Paciferum canimus coelefti semine regem, Fauftaque sacratis fæcula pacta libris, Qui fuprema fuo cum patre regna colit, Stelliparumque polum, modulantelqueæthere turmas, Et subito elifos ad fua fana Deos. 86 Dona quidem dedimus Christi natalibus illa, Illa sub auroram lux mihi prima tulit. Te quoque preffa manent patriis meditata cicutis, Tu mihi, cui recitem, judicis instar eris. 90 ELEGIA SEPTIMA, Anno Ætatis 19. N 10 TOndum blanda tuas leges Amathufia nôram, Et Paphio vacuum pectus ab igne fuit. Atque tuum fprevi maxime numen Amor. Conveniunt tenero mollia bella duci. Hæc funt militiæ digna trophæa tuæ. Non valet in fortes ifta pharetra viros. Promptior) & duplici jām ferus igne calet. Attulerat primam lux tibi Maie diem: 16 Aftat Amor lecto, pictis Amor impiger alis, Prodidit astantem mota pharetra Deum : Et quicquid puero dignum & Amore fuit. Mifcet amatori pocula plena Jovi ; 20 Aut qui formosas pellexit ad oscula nymphas Thiodamantæus Naiade raptus Hylas. Addideratque iras, fed & has decuiffe putares, 35 Addideratque truces, nec fine felle minas. Et miser exemplo fapuisses tuțiùs, inquit, Nunc mea quid possit dextera testis eris. Inter & expertos vires numerabere nostras, Et faciam vero per tua damną fidem. 30 Ipse ego ti nescis ftrato Pythone fuperbum Edomui Phæbum, cellit & ille mihi ; Et quoties meminit Peneidos, ipse fatetur Certiùs & graviùs tela nocere mea. Me nequit adductum curvare peritiùs arcum, 35 Qui poft terga folet vincere Parthụs eques ; Cydoniusque mihi cedit venator, & ille 'Inscius uxori qui necis author erat. Eft etiam nobis ingens quoque victus Orion, Herculeæque manus, Herculeusque comes. Härebunt lateri spicula nostra Jovis. Et tua non leviter corda petenda mihi. 45 Nec tibi Phæbæus porriget anguis opem. Dixit, & aurato quatiens mucrone fagittam, Evolat in tepidos Cypridos ille finus. At mihi risuro tönuit ferus ore minaci, Et mihi de puero non metus ullus erat. 50 Et modò quà noftri spatiantur in urbe Quirites, Et modò villarum proxima rura placent. Turbå frequens, 'faciéque fimillima turba dearum Splendida per medias itque reditque vias. Audtaque luce dies gemino fulgore coruscat, 55 Falior ? an & radios hinc quoque Phæbus habet. Hæc ego non fugi Tpectacula grata severus, Impetus & quò me fert juvenilis, agor. 60 Lumina luminibus malè providus obvia misi, Neve oculos potui continuisse meos. Unam fortè aliis fupereminuisse notabam, Principium noftri lux erat illa mali. Sic Venus optaret mortalibus ipsa videri, Sic regina Deûm conspicienda fuit. Solus & hos nobis texuit antè dolos. Et facis à tergo grande pependit onus. Infilit hinc labiis, infidet inde genis : 70 Et quascunque agilis partes jaculator oberrat, Hei mihi, mille locis pectus inerme ferit. Protinus insoliti fubierunt corda furores, Uror amans intùs, flammaque totus eram. Interea misero quæ jam mihi sola placebat, 75 Ablata eft oculis non reditura meis. Aft ego progredior tacitè querebundus, & excors, Et dubius volui fæpe referre pedem. Findor, & hæc remanet, sequitur pars altera votum, Raptaque tam subitò gaudia flere juvat. 80 Sic dolet amiffum proles Junonia cælum, Inter Lemniacos præcipitata focos, Talis & abreptum folem refpexit, ad Orcum Vectus ab attonitis Amphiaraus equis. Quid faciam infelix, & luctu victus ? amores 85 Nec licet inceptos ponere, neve sequi. Vultus, & coràm tristia verba loqui ; Forte nec ad noftras surdeat illa preces, Crede mihi nullus fic infeliciter arsit, Ponar in exemplo primus & unus ego. Parce precor teneri cum fis Deus ales amoris, Pugnent officio nec tua facta tuo. ҫс 2 90 Jam Jam tuus O certè eft mihi formidabilis arcús, 95 Nate deâ, jaculis nec minus igne potens : Et tua fumabunt nostris altaria donis, Solus & in fuperis tu mihi fummus eris. Deme meos tandem, verùm nec deme furores, Nefcio cur, miser est suaviter omnis amans : Tu modo da facilis, posthæc mea liqua futura eft, Cuspis amaturos figat ut una duos. HAC.eo meute lim lævâ, ftudioque supino Scilicet abreptum fic me malus impulit error, 105 Indocilisque ætas prava magistra fuit. Donec Socraticos umbrosa Academia riyos Præbuit, admissum dedocuitque jugum. Protinus extinctis ex illo tempore flammis, Cincta rigent multo pectora nostra gelu. Unde suis frigus metuit puer ipse sagittis, Et Diomedeam vim timet ipsa Venus. 110 In Proditionem Bombardicam. UM simulin regem nuper fatrapasque Britannos Fallor? an & mitis voluisti ex parte videri, Et penfare malâ cum pietate Icelus? Scilicet hos alti missurus ad atria cæli, Sulphureo curru flammivolisque rotis. Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis Liquit lördanios turbine raptus agros. In eandem. Siccine tentafti cælo donâffe läcobum Quæ leptemgemino Bellua monte lates? Ni meliora tuum poterit dare munera numen, Parce precor donis infidiofa tuis. Tlle quidem fine te confortia ferus adivit 5 Astra, nec inferni pulveris usus ope. Sic potiùs fædos in cælum pelle cucullos, Et quot habet brutos Roma profana Deos, Namque hac aut aliâ nisi quemque adjuveris arte, Crede mihi cæli vix bene scandet iter. 10 In eandem. 5 Ět sine quo fuperùm non adeunda domus, Movit & horrificum cornua dena minax. Supplicium spretâ relligione dabis. Non nifi per flammas triste patebit iter. proxima vero, Ibat ad æthereas umbra perusta plagas. In eandem. Q Et Styge damnârat Tænarioque finu, Et cupit ad superos evehere usque Deos. In inventorem bombardæ, IA Qui tulit ætheream folis ab axe facem ; Et trifidum fulmen surripuise Jovi. Cc 3 Ad |