Tamen seorsùs extat ad morem unius,
Et, mira, certo ftringitur fpatio loci;

15
Spu sempiternus ille fiderum comes
Coeli pererrat ordines decemplicis,
Citimúmve terris incolit lunæ globung:
Sive inter animas corpus adituras fedens
Obliviofas torpet ad Lethes aquas :

20 Sive in remotâ forte terrarum plaga Incedit ingens hominis archetypus gigas, Et diis tremendus erigit cellum caput Atlante major portitore fiderum. Non cui profundum cæcitas lumen dedit 25 Dircæus augur vidit hunc alto sinu; Non hunc flenti nocte Plëiones nepos Vatum fagaci præpes oftendit choro; Non hunc facerdos novit Affyrius, licet Longos vetusti commemoret atavos Nini, 30 Prifcumque Belon, inclytumque Ofiridem. Non ille trino gloriofus nomine Ter magnus Hermes (ut fit arcani fciens) Talem reliquit Ilidis cultoribus. At tu perenne ruris Academi decus

35 (Hæc monstra si tu primus induxti fcholis) Jam jam poetas urbis exules tuz Revocabis, ipse fabulator maximus, Aut institutor ipfe migrabis foras.

Ad Patrem, TUNC mea Pierios cupiam per pectora fontes Volvere laxatum gemino de vertice riyum ; Ut tenues oblita fonos audacibus alis Surgat in officium venerandi Musa parentis. 5 Hoc utcunque tibi gratum pater optime carmen Exiguum meditatur opus, nec novimus ipsi

Aptiùs

N to

Aptiùs à nobis quæ possint munera donis
Respondere tuis, quamvis nec maxima possint
Respondere tuis, nedum ut par gratia donis
Effe queat, vacuis quæ redditur arida verbis.
Sed tamen hæc noftros ostendit pagina census,
Et quod habemus opum chartâ numeravimus ista,
Quæ mihi funt nullæ, nifi quas dedit aurea Clio,
Quas mihi femoto fomni peperere sub antro, IS
Et nemoris laureta sacri Parnassides umbræ.

Nec tu vatis opus divinum despice carmen,
Quo nihil æthereos ortus, & semina cceli,
Nil magis humanam commendat origine mentem,
Saneta Promethéæ retinens veftigia Hammä.
Carmen amant superi, tremebundaque Tartara car-
Ima ciere valet, divosque ligare profundos, [mea
Et triplici duros Manes adamante coercet.
Carmine fepofiti retegunt arcana futuri
Phạbades, & tremulæ pallentes ora Sibyllæ ; 25
Carmina facrificus sollennes pangit ad aras,
Aurea feu fternit motantem cornua taurum;
Seu cùm fata sagax fumantibus abdita fibris
Consulit, & tepidis Parcam scrutatur in extis.
Nos etiam patrium tunc cum repetemus Olympum,
Æternæque moræ ftabunt immobilis ævi,
Ibimus auratis per coeli templa coronis,
Dulcia suaviloquo sociantes carmina plectro,
Astra quibus, geminique poli convexa sonabunt.
Spiritus & rapidos qui circinat igneus orbes,
Nunc quoque fidereis intercinit ipse choreis
Immortale melos, & inenarrabile carmen;
Torrida dum rutilus compefcit fibila serpens,
Demissoque ferox gladio mansuescit Orion ;
Stellarum nec sentit onus Maurusius Atlas.
Carmina regales epulas ornare solebant,
Cum nondum luxus, vaftæque immensa vorago

Nota

35

Nota gulæ, & modico spumabat coena Lyxo.
Tum de more sedens festa ad con vivia vates
Æfculeâ intonfos redimitus ab arbore crines, 45
Heroumque a&tus, imitandaque gefta canebat,
Et chaos, & pofiti latè fundamina mundi,
Reptantesque deos, & alentes numina glandes,
Et nondum Ætneo quæsitum fulmen ab antro.
Denique quid vocis modulamen inane juvabit, 50
Verborum fenfusque vacans, numerique loquacis?
Silvestres decet ifte choros, non Orphea cantus,
Qui tenuit fluvios & quercubus addidit aures
Carmine, non citharâ, simulachraque functa canendo
Compulit in lacrymas; habet has à carmine laudes.

Nec tu perge precor sacras contemnere Musas, 56
Nec vanas inopesque puta, quarum ipse peritus
Munere, mille fonos numeros componis ad aptos,
Millibus & vocem modulis variare canoram
Doétus, Arionii meritò fis nominis hæres, 60
Nunc tibi quid mirum, si me genuisse poëtam
Contigerit, charo fi tain propè fanguine juneti
Cognatas artes, ftudiunque affine fequamur ?
Ipfe volens Phæbus se dispertire duobus,
Altera dona mihi, dedit altera dona parenti, i 65
Dividuumque Deuin genitorque puerque tenemus.

Tu tamen ut fimules teneras odiffe Camonas, Non odisse reor, neque enim, pater, ire jubebas Quà via lata patet, quà pronior area lucri, Certaque condendi fulget fpes aurea nummi : Nec rapis ad leges, malè custoditaque gentis Jura, nec insullis damnas clamoribus aures. Sed magis excultain cupiens ditescere mentem, Me procul urbano ftrepitu, secesibus altis Abiutum Aonize jucunda per otia ripä 75 Phoeveo lateri comitein íinis ire beatum. Othcuin chari taceo commune parentis,

Me

70

Me poscunt majora, tuo pater optime fumptus
Cùm mihi Romulex patuit facundia lingua,
Et Latii veneres, & quæ Jovis ora decebant
Grandia magniloquis elata vocabula Graiis,
Addere fualisti quos jactat Gallia flores,
Et quam degeneri novus Italus ore loquelam
Fundit, barbaricos teftatus voce tumultus,
Quæque Palæstinus loquitur mysteria yates. 85
Denique quicquid habet cælum, subjectaque coelo
Terra parens, terræque & coelo interfluus aer,
Quicquid & unda tegit, pontique agitabile marmor,
Per te nosse licet, per te, si nosle libebit,
Pimotáque venit spectanda fcientia nube,
Nudaque conspicuos inclinat ad oscula vultus,
Ni fugisse veliin, ni sit libåsse molestum.

I nunc, confer opes quisquis malefanus avitas
Austriaci gazas, Perüanaque regna præoptas.
Quæ potuit majora pater tribuisse, vel ipfe
Jupiter, excepto, donâsset ut omnia, colo?
Non potiora dedit, quamvis & tuta fuissent,
Publica qui juveni commisit lumina nato
Atque Hyperionios curius, & fræna diei,
Et circum undantem radiatâ luce tiaram.
Ergo ego jam doétæ pars quamlibet ima caterva
Vištrices hederas inter, laurosque sedebo,
Jamque nec obscurus populo misçebor inerti,
Vitabuntque oculos vestigia nostra profanos.
Efte procul vigiles curæ, procul este querele, ros
Invidiæque acies transversó tortilis hirquo,
Sæva nec anguiferos extende calumnia

rictus ;
In me triste nihil fædiflima turba potestis,
Nec vestri sum juris ego ; securaque tutus
Pectora, vipereo gradiar sublimis ab i&tu.

At tibi, chare pater, poftquam non æqua merenti Posse referre datur, nec dona rependere iactis,

Sit

100

11

115

Sit memorâsse satis, repetitaque munera grato
Percenfere animo, fidæque reponere menti.

Et vos, O noftri, juvenilia carmina, lusus,
Si modo perpetuos fperare audebitis annos,
Et domini superesse rogo, lucemque tueri,
Nec fpiffo rapient oblivia nigra sub Orco,
Forsitan has laudes, decantatumque parentis
Nomen, ad exemplum, sero servabitis ævo.

Ps AL. CΧΙV.

1ο

Αιγύπτιον λίπε δημoν, απεχθέα, βαρβαρόφωνου,
Δή τότε μένον έην όσιον γένει υίες Ιεδα.
Εν δε θεός λαοίσι μέγα κρείων βασίλευεν.
Είδε και επροπαδην φύγαδ' έξωησε θάλασσα 5
Κύματι ειλυμένη οθίω, δδ' αρ ερυφελίχθη
Τρός Ιορδάνης ποτί άργυροειδέα πηγήν.
'Εκ δ' άρεα (καρθμδισιν άπειρέσια κλονέοντο,
“Ως κριόν (Φριγόωνίες ευτραφερω έν άλων.
Βαιότεραι δ' άμα σασαι ανασκίρτησαν έρίπναι,
“Οία παραι ζυριχη φίλη υπό μητέρι αρνες.
Τίπλε Cυν αίνια θάλασσα ασέλως φύγα έξωησας
Κύμαι ειλυμένη ροθίω και τι δ' άρ έσυφελίχθης
Ιρος Ιορδάνη ποτί άργυροειδέα πηγήν και
Τύπτ’ όρεα (καρθμδισιν άπειρέσια κλονέεσθε

15
“Ως κριοι CPριγόωνης ευτραφερω έν άλμη;
Βαιοτέραι τι δ' αρ υμμές ανασκιρτήσατ' ερίπιαι,
“Οία σαραι Cύριήγι φιλη υπό μητέρι αρνες και
Σείεο γαϊα τρέασα θιόν μεγαλ' εκτυπέoνία
Γαία θεόν τρείασ' ύπατον ζέβας Ισσακίδαο,
*ος τε και έκ ζπιλάδων ποταμός χέε μορμυρούλας,
Κρήνηντ' αεναον αέτρης από δακρυοίσσης.

20