Philofophus ad regem quendam, qui eum igno

tum & insontém inter reos forte captum infcius damnaverat, την επί θανάτω πορευόμενΘhæc subito misit.

'Ω ανα ει ολέσης

με

την έννομον, έδε τιν' ανδρών
Δεινόν όλως δράσαλα, σοφώτατον ίσθι κάρηνον
Ρηϊδιως αφέλoιο, το δ' ύσερον αυθε νοήσεις,
Μαψιδίως δ' αρ έπειτα τεόν προς θυμόν οδυρή,
Τοιον δ' εκ πόλις περιώνυμον άλκαρ ολέσσας.

In effigiei ejus Sculptorem.
'Αμαθεΐ γεγράφθαι χειρί τήνδε μέν εικόνα
Φαίης τάχ' άν, πρός είδο» αυτοφυές βλέπων.
Τον έκλυπωτών εκ επιγνότες φίλοι
Γελάτε φαύλα δυσμίμημα ζωγράφε.

Ad Salfillum Poetam Romanum ægrotantem.

SCAZONTES.

O Mula greffum que volens trahis claudum,

tarda
Nec fentis illud in loco minus gratum,
Quàm cùm decentes flava Dëiope furas
Alternat aureum ante Junonis lectum,

S
Adefdum & hæc s'is verba pauca Salsillo
Refer, Camena noftra cui tantum eft cordi,
Quamque ille magnis prætulit immeritò divis.
Hac
ergo

alumnus ille Londini Milto,
Diebus hisce qui suum linquens nidum
Polique tractum, (peffimus ubi ventorum,
Infanientis impotensque pulmonis
Pernix anhela lub Jove exercet fiabra)

1ο

15

20

25

Venit feraces Itali soli ad glebas,
Visum superbâ cognitas urbes fama
Virosque doctæque indolem juventutis,
Tibi optat idem hic faufta multa Salsille,
Habitumque fesso corpori penitùs fanum ;,
Cui nunc profunda bilis infestat renes,
Præcordiisque fixa damnosum fpirat.
Nec id pepercit impia quod tu Romano
Taṁ cultus ore Lelbium condis melos.
O dulce divům munus, O falus Hebes
Germana ! Tuque Phæbe morborum terror
Pythone cælo, sive tu magis Pæan
Libenter audis, hic tuus facerdos eft.
Querceta Fauni, vofque rore vinofo
Colles benigni, mitis Evandri fedes,
Siquid salubre vallibus frondet vestris,
Levamen

ægro

ferte certatim vati.
Sic ille charis redditus rursùm Musis
Vicina dulci prata mulcebit cantu.
Ipse inter atros emirabitur lucos
Numa, ubi beatum degit otium æternum,
Suam reclivis semper Ægeriam spectans,
Tumidusque & ipfe Tibris hinc delinitus
Spei favebit annuæ colonorum :
Nec in fepulchris ibit obsessum reges
Nimiùm finiftro laxus irruens loro :
Sed fræna melius temperabit undarum,
Adusque curvi lalsa regna Portumni.

35

M A N SU S.

Joannes Baptista Mansus Marchio Villensis, vir

ingenii laudė, tum litterarum ftudio, nec non & bellica virtúte apud Italos clarus in primis eft. Ad quem Torquati Tafsi dialogus extat de Ami. citia scriptus; erat'enim Tasli amicissimus; ab quo etiam inter Campaniæ principes celebratur, in illo poemate cui titulus Gerusalemme conquistata, lib. 20.

Fra cavalier magnanimi, è cortefe

Risplende il Manfo----Is authorem Neapoli commorantem fummâ benevos

lentiâ prosecutus est, multaque ei detulit humanitatis officia. Ad hunc itaque hofpes ille antequam ab ea urbe discederet, ut ne ingratum se oftenderet, hoc carmen mifit.

[laudi ÆC quoque Manse tuæ meditantur carmina

Tu quoque,

Quandoquidem ille alium haudæquo est dignatushoPost Galli cineres, & Mecænatis Hetrufci. [nore,

fi nostræ tantum valet aura Camænæ, Victrices hederas inter, laurosque fedebis. Te pridem magno felix concordia Tasso Junxit, & æternis infcripfit nomina chartis. Mox tibi dulciloquum non infcia Musa Marinum Tradidit, ille tuum dici fe gaudet alumnum, Dum canit Affyrios divům prolixus amores; Mollis & Ausonias stupefecit carmine nymphas. Ille itidem moriens tibi foli debita vates Offa tibi foli, supremaque vota reliquit. Nec manes pietas tua chara fefellit amici, IS

Vidimus

20

Vidimus arridentem operoso ex ære poetam.
Nec fatis hoc visum est in utrumque,& nec pia cessant
Officia in tumulo, cupis integros rapere Orco,
Quà potes, atque avidas Parcarum eludere leges :
Amborum genus, & varia fub forte peractam
Describis vitam, morefque, & dona Minervæ;
Æmulus illius Mycalen qui natus ad altam
Rettulit Æolii vitam facundus Homeri.
Ergo ego te Cliùs & magni nomine Phobi,
Manse pater, jubeo longum salvere per ævum 25
Mifsus Hyperboreo juvenis peregrinus ab axe.
Nec tu longinquam bonus aspernabere Mufam,
Quæ nuper gelidâ vix enutrita fub Arcto
Imprudens Italas ausa est volitare

per

urbes. Nos etiam in nostro modulantes flumine cygnos 30 Credimus obscuras noctis sensisse per umbras, Quà Thamesis late puris argenteus urnis Oceani glaucos perfundit gurgite crines. Quin & in has quondam pervenit Tityrus oras. Sed neque nos genus incultum,nec inutile Phoebo, 35 Quà plaga septeno mundi fulcata Trione Brumalem patitur longâ sub nocte Boöten. Nos etiam colimus Phæbum, nos munera Phobo Flaventes fpicas, & lutea mala canistris, Halantemque crocum (perhibet nisi vana vetustas) Misimus, & lectas Druidum de gente choreas. 41 (Gens Druides antiqua facris operata deorum Heroum laudes imitandaque gesta canebant) Hinc quoties felto cingunt altaria cantu Delo in herbosâ Graiæ de more puellæ

45 Carminibus lætis memorant Corinëida Loxo, Fatidicainque Upin, cum fiavicomà Hecaërge, Nuda Caledonio variatas pectora fuco.

ortunate senex, ergo quacunque per orbem. Torquati decus, & nomen celebrabitur ingens, 50

Clara,

Ee 3

Claraque perpetui fuccrefcet fama Marini,
Túquoque in ora frequens venies plaufumque viro.
Et parili carpes iter immortale volatu. [rum,
Dicetur tum sponté tuos habitasse penates
Cynthius, & famülas venisse ad limina Mufas: 35
At non fponte domum tamen idem, & regis adivit
Rura Pheretiadæ cælo fugitivus Apollo ;
Ille licet magnum Alciden fusceperat hospes;
Tantùm ubi clamosos placuit vitare bubulcos,
Nobile mansueti cessit Chironis in' antrum, 60
Irriguos inter faltus frondofaque tecta
Peneiúm prope rivum : ibi fæpe sub ilice nigra
Ad citharæ ftrepitum blanđâ prece victus amici
Exilii duros lenibat voce labores.
Tum neque ripa fuo, barathro nec fixa sub imo 6g
Saxa {tetere loco, nutát Trachinia rupes,
Nec sentit folitas, immania ponderá, filvas,
Emotæque suis properant de collibús orni,
Mulcenturque novo maculofi carmine lynces.
Diis dilecte fenex, te Jupiter æquus oportet
Nascentem, & miti luftrarit lumine Phoebus,
Atlantisque nepos ; neque enim nisi charus ab ortu
Diis superis poterit magno faviffe poetæ.
Hinc longæva tibi lento sub flore senectus
Vernat, & Æfonios lucratur vivida fusos,

75
Nondum deciduos servans tibi frontis honores,
Ingeniumque vigens, & adultúm mentis acumen.
O mihi fi mea fors talem concedat amicum
Phoebæos decoraffe viros qui tam bene nôrit,
Si quando indigenas revocabo in carmina reges, 80
Arturumque etiam sub terris bella moventem ;
Aut dicam invictie sociali fædere menfæ
Magnanimos Heroas, & (O modo fpiritus adsit)
Frangam Saxonic Britonum fub Marte phalanges.
Tandera ubi non tacitæ permentus tempora vitæ, 85

Anno