242

• Infelix habuit thalamus, pressitque jacentem • Dulcis et alta quies, placidæque simillima morti. 'Egregia interea conjunx arma omnia tectis 'Emovet, et fidum capiti subduxerat ensem; 525 6 Intra tecta vocat Menelaum, et limina pandit. 'Scilicet id magnum sperans fore munus amanti, 'Et famam exstingui veterum sic posse malorum. Quid moror? irrumpunt thalamo. Comes additus una 'Hortator scelerum Æolides. Dî, talia Graiis 530 Instaurate; pio si pœnas ore reposco. fare vicissim,

Sed te qui vivum casus, age

• Attulerint. Pelagine venis erroribus actus,
• An monitu divim? an quæ te Fortuna fatigat,
'Ut tristes sine sole domos, loca turbida, adires?'
535 Hac vice sermonum roseis Aurora quadrigis
Jam medium ætherio cursu trajecerat axem :
Et fors omne datum traherent per talia tempus:
Sed comes admonuit, breviterque affata Sibylla est:
'Nox ruit, Ænea; nos flendo ducimus horas.
540 'Hic locus est, partes ubi se via findit in ambas :
• Dextera, quæ Ditis magni sub mmnia tendit ;
'Hac iter Elysium nobis: at læva malorum
• Exercet poenas, et ad impia Tartara mittit.
Deiphobus contra : • Ne savi, magna sacerdos :
545 • Discedam, explebo numerum, reddarque tenebris.
'I decus, i, nostrum; melioribus utere fatis.'
Tantum effatus, et in verbo vestigia torsit.

Respicit Æneas subito, et sub rupe sinistra
Moenia lata videt, triplici circumdata muro:
550 Quæ rapidus flammis ambit torrentibus amnis
Tartareus Phlegethon, torquetque sonantia saxa.
Porta adversa, ingens, solidoque adamante columnæ:

νήδυμος ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἔπιπτε, Νήγρε τος, ἥδιστος, θανάτῳ ἄγχιστα ἐοικώς.

528. Comes additus) V. locum ex Od. θ'. ad Æn. ii. 39. citatum.

529. Eolides, Ulysses: cujus matrem Anticleam a Sisypho latrone, Æoli filio, corruptam fuisse dicebant. Unde et Soph. Ajax:-τᾶς ἄσωτου Σισυφιδῶν γενεῶς.

531. Sed te qui vivum] Od. a'. 154. Τέκνον ἐμὸν, πῶς ἤλθες ὑπὸ ζόφον ἠερόεντα, Ζωὸς ἐών; χαλεπὸν δὲ τάδε ζωοῖσιν ὁρᾶσθαι Μέσσῳ γὰρ μεγάλοι ποταμοί, κ. τ. λ. Νω μὲν ὡς ἐπέεσσιν ἀμειβόμεθ'.—Ibid. 92. Τίπτ' αὖτ ̓, ὦ δύστηνε, λιπών φάος ήελίοιο, Ηλυθες, ὄφρα ἴδης νίκυας καὶ ἀτερπέα χω ρον ;

537. Et fors] Od. π'. 230. Ψ'. 241. * Ως ἄρα τοί γ' ἐλεεινὸν ὑπ ̓ ὀφρύσι δακρύον εἴ

βον· Καί νύ κ' ὀδυρομένοισιν ἴδυ φάος κελίοιο. -Καί νύ κ' ὀδυρομένοισι φάνη ροδοδάκτυλος ἠὼς, Εἰ μὴ ἄρ' ἀλλ' ἐνόησε θεὰ

549. Triplici-muro] Hes. Theogon. 725. ubi de Tartaro : Τὸν περὶ χάλκεον ἵρ κος ἐλήλαται· ἀμφὶ δέ μιν νὺξ Τριστοιχεί κατ χυται περὶ δειρήν· αὐτὰρ ὑπερθεν Γῆς ῥίζαι πεφύκασι, καὶ ἀτρυγέτοιο θαλάσσης. Ενθα θεοὶ Τιτῆνες ὑπὸ ζόφον ἠερόεντα Κεκρύφαται, βουλῇσι Διὸς νεφεληγερέταο, Χώρῳ ἐν εὐρώενα τις πελώρης ἔσχατα γαίης.

551. Phlegethon] V. locum ex Od. x'. ad 236. supra cit.

552. Porta adversa] Il. 6. 13. Η μον ἔλων ρίψω ἐς Τάρταρον ήερόεντα, Τῆλε μάλ', ἧχι βάθιστον ὑπὸ χθόνος ἐστι βέρεθρον· "Ενθα σιδήρειαί τε πύλαι, καὶ χάλκεος οὐδὲς, Τόσο ἔνερθ ̓ ἀΐδεω, ὅσον οὐρανός ἐστ ̓ ἀπὸ γαίης.

σου

Vis ut nulla virum, non ipsi exscindere ferro Colicolæ valeant. Stat ferrea turris ad auras : 555 Tisiphoneque sedens, palla succincta cruenta, Vestibulum exsomnis servat noctesque diesque. Hinc exaudiri gemitus, et sæva sonare

Verbera: tum stridor ferri, tractæque catenæ. Constitit Æneas, strepitumque exterritus hausit: 560 Quæ scelerum facies? o virgo, effare: quibusve • Urguentur penis ? qui tantus plangor ad auras ? Tum vates sic orsa loqui: ' Dux inclute Teucrum, 'Nulli fas casto sceleratum insistere limen :

'Sed me, quum lucis Hecate præfecit Avernis, 565 Ipsa deum poenas docuit, perque omnia duxit. Gnosius hæc Rhadamanthus habet durissima regna, 'Castigatque auditque dolos; subigitque fateri, 'Quæ quis apud superos, furto lætatus inani, • Distulit in seram commissa piacula mortem. 570 • Continuo sontes ultrix accincta flagello

'Tisiphone quatit insultans, torvosque sinistra • Intentans angues, vocat agmina sæva sororum. • Tum demum horrisono stridentes cardine sacræ • Panduntur portæ. Cernis, custodia qualis 575 • Vestibulo sedeat? facies quæ limina servet ? 'Quinquaginta atris immanis hiatibus Hydra

Sævior intus habet sedem. Tum Tartarus ipse • Bis patet in præceps tantum, tenditque sub umbras, "Quantus ad ætherium cœli suspectus Olympum. 580 • Hic genus antiquum Terra, Titania pubes,

555. Palla-cruenta] 11. σ'. 535. Εν δ' ὁλον κήρ Εἷμα δ ̓ ἔχ ̓ ἀμφ' ὤμοισι δαφοιτὸν αἵματι φωτῶν.

566. Gnosius hæc] Pind. Ol. 2.-Tà δ' ἐν τῷδι Διὸς ἀρχᾷ ἀλιτρὰ, κατὰ γὰς δικάζει τις, ἐχθρᾷ λόγον φράσας ἀνάγκῃ· ἴσον δὲ νύκτεσσιν αἰεὶ, ἴσα δ' ἐν ἡμέραις ἥλιον ἔχοντες, ἀπονέστερον ἐσθλοὶ νέμονται βίοτον, οὐ χθόνα ταράσσοντες ἀλκᾷ χερῶν, οὐδὲ πόν4109 ὕδωρ, κεινὰν παρὰ δίαιταν· ἀλλὰ παρὰ μὲν τιμίοις θεῶν, οἵτινες ἔχαιρον εὐορκίαις, ἄδακρυν νέμονται αἰῶνα· τοὶ δ ̓ ἀπροσόρατον ἐκχέοντι πόνον. ὅσοι δ' ἐτόλμασαν ἐς τρὶς ἑκατέρωθι μείναντες ἀπὸ πάμπαν ἀδίκων ἔχειν ψυχὰν, ἔτειλαν Διὸς ὁδὸν παρὰ Κρόνου τύρσιν· ἔνθα μακάρων νῆσον ὠκεανίδες αὖραι περιπνέουσιν ἄνθεμα δὲ χρυσοῦ φλέγει, τὰ μὲν χερσόθεν, ἀπ' ἀγλαῶν δενδρέων, ὕδωρ δ' ἄλλα φέρβει ὅρμοισι τῶν χέρας ἀναπλέκοντι καὶ στεφάνοις, βουλαῖς ἐν ὀρθαῖς Ραδαμάν θεος· ὃν πατὴς ἔχει Κρόνος ἕτοιμον αὐτῷ πά ρεδρον, πόσις ὁ πάντων Ῥέας ὑπέρτατον ἐχοί σας θρόνον. Πηλεύς τε καὶ Κάδμος ἐν τοῖσιν

ἀλέγονται· ̓Αχιλλέα τ' ἔνεικ', ἐπεὶ Ζηνὸς ἦτορ λιταῖς ἔπεισε, μάτης· ὃς Εκτορ' ἔσφα λι, Τροίας ἄμαχον ἀστραβῆ κίονα, Κύκνου τι θανάτῳ πόρεν, ̓Αοῦς τε παῖδ ̓ Αἰθίοπα. Cf. et Plat. Gorgiam sub fin.

578. Tenditque sub umbras] Lucret. iv. 418. Despectum præbet sub terras impete tanto, A terris quantum coeli patet altus hiatus. Cf. et Hesiod. Theogon. 720. Τόσσον ἐνερθ ̓ ὑπὸ γῆς, ὅσον οὐρανὸς ἐστ' ἀπὸ γαίης. Εννέα γὰρ νύκτας τε καὶ ἤματα χάλκεος ἄκμων, Οὐρανόθεν κατιών, δεκάτῃ ἐς γαῖαν ἵκοιτο· Εννέα δ' αὖ νύκτας τε καὶ ἤματα χάλκιος ἄκμων, Εκ γαίης κατιών, δεκάτῃ ἐς Τάρταρον ἥκοι.

580. Genus antiquum] Cf. Hesiodi Theogon. 126. et seqq. Servius : Terra Titanas primum contra Saturnum ge. nuit: Gigantes postea contra Jovem. De Titanibus autem solus Sol abstinuisse narratur ab injuria numinum: unde et calum meruit.

585

• Fulmine dejecti, fundo volvuntur in imo.

6

Hic et Aloïdas geminos, immania vidi

Corpora: qui manibus magnum rescindere cœlum Aggressi, superisque Jovem detrudere regnis. • Vidi et crudeles dantem Salmonea pœnas, 'Dum flammas Jovis et sonitus imitatur Olympi. • Quatuor hic invectus equis, et lampada quassans, Per Graiûm populos mediæque per Elidis urbem 'Ibat ovans, Divômque sibi poscebat honorem : 590' Demens! qui nimbos, et non imitabile fulmen • Are et cornipedum pulsu simularet equorum. At pater omnipotens densa inter nubila telum • Contorsit ; non ille faces, nec fumea tædis • Lumina; præcipitemque immani turbine adegit. • Nec non et Tityon, Terræ omniparentis alumnum, 'Cernere erat: per tota novem cui jugera corpus 'Porrigitur: rostroque immanis voltur obunco

595

Immortale jecur tondens, fecundaque pœnis.

• Viscera, rimaturque epulis, habitatque sub alto 600 4 Pectore : nec fibris requies datur ulla renatis. 'Quid memorem Lapithas, Ixiona Pirithoumque ? 'Quos super atra silex jam jam lapsura, cadentique 'Imminet adsimilis: lucent genialibus altis

' Aurea fulcra toris, epulæque ante ora paratæ

582. Aloïdas] Od. a'. 304. Tùv dè mot', Ιφιμέδειαν ̓Αλωνος παράκοιτιν Εἴσοδον, ἣ δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι. Καί δ' ἔτεκεν δύο παῖδε (μινυνθαδίω δὲ γενέσθην) Ωτόν το ἀντίθεον, τηλεκλειτόν τ' Εφιάλτην, Οὓς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα, Καὶ πολὺ καλλίστους, μετά γε κλυτὸν Ωρίωνα. Εννέωροι γὰρ τοί γε καὶ ἐννεαπήχεις ἦσαν Εὖρος, ἀτὰρ μηκός γε γενέσθην ἐννιέργεια. Οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισινκ. τ. λ. V. ad G. i. 280.

585. Salmonei semel Homerus meminit; Od. λ'. 235. Τυρὼ εὐπατέρειαν, “Η φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι. Pindarus, Pyth. δ'. 253. μία βοῦς Κρηθεῖ τι μάτηρ καὶ θρασυμήδει Σαλμωνεῖ. Vul garis fabula ex Apollodoro, Hygino, et al. petenda.

588. Elidis urbem] Salmfonam: Strab. viii. p. 356. Ἡ δὲ Σαλμώνη πλησίον ἐστὶ τῆς ὁμωνύμου κρήνης, ἐξ ἧς ῥεῖ ὁ ̓Ενιπεύς· ἐμβάλλει δ ̓ εἰς τὸν ̓Αλφειόν. τούτου ἐρασθῆναι τὴν Τυρώ φασιν,-Τυρώ εὐπατέρειαν· Η φάτο Σαλμωνῆς ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι, Φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδας· “Η ποταμοῦ ἠράσσατ' Ενιπῆος θείοιο, Ὃς πολὺ κάλε λιστος ποταμῶν ἐπὶ γαῖαν ἵησι. Ενταῦθα γὰρ βασιλεῦσαι τὸν πατέρα αὐτῆς Σαλμω νέα, ὥσπερ καὶ Εὐριπίδης ἐν Αἰόλῳ φησί.

590. Demens! qui] Il. e'. 403. Exirλιος, ὀβριμοεργός, ὃς οὐκ ἔθετ' αἴσυλα ῥίζων, Ὃς τόξοισιν ἔκηδε θεοὺς, οἳ Όλυμπον ἔχουσι.

595. Et Tityon] Od. λ'. 575. Καὶ Τι τυὸν εἶδον, γαίης ἐρικυδέος υἱὸν, Κείμενον ἐν δαπέδῳ, ὁ δ ̓ ἐπ ̓ ἐννέα κεῖτο πέλεθρα· Γῦπε δέ μιν ἑκάτερθε παρημένω ἧπαρ ἔκειρον, Δέρτρον ἴσω δύνοντες· ὁ δ ̓ οὐκ ἀπαμύνετο χερσί· Λητώ γὰρ ἕλκησε, Διὸς κυδρὴν παράκοιτιν, Πυθώδ ̓ ἐρχομένην διὰ καλλιχόρου Πανοπῆος. Cf. et Lucret. iii. 997.

602. Quos super] De Tantalo, Pind. 01. α'.—ἄταν ὑπέροπλον, τὰν οἱ πατὴρ ὑπερκρέμασε, καρτερὸν αὐτῷ λίθον, τὸν αἰεὶ μετ νοινῶν κεφαλᾶς βαλεῖν, εὐφροσύνας ἀλᾶται.

604. Epulæque ante ora] Od. λ'. 581. Καὶ μὴν Τάνταλον εἰσεῖδον, χαλέπ' ἄλγι ἔχοντα, Εσταότ' ἐν λίμνη, ἡ δὲ προσέπλαζε γενείῳ. Στεῦτο δὲ διψάων, ποίειν δ ̓ οὐκ εἶχεν ἑλέσθαι· Οσσάκι γὰρ κύψει ὁ γέρων πιέειν μενεαίνων, Τοσσάχ ̓ ὕδωρ ἀπολέσκετ ̓ ἀναβρο χέν· ἀμφὶ δὲ ποσσὶ Γαῖα μέλαινα φάνισης, καταζήνασκε δὲ δαίμων. Δένδρεα δ' ὑψιπί. τηλα κατακρῆθεν χές καρπόν, Ὄγχναι, καὶ ῥοιαὶ, καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι, Συκαῖ σε γλυκεραί, καὶ ἐλαῖαι τηλεθόωσαι· Τῶν ὁπότ ἰδύσει ὁ γέρων ἐπὶ χερσὶ μάσασθαι, τάσδ ἄνεμος ῥίπτασκε ποτὶ νέφεα σκιόεντα.

605 Regifico luxu: Furiarum maxuma juxta
Accubat, et manibus prohibet contingere mensas;
Exsurgitque facem attollens, atque intonat ore.
Hic, quibus invisi fratres, dum vita manebat,
'Pulsatusve parens, et fraus innexa clienti;
610 Aut qui divitiis soli incubuere repertis,

Nec partem posuere suis; quæ maxima turba est: Quique ob adulterium cæsi: quique arma secuti Impia, nec veriti dominorum fallere dextras, • Inclusi pœnam exspectant. Ne quære doceri, 615 Quam pœnam; aut quæ forma viros, fortunave mersit. 'Saxum ingens volvunt alii, radiisque rotarum 'Districti pendent: sedet, æternumque sedebit, 'Infelix Theseus: Phlegyasque miserrimus omnes 'Admonet, et magna testatur voce per umbras: 620"Discite justitiam moniti, et non temnere divos." 'Vendidit hic auro patriam, dominumque potentem Imposuit, fixit leges pretio atque refixit.

Hic thalamum invasit natæ vetitosque hymenæos. 'Ausi omnes immane nefas, ausoque potiti. 625 Non, mihi si linguæ centum sint, oraque centum, 'Ferrea vox, omnes scelerum comprendere formas, Omnia pœnarum percurrere nomina possim.'

Hæc ubi dicta dedit Phœbi longæva sacerdos : 'Sed jam age, carpe viam, et susceptum perfice munus : 630 Acceleremus, ait. Cyclopum educta caminis 'Moenia conspicio, atque adverso fornice portas, 'Hæc ubi nos præcepta jubent deponere dona.' Dixerat; et pariter, gressi per opaca viarum, Corripiunt spatium medium, foribusque propinquant. 635 Occupat Æneas aditum, corpusque recenti Spargit aqua, ramumque adverso in limine figit.

605. Furiarum maxuma] Iph. in Taur. 969.—ἐγὼ μὲν θάτερον λαβὼν βάθρον, τὸ δ' ἄλλο, πρέσβεις' ὅπερ ἦν Εριννύων.

609. Pulsatusve parens] Cf. Plat. de Legg. lib. ix. sub finem.

Fraus-clienti] Servius: Ex Lege Romuli et xii. Tab. Patronus si clienti fraudem faxit, sacer esto.

615. Fortunave mersit] Catullus: Accipe, queis merser fortunæ fluctibus ipse.

617. Sedet, æternumque] Cf. tab. Polygnoti apud Pausan. x. 29. xrwrięw di τοῦ Ὀδυσσέως, ἐπὶ θρόνων καθεζόμενοι Θησεὺς καὶ Πειρίθους.-Πανύασσις δὲ ἐποίησεν, ὡς Θησεὺς καὶ Πειρίθους ἐπὶ τῶν θρόνων παράσχοιντο σχῆμα, οὐ κατὰ δεσμώτας, προσφυὲς δὲ ἀπὸ τοῦ χρωτὸς ἀντὶ δεσμῶν σφίσιν ἔφη τὴν πέτραν.

619. Admonet] Pind. Pyth. ii. sãy da ̈ ἐφετμαῖς Ιξίονα φαντὶ ταῦτα βροτοῖς λέγειν, ἐν πτερόεντι τροχῷ παντᾶ κυλινδόμενον· τὸν εὐεργέταν ἀγαναῖς ἀμοιβαῖς ἐποιχομένους τίτ viola-Serv. Phlegyas, Ixionis pater, habuit Coronidem filiam, quam Apollo vitiavit: quod pater dolens, incendit Apollinis templum, et ejus sagittis est ad Inferos detrusus.

621. Vendidit hic] Varius ap. Macrob. vi. 1. Vendidit hic Latium populis, agrosque Quiritum Eripuit: fixit leges precio atque refixit..

Fixit autem ideo, quia incisæ in ærcis tabulis leges affigebantur parietibus. V. Serv.

625. Non, mihi] V. ad G. ii. 42.

His demum exactis, perfecto munere divæ,
Devenere locos lætos, et amœna vireta
Fortunatorum nemorum, sedesque beatas.
640 Largior hic campos æther et lumine vestit
Purpureo ; solemque suum, sua sidera norunt.
Pars in gramineis exercent membra palæstris;
Contendunt ludo, et fulva luctantur arena:
Pars pedibus plaudunt choreas, et carmina dicunt.
645 Nec non Threicius longa cum veste sacerdos
Obloquitur numeris septem discrimina vocum :
Jamque eadem digitis, jam pectine pulsat eburno.
Hic genus antiquum Teucri, pulcherrima proles,
Magnanimi heroës, nati melioribus annis,

650 Ilusque, Assaracusque, et Troje Dardanus auctor.
Arma procul, currusque virûm miratur inanes.
Stant terra defixæ hastæ, passimque soluti

Per campos pascuntur equi. Quæ gratia currûm
Armorumque fuit vivis, quæ cura nitentes
655 Pascere equos, eadem sequitur tellure repostos.
Conspicit, ecce, alios dextra lævaque per herbam
Vescentes, lætumque choro Pæana canentes,
Inter odoratum lauri nemus: unde superne
Plurimus Eridani per silvam volvitur amnis.

640. Largior hic] Od. ζ'. 41. Ἡ μὲν ἄρ' ὡς εἰποῦσ ̓ ἀπέβη γλαυκώπις Αθήνη Οὔ λυμπόνδ', ὅθι φασὶ θεῶν ἕδος ἀσφαλὲς αἰεὶ Εμμῖναι οὔτ ̓ ἀνέμοισι τινάσσεται, οὔτε ποτ' ὄμβρῳ Δεύεται, οὔτε χιὼν ἐπιπίλναται· ἀλλὰ μάλ' αἴθρη Πέπταται ἀννέφελος, λευκὴ δ' ἐπιδίδρομον αἴγλη· Τῷ ἐνὶ τέρπονται μά καρες θεοὶ ἤματα πάντα. Lucret. ii. 18. Apparet Divûmn numen sedesque quietæ; Quas neque concutiunt venti, neque nubila nimbis Adspergunt, neque nix acri concreta pruina Cana cadens violat; semperque innubilus æther Integit, et large diffuso lumine ridet: Omnia suppeditat porro natura, neque ulla Res animi paceni delibrat tempore in ullo.

Odyss. γ'. 563. Αλλά σ' ἐς Ηλύσιον πεδίον καὶ πείρατα γαίης Αθάνατοι πέμψουσιν, ὅθι ξανθὸς Ραδάμανθυς· Τη περ ρηΐστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν Οὐ νιφετὸς, οὔτ ̓ ἄρ χει μὲν πολὺς, οὔτε ποτ' ὄμβρος Αλλ' αἰεὶ Ζεφύροιο λιγυπνείοντας ἀήτας Ωκεανὸς ἀνίησιν, ἀναψύχειν ἀνθρώπους. Cf. et Pindari locum ad 566 supra.

Adjungere libet et pulcherrimi carminis relliquias, quæ apud Plutarchum extant, Consol. ad Apoll. p. 120. λέγεται δὲ ὑπὸ μὲν τοῦ μελικοῦ Πινδάρου ταυτὶ περὶ τῶν εὐσεβέων ἐν ᾅδου· Τοῖσι λάμπει μένος ἀπλίου τὰν ἔνθαδε νύκτα κάτω φοινικοροδίαι τε

λειμῶνες εἰσὶ προάστειον αὐτῶν καὶ λιβάνῳ σκιερόν· καὶ τοὶ μὲν ἱππείοις γυμνασίοις, του δὲ πεσσοῖς, τοὶ δὲ φορμίγγεσσι τέρπονται παρὰ δὲ σφισὶν εὐανθὴς ἅπας τίθηλεν ὄλβος· ὀδμὰ δ ̓ ἐρατὸν κατὰ χῶρον κίδναται ἀεὶ, θύθύματα μιγνύντων πυρὶ τηλεφανεῖ παντοία θεῶν ἐπὶ βωμοῖς. V. Cl. Schneideri Carm. Pindar. Fragmenta.

645. Threicius] Cf. Ecl. iv. 55.

646. Septem discrimina vocum] Eurip. et Pind. Φόρμιγγα ἑπτάτονον, ἑπτακ τύπον, ἑπτάγλωσσον.

649. Magnanimi heroës] Catullus: O, nimis optato sæclorum tempore nati, Heroes, salvete, Deûm genus.—

650. Ilusque] I. v. 231. Τρωός δ ̓ αὖ τρεις παῖδες αμύμονες ἐξεγένοντο, Ἴλος το Ασσάρακος τε, καὶ ἀντίθεος Γανυμήδης, Ὃς δὴ κάλλιστος γένετο θνητῶν ἀνθρώπων.

651. Arma procul] Il. γ'. 134. Οἱ δὴ νῦν ἕκται σιγῆ, πόλεμος δὲ πέπαυται, ̓Ασπίσι κεκλιμένοι, παρὰ δ ̓ ἔγχεα μακρὰ πέπηγεν.

Ibid. 113. Καὶ ῥ ̓ ἵππους μὲν ἔρυξαν ἐπὶ στίχας, ἐκ δ' ἔβαν αὐτοὶ, Τεύχεά τ' ἐξεδύοντο, τὰ μὲν κατέθεντ ̓ ἐπὶ γαίη.

657. Peana canentes] 11. α'. 472. Οἱ δὲ πανημέριοι μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο, Καλὲν ἀείδοντες παιήονα, κοῦροι ̓Αχαιών, Μέλπον τις Εκάεργον· ὁ δὲ φρένα τέρπετ' ἀκούων. 659. Eridani] V. G. iv. 366. 371.