Annorumque fatur cineri fua jura relinquam, 90 E P I EPITAPHIUM DAMONIS. ARGUMENTUM. Thyrfis & Damon ejusdem viciniæ pastores, eadem studia sequuti à pueritiâ amici erant, ut qui plurimum. Thyrfis animi causâ profectus peregrè de obitu Damonis nuncium accepit. Domum poftea reversus, & rem ita effe comperto, se, fuamque folitudinem hoc carmine deplorat. Damonis autem sub personâ hîc intelligitur 'Carolus Deodatus ex urbe Hetruriæ Luca paterno genere Scriundus, cætera Anglus; ingenio, dočtrinâ, clariffimisque cæteris virtutibus, dum viv? “et, juvenis egregius. & Et plorata diu meministis fata Bionis) flan, Dicite Sicelicum Thamelina per oppida carmen: Quas miser effudit voces, quæ murmura Thyrsis, Et quibus afsiduis exercuit antra querelis, 5 Fluminaque, fontesque vagos, nemorumque receffus, Dum fibi præreptum queritur Damona, neque altam Luctibus exemit noctem loca fola pererrans. Et jam bis viridi surgebat culmus arista, Et totidem flavas numerabant horrea messes, Ex quo summa dies tulerat Damona sub umbras, Nec dum aderat Thyrfis; pastorem scilicet illum Dulcis amor Muræ Thusca retinebat in urbe. Aft ubi mens expleta domum, pecorisque relicti Cura vocat, fimul assuetâ seditque sub ulmo, IS 10 Tum Tum verò amissum tum denique sentit amicum, Coepit & immensum fic exonerare dolorem. Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina coelo, Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon! zo Siccine nos linquis, tua fic fine nomine virtus Ibit, & obfcuris numero sociabitur umbris? At non ille, animas virgâ qui dividit aureâ, Ista velit, dignumque tui te ducat in agmen, Ignavumque procul pecus arceat omne filentúm. 25 Ite domum impasti, dominojam non vacat, agni. Quicquid erit, certè nisi me lupus antè videbit, Indeplorato non comminuere fepulchro, Conftabitque tuus tibi honos, longumque vigebit Inter pastores: Illi tibi vota fecundo 30 Solvere poft Daphnin, poft Daphnin dicere laudes Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit: Si quid id est, priscamque fidem coluiffe, piúmque, Palladiásque artes, fociúmque habuisse canorum. Ite domum impafti,dominojam non vacat,agni. 35 Hæc tibi certa manent,tibi erunt hæc præmia Damon, At mihi quid tandem fiet modò ? quis mihi fidus Hærebit lateri comes, út tú fæpe folebas Frigoribus duris, & per loca fæta pruinis, Aut rapido fub fole, siti morientibus herbis ? 40 Sivé opus in magnos fuit eminùs ire leones, Aut avidos terrere hupos præsepibus altis ; Quis fando sopire diem, cantuque solebit? Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Pectora cui credam ? quis me lenire docebit 45 Mordaces curas, quis longam fallere noctem Dulcibus alloquiis, grato cùm fibilat igni Molle pyrum, & nucibus ftrepitat focus, at malus auMifcet cuncta foris, & desuper intonat ulmo? (ster Itc Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Aut æstate, dies medio dum vertitur axe, 5! Cum Pan æfculeâ somnum capit abditus umbrâ, Et repetunt sub aquis sibi nota sedilia nymphæ, Paftoresque latent, stertit fub fepe colonus, Quis mihi blanditiásque tuas, quis tum mihi risus, Cecropiosque sales referet, cultosque lepores? s6 Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. At jam folus agros, jam pascua solus oberro, Sicubi ramosæ densantur vallibus umbræ, Hic serum expecto, supra caput imber & Eurus 60 Triste sonant, fractæque agitata crepuscula fylvæ. Itě domum impasti, domino jam non vacat, agni, Heu quam culta mihi priùs arva procacibus herbis, Involvuntur, & ipsa situ seges alta fatiscit ! Innuba neglecto marcescit & uva racemo, 65 Nec myrteta juvant; ovium quoque tædet, at illæ Mærent, inque suum convertunt ora magiftrum. Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Tityrus ad corylos vocat, Alphesibous ad ornos, Ad salices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas, 70 Hîc gelidi fontes, hîc illita gramina musco, Hîc Žephyri, hîc placidas interstrepit arbutus undas; Ifta canunt furdo, frutices ego nactus abibam. Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni, Mopsus ad hæc, nam me redeuntem forte notârat, (Et callebat avium linguas, & lidera Moplus) 76 Thyrsi quid hoc? dixit, quæ te coquit improbabilis? Aut te perdit amor, aut te malè fafcinat aftrum, Saturni grave sæpe fuit pastoribus astrum, Intimaque obliquo figit præcordia plumbo. Ite domum impasti, dominojam non vacat, agni. Mirantur nymphæ, & quid te Thyrli futurum est ? Quid tibi vis? 'aiunt, non hæc folet esse juventæ Nubila frons, oculique truces, vultusque feveri, 80 Illa choros, lususque leves, & femper amorem 85 Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. 90 Ite'domum impasti, domino jam non vacat, agni. Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. ITS Tot |