I per poterla effigiare al paro, Di bella gloria amenta varie favelle I piu I piu profondi arcani Damini tua dolce Cetra Io che in riva del Arno Fiorentino JO JOANNI MILTONI LONDINEN SI, Juveni patria, virtutibus eximio, V IR O qui multa peregrinatione, ftudio cun eta orbis terrarum loca perspexit, ut novus Ulysses omnia ubique ab omnibus apprehenderet : Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperditæ fic reviviscunt, ut idiomata omnia fint in ejus laudibus infacunda ; Et jure ea percallet, ut admirationes et plausus populorum ab propria fapientia excitatos intelligat : Hli, cujus animi dotes corporisque sensus ad admirationem commovent, et per ipfam motum cuique auferunt; cujus opera ad plausus hortantur, fed * venuftate vocem laudatoribus adimunt, Cui in memoria totus orbis ; in intellectu fapientia ; in voluntate ardor gloriæ ; in ore eloquen harmonicos coelestium fphærarum fonitus astronomia duce audienti; characteres mirabiliumi naturæ per quos Dei magnitudo describitur magistra tia; * vaftitate. Edit. 1645. philo philosophia legenti; antiquitatum latebras, vetoitatis excidia, eruditionis ambages, comite affidua autorum lectione, Exquirenti, restauranti, percurrenti. Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Fama non fufficiant, nec hominum kupor in laudandiş fatis eft, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert Carolus Datus Patricius Florentinus, Tanto homini servus, tantæ virtutis amator, E LE. E L E GIAR UM LIBER PRIMU S. Elegia prima ad CAROLUM DEODATUM. : IO Pertulit & voces nuncia charta tuas ; Pertulit occiduâ Devæ Ceftrenfis ab orâ Vergivium prono quà petit amne salum. Multum crede juvat terras aluisse remotas Pectus amans noftri, tamque fidele caput, Quodque mihi lepidum tellus longinqua fodalem Debet, at unde brevi reddere jussa velit. Me tenet urbs refluâ quam Thamesis alluit undâ, Meque nec invitum patria dulcis habet. Jam nec arundiferum mihi cura revisere Camum, Nec dudum vetiti me laris angit amor. Nuda nec arva placent, umbrafque negantia molles, Quàm male Phæbicolis convenit ille locus! Nec duri libet usque minas perferre magistri 15 Cæteraque ingenio non fubeunda með. Et vacuum curis otia grata sequi, 20 O utinam vates nunquam graviora tuliffet Ille Tomitano flebilis exul agro; Neve foret victo laus tibi prima Maro. Tempora nam licet hic placidis dare libera Musis, 25 Et totum rapiunt me mea vita libri. Ex |