IN EXPUGNATIONEM NAMURCI

ODE

EX GALLICA V. C. N. B. D.

AUCTORE J. B. DE SAINT-REMI [a].

Quis mentem furor impotens

Estu Castalio perculit ebriam?

Fallor? num subitò adstitit

De monte Aonio Pieridum chorus? Aspirate, Aganippides.

Cantu non solito quem lyra parturit

Rupesque et syluæ assonant:

Ferte aurem ad numeros. Vos, zephyri leves, Compresso fremitu procul

Audite attoniti. BORBONIDEN cano.

Magnos dum celebrat duces,

Immortale sonans Pindarus, altior

Fertur nubibus arduis,

Ventosque exsuperans, aut aquila impetum,

Pennis per liquidum æthera

Vulgares oculos præpetibus fugit.

At si me, docilis lyra,

Audentem sequeris quò furor abripit,

Nil tantum Rhodope audiit,

[a] Dans l'édition de 1694, on lit: Autore J. B. De La Landelle, S. J.

Saltusque, et gelidæ litora Thraciæ, Quod tu non superes, priùs

Inconcessa aliis, carmina dividens. An fatis iterum exsules

Neptunus Lycio junctus Apollini Arcem hanc rupe sub asperâ

Struxêre artifici terribilem manu?

Illam gurgite turbido

Concordes subeunt et Sabis, et Mosa,

Fatalemque aditum vetant;

Præærupto è scopulo mille tonantia

Tormenta, et segetem igneam,

Ardentesque globos, atque necem vomunt.

At qui monibus arduis

Stant lecti juvenes horrificant diem

Funestis procul ignibus ;

Muri fulmineâ grandine personant.

Flammam terra tegit sinu

Infido, latebras indocilem pati, Quæ victrix fremitu horrido

Immanes reserans undique vortices; Infandum! miseros rapit,

Et raptos tumulo condit in igneo. Nequicquam impeteret tuos,

Namurcum, scopulos Græcia solibus Centum: cerneret irrito

Undantes fluvios sanguine militum. At quis tam subito tamen

Se bellator agens agmina promovet, Fatale exitium parans?

Quis circum strepitus, quis rutilat nitor?

Lapsus Jupiter æthere

Rursum immane fremens, vel LoDoïx tonat.

Ipse est, teque minax petit;

Dignus rege decor toto habitu micat.

Tristem Nassavius tibi

Non vano augurio perniciem timet;

Nil spes erigit anxias

Densum agmen Batavi jam docilis jugo; Incassum Leo belgicus,

Et romanæ Aquilæ præsidium simul Junctis viribus afferunt,

Pardorum faciles imperium pati.

Tanto sollicitus metu

Ad bellum populos undique concitat. Gentes indomitæ advolant:

Illinc aurifero quà Tagus alveo Agros Hesperiæ rigat;

Hinc et perpetuis quà nivibus rigent Campi, quà mare Balticum

Horrentem glacie Norvegiam ferit.

At cur diluvium parant

Amnes sub geminis sidere torrido?

Hibernis procul imbribus

Campique, et segetes frugiferæ natant. Desperata fugit Ceres,

Messes conspiciens prædam aquilonibus

Factas; spectat Atlantides

Tempestate graves tempore non suo, Immensoque sub æquore

Mersas agricolæ divitias gemit.

Iram promite lugubrem

Et sævite, procellæ, et populi, et duces; Æther horreat imbribus,

Tellus sanguineis militibus fremat.

Vobis vana minantibus

Namurcum valido fulmine corruet

Illo, quod dominam Lisæ

Gandavum, atque Dolam stravit, et insulas,

Trajectumque Mosæ arbitram,

Ypras, Audomarum, et tecta Vesontii,

Montes, et Cameracium,

Turresque innumeras, vallaque Teutonum.

Stragem non dubiam auguror.

Densis ecce vides quassa tonitribus Munimenta fatiscere;

Mavors flammiferis vorticibus furit, Et circum pluit ignibus,

Spargens horrifico funera murmure. Bombæ cum fremitu volant,

Clarescuntque polo fulminis æmulæ; Tum diro impete decidunt,

Quo credas retegi tartareum specus. Ingens præsidium arcibus,

Nassavi, armiferæ duxque Bavariæ, Huc huc ferte citi pedem;

Tutis en propius conspicere omnia Torrente opposito licet.

Horrendos juvenes cernite, rupibus Nitentes rigidâ manu;

In tantis LODOÏCUM aspicite ignibus, Ut promptus volat undique,

Et cunctos animis impavidis replet.

Quà bellum furit acriùs,

Cristam Borbonidæ cernite candidam

Quæ circum volitat caput,

Et densorum oculos provocat hostium. Huic victoria sideri

Fixa est, imperium prompta capessere; Et Mavors comes additus

Offert conspicuâ non sine gloriâ Palmam sanguine sordidam,

Atque ardens celeri subsequitur pede. Diræ fulmina Iberiæ,

Maturate gradum, magnanimi duces.

Sic est. Ripa Mehaniæ

Jam passim tegitur dira frementibus

Turmis; æthere ventilat

Torvarum aura furens signa cohortium; Numquam litore territo

Tam multos equitumque et peditum globos

Conspexit. Sed enim mora

Quæ lentos retinet? vos tacito undique

Orbis lumine respicit.

Quis ripam timor est oppositam sequi?

Latè circum aditus patent;

Fatalique retrò litore militem

Dimovit MOMORANCIUS.

Quid statis? facies territat hostium

Haud pridem impavidos duces,