P. VIRGILII MARONIS GEORGICON LIBER II. HACTENUS arvorum cultus, et sidera cœli : Principio arboribus varia est natura creandis : Pars autem posito surgunt de semine: ut altæ Ut cerasis, ulmisque: etiam Parnassia laurus 3. Tarde crescentis oliva] Plin. xv. 1. Hesiodus negavit oleæ satorem fructum ex ea percepisse quemquam: tam tarda tunc res erat. At nunc etiam in plantariis serunt, translatarumque altero anno decerpuntur baccæ. 9-34. Principio arboribus] Theophrast. Hist. Plant. ii. Ai yevious Tãy devδρῶν καὶ ὅλως τῶν φυτῶν, ἢ αὐτόματοι, ἢ ἀπὸ σπέρματος, ἢ ἀπὸ ῥίζης, ἢ ἀπὸ παρα. σπάδος, ἢ ἀπὸ ἀκρέμονος, ἢ ἀπὸ κλωνὸς, ἢ ἀπ' αὐτοῦ τοῦ στελέχους ἐστίν· ἢ ἔτι τοῦ ξύλου κατακοπέντος εἰς μικρά, καὶ γὰρ οὕτως ἀναφύεται. τούτων δὲ ἡ μὲν αὐτόματος, πρώτ τη τίς· ἡ δὲ ἀπὸ σπέρματος καὶ ῥίζης φυσι κώταται δόξαιεν ἄν· ὥσπερ γὰρ αὐτόματοι καὶ αὐταί· διὸ καὶ τοῖς ἀγρίοις ὑπάρχουσιν αἱ δὲ ἄλλαι τέχνης, ἢ ἀπὸ προαιρέσεως, τὰ μὲν οὖν δένδρα βλαστάνει καὶ γίνεται κατὰ τοὺς εἰρημένους τρόπους. αἱ γὰρ ἐμφυτεῖαι καὶ οἱ ἐνοφθαλμισμοί, καθάπερ μίξεις τινές εἰσιν, ἢ κατ ̓ ἄλλον τρόπον γενέσεις. 22-34. Sunt alii] Sunt modi hi: avulsione, infossione, propagatione, surculo, concisione, insitione. Cf. Plin. xvii. 9. Hic plantas tenero abscidens de corpore matrum Nil radicis egent aliæ: summumque putator 35 Et sæpe alterius ramos impune videmus 30. Quin et caudicibus sectis] Ita nunc quoque in Hispania, secant agricolæ in partes plures caudicem olivæ, cui amputata radix, cui amputati rami: ita consectum infodiunt, ac inde format se radix, et mox arbor. Cerda h. 1.-Cf. quoque Theophr. H. Pl. ii. 1. 36. Fructusque feros] Lucret. v. Inde aliam atque aliam culturam dulcis agelli Tentabant, fructusque feros mansuescere si quis Scilicet omnibus est labor impendendus; et omnes Inseritur verò et fœtu nucis arbutus horrida: Miraturque novas frondes, et non sua poma. Præterea genus haud unum, nec fortibus ulmis, 69. Inseritur vero] Columel. R. R. v. 11. Cum antiqui negaverint posse omne genus surculorum in omnem arborem inseri, et illam quasi finitionem, qua nos paullo ante usi sumus, veluti quandam legem sanxerint, eos tantum surculos posse coalescere, qui sint cortice ac libro et fructu consimiles iis arboribus, quibus inseruntur; existimavimus errorem hujus opinionis discutiendum, tradendamque posteris rationem, qua possit omne genus surculi omni generi arboris inseri. 73. Nec modus inserere] Cf. Theophrast. de Causis Pl. i. 6. 84. Idæis cyparissis] Theophrast. H. Pl. iv. 1. Εν Κρήτῃ γοῦν φασὶν ἐν τοῖς Ιδαίοις ἔρισι καὶ ἐν τοῖς Λευκοῖς καλουμένοις, ἐπὶ τῶν ἄκρων, οὗπερ οὐδέποτε ἐπιλείπει χιών, κυτάβίττον εἶναι. 87. Alcinoi silve] De Alcinoi hortis Homerus hæc; Odyss. η'. 112. Εκτοσθεν E Τοία Non eadem arboribus pendet vindemia nostris, Porto Petango Quam Methymnæo carpit de palmite Lesbos. Hod. Mitylen Sunt Thasiæ vites; sunt et Mareotides albæ: Hud. Mårovt Pinguibus hæ terris habiles, levioribus illæ : Thapso Boor Dag Et passo Psithia utilior, tenuisque Lageos, Sunt et Aminææ vites, firmissima vina : Tmolus et assurgit quibus, et rex ipse Phanæus : 100 Aut tantum fluere, aut totidem durare per annos. Transierim, Rhodia, et tumidis, Bumaste, racemis. Nec vero terræ ferre omnes omnia possunt. 91. Thasia] Antiphanes ap. Athenaum ; Οἶνός τε Θάσιος, καὶ μύρον, καὶ στέμματα. Mareotides albæ] Cf. Strab. xvii. 96. Rhætica] Sueton. Augustus maxime delectatus est Rhætico.-Cf. et Strab. iv. 97. Aminaa] Plin. Principatus datur Amineis propter firmitatem, senioque proficientem vini ejus ubique vitam.— Cf. et Columel. iii. 2. 98. Tmolus] Cf. Theophrast. H. Pl. iv. 6. Cf. Euripidis locum ad Æn. vii. 396. Rex ipse Phanaeus] De Lucillio hoc tractum est, qui ait, Xiós re duváσrns. Serv.-In Chio, Φάναι, λιμὴν βαθὺς, καὶ νεως ̓Απόλλωνος, καὶ ἄλσος φοινίκων. Strabo. 102. Rhodia] Colum. iii. 2. Vitis vel ad escam vel ad effusionem deponitur.Ad escam,-purpureæ, et búmasti,-et Rhodiæ. Tumidis, bumaste, racemis] Varr. de " To & Tidwrol EdAyres Herod. R. R. Novi, inquit, majestatem boum, et ab his dici pleraque magna, ut Bourexov, βούπαιδα, βούλιμον, βοῶπιν, uvam quoque bumammam, (βουμαστόν.) 105. Libyci velit æquoris] Catull. Quam magnus numerus Libyssæ arenæ Laserpiciferis jacet Cyrenis, Oraclum Jovis inter æstuosi, Et Batti veteris sacrum sepulcrum. 107. Aut, ubi navigiis] Theocrit. s'. Αλλ' ἶσος γὰρ ὁ μόχθος, ἐπὶ φόνι κύματα μετρείν, Ὅσσ ̓ ἄνεμος χέρσονδε μετὰ γλαυκᾶς ἁλὸς ὠθεῖ. 115. Pictos Gelonos] Salmas. in Solin. Sic picti Agathyrsi, et pictæ volucres apud poëtam, h. e. coloribus variatæ. Hinc de Budinis, quos Græci cum Gelonis eosdem habebant, Herodotus ait: ἔθνος μέγα καὶ πολλὲν, γλαυκόν τε πᾶν ἰσχυρῶς ἐστὶ καὶ πυῤῥόν. iv. 108. Gelonus autem Agathyrsi frater: ambo Herculis filii,-Claudian. in Ruf. i. 313. Membraque qui ferro gaudet pinxisse Gelonus. Divisa arboribus patriæ: sola India nigrum Fert ebenum: solis est thurea virga Sabæis. H. Yemen. Balsamaque, et baccas semper frondentis acanthi? Hod. China 120 Quid nemora Ethiopum, molli canentia lana? Laurus erat. folia haud ullis labentia ventis : Flos ad prima tenax. animas et olentia Medi Had Trak Ajem 135 Ora fovent illo, et senibus medicantur anhelis. Sed neque Medorum, silvæ ditissima, terra, Nec pulcher Ganges, atque auro turbidus Hermus, lod.kedavs. 140 Hæc loca non tauri spirantes naribus ignem Invertere, satis immanis dentibus hydri; Nec galeis densisque virûm seges horruit hastis: Sed gravidæ fruges, et Bacchi Massicus humor Hod M. Massico 116: Sola India nigrum] Theophrast. Η. Ρl. iv. 5. "Ιδιον δὲ καὶ ἡ ἐβένη τῆς Ινδια τῆς χώρας. 120. Nemora Ethiopum] Plin. Superior pars Ægypti in Arabiam vergens, gignit fruticem, quem aliqui gossipion vocant, plures xylon. et ideo lina inde facta, rylina.-Strabo: "Evois nai śravθεῖν ἔριον. ἐκ τούτου δὲ Νέαρχος φησὶ τὰς εὐητρίους ὑφαίνεσθαι σινδόνας·---τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ Σηρικὰ, ἔκ τινων φλοιῶν ξαινομένης βύσα -Cf. et Theophrast. H. Pl. iv. 9. qui in India et in Arabia lanigeras has arbores nasci dicit. 126. Media fert] Theophrast. iv. 4. Η Μηδία χώρα καὶ Περσίς, ἄλλα τι ἔχει πλείω, καὶ τὸ μῆλον τὸ Μηδικὸν καὶ τὸ Περσικὸν καλούμενον. ἔχει δὲ τὸ δένδρον τοῦτο φύλλον μὲν ὅμοιον καὶ σχεδὸν ἴσον τῷ τῆς Vid. Sil. Ital. VIII. iq dans. (ita enim legi debere admonet 140. Tauri] Pindar. Kaì ßhus, oi phoy' 142. Horruit hastis] Hom. "Eppies δὲ μάχη φθισίμβροτος ἐγχείησι.-Ennius : Sparseis hasteis longeis campus splendet et horret. 146. Clitumnus, Umbria Cisapenninæ fl. in Tiberim descendit. Cf. Plin. Epist. viii. 8. |