erigit eructans, liquefactaque saxa sub auras 580 perferimus, nec quae sonitum det causa videmus. Nam neque erant astrorum ignes, nec lucidus aethra siderea polus, obscuro sed nubila caelo, 585 et lunam in nimbo nox intempesta tenebat. The Deserted Greek. Postera iamque dies primo surgebat Eoo umentemque Aurora polo dimoverat umbram : cum subito e silvis, macie confecta suprema, ignoti nova forma viri miserandaque cultu procedit, supplexque manus ad litora tendit. Respicimus: dira inluvies inmissaque barba, consertum tegumen spinis; at cetera Graius, [et quondam patriis ad Troiam missus in armis.] Isque ubi Dardanios habitus et Troïa vidit arma procul, paulum aspectu conterritus haesit, continuitque gradum; mox sese ad litora praeceps cum fletu precibusque tulit: 'Per sidera testor, per superos atque hoc caeli spirabile lumen, tollite me, Teucri; quascumque abducite terras; hoc sat erit. Scio me Danais e classibus unum, et bello Iliacos fateor petisse Penatis ; pro quo, si sceleris tanta est iniuria nostri, spargite me in fluctus, vastoque immergite ponto. Si pereo, hominum manibus periisse iuvabit.' Dixerat, et genua amplexus genibusque volutans 590 595 600 605 haerebat. Qui sit, fari, quo sanguine cretus, 'Sum patria ex Ithaca, comes infelicis Ulixi, Nam qualis quantusque cavo Polyphemus in antro 610 615 620 625 630 635 640 lanigeras claudit pecudes atque ubera pressat, centum alii curva haec habitant ad litora volgo infandi Cyclopes, et altis montibus errant. Tertia iam lunae se cornua lumine complent, cum vitam in silvis inter deserta ferarum lustra domosque traho, vastosque ab rupe Cyclopas 645 prospicio, sonitumque pedum vocemque tremesco. 650 |