25 30 35 40 45 50 Sed mihi vel tellus optem prius ima dehiscat, Anna refert: "O luce magis dilecta sorori, Barcaei. Quid bella Tyro surgentia dicam, Dis equidem auspicibus reor et Iunone secunda Hunc cursum Iliacas vento tenuisse carinas. Quam tu urbem, soror, hanc cernes, quae surgere regna Tu modo posce deos veniam, sacrisque litatis His dictis incensum animum inflammavit amore, 55 Spemque dedit dubiae menti, solvitque pudorem. Principio delubra adeunt, pacemque per aras 60 65 70 75 80 85 Exquirunt; mactant lectas de more bidentes Heu vatum ignarae mentes! quid vota furentem, Urbe furens, qualis coniecta cerva sagitta, Nunc media Aenean secum per moenia ducit, Incubat. Illum absens absentem auditque videtque, Tuta parant; pendent opera interrupta minaeque Quam simul ac tali persensit peste teneri Nec me adeo fallit veritam te moenia nostra Ardet amans Dido traxitque per ossa furorem. Quo regnum Italiae Libycas averteret oras Sic contra est ingressa Venus: "Quis talia demens Si modo, quod memoras, factum fortuna sequatur; Esse velit Tyriis urbem Troiaque profectis, "Mecum erit iste labor. Nunc qua ratione, quod Confieri possit, paucis, adverte, docebo. Venatum Aeneas unaque miserrima Dido In nemus ire parant, ubi primos crastinus ortus |