510 Hæc te prima dies bello dedit, hæc eadem aufert: Esse suos: tempus, versis succurrere Teucris. Per patrios Manes, per spes surgentis lüli, 525 Te precor, hanc animam serves natoque patrique. 'Infectique mihi. Non hic victoria Teucrûm 'Argenti atque auri memoras quæ multa talenta, Totus collucens veste atque insignibus armis. 513. Latum-limitem] Cf. Æn. ix. 323. 516. Mensa] Cf. viii. 175. 519. Viventes rapit] Ita Achilles, Il. Φ'. 27. Ζωοὺς δυώδεκα λέξατο κούρους, Ποινὴν Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο θανόντος. Cf. et II. . 175. seqq. 521. Inde Mago] Il. q'. 67. "Hró μiv δόρυ μακρὸν ἀνέσχετο δῖος ̓Αχιλλεὺς, Οὐτάμεναι μεμαώς· ὁ δ ̓ ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων Κύψας· ἐγχείη δ' ἄρ ̓ ὑπὲρ νώτου ἐνὶ γαίῃ Εστη, ἱεμένη χροὸς ἄμμεναι ἀνδρομέδιο. Αὐ τὰρ ὁ τῇ ἑτέρῃ μὲν ἑλὼν ἐλλίσσετο γούνων, Τῇ δ' ἑτέρῃ ἔχιν ἔγχος ἀκαχμένον, οὐδὲ μετ θίει· Καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσ ηύδα· Γουνοῦμαί σ', ̓Αχιλεῦ· σὺ δέ μ' αΐδιο, καί μ' ἐλέησον· κ. τ. λ. 525. Hanc serves] Il. x'. 378. Zwγρεῖτ',—ἔστι γὰρ ἔνδον Χαλκός τε, χρυσός τε, πολύκμητός τε σίδηρος. κ. τ. λ. 532. Belli commercia] Ita Achilles, Π. Φ ́. 99. Νήπιε, μή μοι ἄποινα πιφαύσκιο, μηδ' ἀγόρευε Πρὶν μὲν γὰρ Πάτροκλον ἐπιστ πεῖν μόρσιμον ἦμαρ, Τόφρα τί μοι πεφιδέσθαι ἐνὶ φρεσὶ φίλτερον δεν Τρώων, κ. τ. λ. ̓Αχιλεὺς δὲ, ερυσσάμενος ξίφος ὀξὺ, Τύψε κατὰ κληΐδα παρ' αὐχένα· πᾶν δέ οἱ εἴσα Δῦ ξίφος ἄμφηκες Instaurant acies Volcani stirpe creatus Cæculus et veniens Marsorum montibus Umbro. 545 Dardanides contra furit. Anxuris ense sinistram Et totum clipei ferro dejecerat orbem ; Dixerat ille aliquid magnum, vimque affore verbo 6 Istic nunc, metuende, jace. Non te optima mater 560 Unda feret, piscesque impasti volnera lambent.' Centenasque manus, quinquaginta oribus ignem Effunduntque ducem, rapiuntque ad littora currus. 575 Interea bijugis infert se Lucagus albis 544. Cæculus-Umbro] Vid. Æn. vii. 681.752. 554. Tum caput] Ita de Dolone, Il. x'. 457. Φθεγγομένου δ ̓ ἄρα τοῦ γε κάρη κονία ୪ ησιν ἐμίχθη. 557. Istic nunc] II. p. 122. 'Evrauboi νῦν κεῖσε μετ ̓ ἰχθύσιν, οἵ σ' ωτειλῆς Αἷμ' ἀπολιχμήσονται ἀκηδέες· οὐδέ σε μήτηρ Εν θεμένη λεχέεσσι γοήσεται κ. τ. λ. Π. Α'. 452. Α δεῖλ', οὐ μὲν σοί γε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ Οσσε καθαιρήσουσι θανόντι περ, ἀλλ ̓ οἰωνοὶ Ωμησταί σ' ἐρύσουσι, περὶ πτερὰ πυκνὰ βαλόντες. 564. Amycle opp. inter Caietam et Terracinam: de quo Plin. viii. 29. Varro auctor est, in Italia Amyclas a serpentibus deletas fuisse. Attamen historia, unde tacitæ Amyclæ in proverbio erant, ad alteras illas Laconica Amyclas proprie pertinuit. Ibi enim, (v. Serv.) cum frequenter falso nunciarentur hostes adesse, stata lege cautum est, ne quis unquam hostis nuntiaret adventum. Postea, cum vere hostis veniret, ex improviso urbs capta est. Hinc est, quod ait Lucilius, Mihi necesse est loqui, nam scio Amyclas tacendo periisse.-V. Cluv. It. Ant. p. 1063. et Heynii Exc. h. 1. 565. Egæon] V. vi. 287. 572. Longe gradientem] Hom. II. y'. 22. μακρὰ βιβῶντα. 575. Interea] Cf. f. λ'. 101. seqq. In medios, fraterque Liger; sed frater habenis Irruit, adversaque ingens apparuit hasta. 580 Cui Liger: 'Non Diomedis equos, nec currus cernis Achilli, Dicta volant Ligeri: sed non et Troïus heros Lucage, nulla tuos currus fuga segnis equorum 'Prodidit, aut vanæ vertere ex hostibus umbræ : Ipse rotis saliens juga deseris.' Hæc ita fatus 595 Arripuit bijugos. Frater tendebat inermes Infelix palmas, curru delapsus eodem : Per te, per qui te talem genuere parentes, Vir Trojane, sine hanc animam, et miserere precantis.' 600 Dicta dabas. Morere, et fratrem ne desere frater.' Dardanius, torrentis aquæ vel turbinis atri More furens. Tandem erumpunt, et castra relinquunt 605 Ascanius puer et nequidquam obsessa juventus. Junonem interea compellat Jupiter ultro: 'O germana mihi atque eadem gratissima conjunx, Trojanas sustentat opes: non vivida bello 610 Dextra viris, animusque ferox, patiensque pericli.' Cui Juno submissa: Quid, o pulcherrime conjunx, 'Sollicitas ægram, et tua tristia dicta timentem? Si mihi, quæ quondam fuerat, quamque esse decebat, 'Vis in amore foret! non hoc mihi namque negares, 615 Omnipotens, quin et pugnæ subducere Turnum, Et Dauno possem incolumem servare parenti. Nunc pereat, Teucrisque pio det sanguine pœnas. 'Ille tamen nostra deducit origine nomen, 581. Non Diom.] Cf. ix. 154. 606. Compellat, scilicet xgrouías iri1σσι παραβλήδην ἀγορεύων, cf. 1. δ'. 5. seqq. 607. O germana] II. o'. 356. Zɛùs d Ηρην προσέειπε κασιγνήτην ἄλοχόν το Pilumnusque illi quartus pater; et tua larga 620 Sæpe manu multisque oneravit limina donis.' Cui rex ætherii breviter sic fatur Olympi: 'Si mora præsentis leti tempusque caduco 'Oratur juveni, meque hoc ita ponere sentis: 'Tolle fuga Turnum, atque instantibus eripe fatis. 'Hactenus indulsisse vacat. Sin altior istis 625 Sub precibus venia ulla latet, totumque moveri 'Mutarive putas bellum: spes pascis inanes.' Et Juno allacrumans: Quid si, quod voce gravaris, Misit, agens hiemem, nimbo succincta, per auras; 645 Instat cui Turnus, stridentemque eminus hastam Tum vero Enean aversum ut cedere Turnus Credidit, atque animo spem turbidus hausit inanem : 'Quo fugis, Ænea? thalamos ne desere pactos: 650 Hac dabitur dextra tellus quæsita per undas.' Talia vociferans sequitur, strictumque coruscat Mucronem: nec ferre videt sua gaudia ventos. Forte ratis, celsi conjuncta crepidine saxi, Expositis stabat scalis et ponte parato; 655 Qua rex Clusinis advectus Osinius oris. Huc sese trepida Eneæ fugientis imago Conjicit in latebras: nec Turnus segnior instat; Exsuperatque moras, et pontes transilit altos. 619. Pilumnus] V. ad Æn. vii. 366. 636. Tum Dea] II. s'. 449. Avràp ó sïδωλον τευξ ̓ ἀργυρότοξος Απόλλων, Αὐτῷ τ' Αἰνείᾳ ἴκελον, καὶ τεύχεσι τοῖον· κ. τ. λ. 641. Morte obita] Lucr. i. 136. Morte obita quorum tellus amplectitur ossa. Idem iv. 37. Atque eadem nobis vigilantibus obvia mentes Terrificant; atque in somnis, cum sæpe figuras Contuimur 654. Ponte] V. 288. supra. Vix proram attigerat: rumpit Saturnia funem, 660 Avolsamque rapit revoluta per æquora navem. Illum autem Æneas absentem in prælia poscit; Obvia multa virûm demittit corpora morti. Tum levis haud ultra latebras jam quærit imago, Sed sublime volans nubi se immiscuit atræ: 665 Cum Turnum medio interea fert æquore turbo. Respicit ignarus rerum, ingratusque salutis, Et duplices cum voce manus ad sidera tendit : 'Omnipotens Genitor, tanton' me crimine dignum Duxisti, et tales voluisti expendere pœnas? 670 Quo feror? unde abii? quæ me fuga, quemve reducet? 'Laurentesne iterum muros aut castra videbo ? Quid manus illa virûm, qui me meaque arma secuti ? • Quosne (nefas) omnes infanda in morte reliqui? 'Et nunc palantes video, gemitumque cadentum 6 675 Accipio. Quid ago? aut quæ jam satis ima dehiscat Terra mihi? vos o potius miserescite, venti, In rupes, in saxa (volens vos Turnus adoro) Curva petat, Teucrâmque iterum se reddat in arma. 695 Vim cunctam atque minas perfert coelique marisque, 693. Ille, velut] II. '. 618. "loxov vàę πυργηδὸν ἀρηρότες, οΰτε πέτρη Ηλίβατος, μεγάλη, πολιῆς ἁλὸς ἐγγὺς ἰοῦσα· “Ητε μέσ ναι λιγίων ἀνέμων λαιψηρὰ κέλευθα, Κύματά σε τροφόεντα, τά τε προσερεύγεται αὐτήν Ως Δαναοὶ Τρῶας μένον ἔμπεδον, οὐδὲ φίBerto. Cf. Æn. vii. 586. |