Jan. 23. 1646.
Ad JOANNEM ROUSIUM Oxoniensis Academiæ

Bibliothecarium.

10

De libro Poematum amisso, quem ille fibi denuo

mitti poftulabat, ut cum aliis noftris in Biblio-
theca publica repuneret, Ode.

Strophe 1.
Gmelle cultu fimplici gaudens liber,
Munditiéque nitens non operosa,
Quam manus attulit
Juvenilis olim,

3
Sedula tamen haud nimii poetæ ;
Dum
vagus

Ausonias nunc per umbras,
Nunc Britannica per vireta lulit
Insons populi, barbitoque devius
Indulsit patrio, mox itidem pectine Daunio
Longinquum intonuit melos
Vicinis, & humum vix tetigit pede ;

Antistrophe.
Quis te parve liber, quis te fratribus
Subduxit reliquis dolo?
Cum tu missus ab urbe,

15
Docto jugiter obfecrante amico,
-Illustre tendebas iter
Thamesis ad incunabula
Cærulei patris,
Fontes ubi limpidi
Aonidum, thyasusque facer
Prbi notus per

immensos
Temporum lapsus redeunte cælo,
Celeberque futurus in ævum ;

Ff2

Stro

|

60

Clarus Erechtheides
Opulenta dei per templa parentis
Fulvofque tripodas, donaque Delphica,
lön A&tæâ genitus Creusà.

Antitrophe.
Ergo tu visere lucos
Musarum ibis amonos,
Diamque Phoebi rursus ibis in domum,
Oxoniâ quam valle colit
Delo pofthabitâ,

65
Bifidoque Parnassi jugo:
Ibis honestus,
Postquam egregiam tu quoque fortem
Nactus abis, dextri prece sollicitatus amici.
Illic legéris inter alta nomina

70 Authorum, Graiæ fimul & Latina Antiqua gentis lumina, & verum decus,

Epodos.
Vos tandem haud vacui mei labores,
Quicquid hoc fterile fudit ingenium,
Jam serò placidam fperare jubeo
Perfun&am invidiâ requiem, sedesque beatas
Quas bonus Hermes
Et tutela dabit folers Roüsi,

[longe Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, atque Turba legentum prava facesset ;

80 Ai ultimi nepotes, Et cordatior etas Judicia rebụs æquiora forsitan Adhibebit integro finu. Tum livore fepulto,

85 $i quid meremur sana posteritas fciet Roüsio favente,

75

Ode

Ode tribus constat Strophis, totidémque Antistrophis, unâ demum Epodo clausis, quas, tametfi omnes nec versuum numero, nec certis ubique colis exactè respondeant, ita tamen secuimus, commodè legendi potiùs, quàm ad antiquos concinendi modos rationem fpectantes. Alioquin hoc genus rectiùs fortasse dici monoftrophicum debuerati Metra partim funt κατα σχέσι, partim απολελυμένα. Phaleucia quæ funt, Spondæum tertio loco bis admittunt, quod idem in secundo loco Catullus ad libia

tum fecit.

Ellipotens Virgo, feptem Regina Trionum,
Cernis

quas
merui dura sub casside

rugas; Utque fenex armis impiger ora tero; Invia fatorum dum per veftigia nitor,

Exequor et populi fortia jussa manu.
Alt tibi submittit frontem reverentior umbra ;

Nec funt hi vultus Regibus usque truces.

A Imall TRACTATE

OF

EDUCATION.

TO

Mr. HAR T L I B.