vestēs ostrōque superbo, 640 Ingens argentum mensis, caelataque in aurō Fortia facta patrum, series longissima rērum Per tot ducta virōs antiquae ab origine gentis. Aenēās — neque enim patrius consistere mentem Passus amor rapidum ad nāvēs praemittit Achātēn, Ferre iubet, pallam signis aurōque rigentem, 655 Bācātum, et duplicem gemmis aurōque corōnam. “Nāte, meae vīrēs, mea māgna potentia sõlus, Nōta tibi, et nostro doluisti saepe dolore. 675 Sed magnō Aeneae mēcum teneatur amōre. Qua facere id possīs, nostram nunc accipe mentem 680 Regius accītu cāri genitōris ad urbem Paret Amor dictis cãrae genetrīcis, et ālās 690 Exuit, et gressū gaudēns incēdit Iūlī. 695 At Venus Ascanio placidam per membra quietem Quinquaginta intus famulae, quibus ōrdine longō |