Imagens das páginas
PDF
ePub

Qui tu es? quis mihi es? cur meam tibi ? heus, Proxumus sum emoget mihi: attamen ubi fides, Si roges, nihil pudet: hic, ubi opus est, [tur. Non verentur: illic, ubi nihil opus est, ibi verenSed quid agam? adeamne ad eum, et cum eo

injuriam hanc expostulem? [promoveris. Mala ingeram multa; atque aliquis dicat, nihit Multum molestus certè ei fuero, atque animo morem gessero. [Dii respiciunt, perdidi. Pam. Charine, et me et te imprudens, nisi quid Cha. Ita ne imprudens? tandem inventa est causa: solvisti fidem.

Pam. Qui tandem ?

[las?

Cha. Etiam nunc me ducere istis dictis postuPam. Quid isthuc est ?

[tibi.

Cha. Postquam me amare dixi, complacita est Heu me miserum, quum tuum animum ex animo spectavi meo.

Pam. Falsu' es. (30)

[gaudium,

Cha. Non tibi satis esse hoc visum solidum est. Nisi me lactasses amantem, et falsâ spe produceres? Habeas. [ser miser, Pam. Habeam? ah nescis quantis in malis ver

(30) Falsus es. This and the like expressions, of which there are many in this play, are to be understood as of the moon's having only a borrowed light and none of her own: the same thing was just now intimated by the expression, nisi quid Dii respiciunt.

Quantasque hic suis consiliis mihi confecit, solicitudines,

Meus carnufex.

[plum capit.

Cha. Quid isthuc tam mirum, si de te exemPam. Haud isthuc dicas, si cognôris vel me vel

amorem meum. [nunc propterea tibi Cha. Scio, cum patre altercasti dudum, et is Succenset, nec te quivet hodiè cogere, illam ut [meas, Pam. Imo etiam quo tu minus scis ærumnas

duceres.

Hæ nuptiæ non apparabantur mihi,

Nec postulabat nunc quisquam uxorem dare.
Cha. Scio: tu coactus tuâ voluntate es.
Pam. Mane,

Nondum etiam scis.

Cha. Scio equidem illum ducturum esse te. Dav. Cur me enecas? hoc audi: nunquam deInstare, ut dicerem esse ducturum patri: [stitit Suadere, orare, usque adeò donec perpulit. Cha. Quis homo isthuc ?

Pam. Davos.

Cha. Davos?

Pam. Davos omnia.

Cha. Quamobrem ?

Pam. Nescio nisi mihi Deos satis

Scio fuisse iratos, qui auscultaverim.
Cha. Factum hoc est Dave?
Dav. Factum est.

[ocr errors]

Cha. Hem quid ais, scelus?

At tibi Dii dignum factis exitium duint.

[tias Eho, dic mihi, si omnes hunc conjectum in nupInimici vellent, quod, ni hoc, consilium darent? Dav. Deceptus sum, at non defatigatús. Cha. Scio.

Dav. Hac non successit, aliâ aggrediemur viâ:

Nisi id putas, quia primò processit parum,
Non posse jam ad salutem converti hoc malum.
Pam. Imo etiam: nam sati' credo, si advigila-
Ex unis geminas mihi conficies nuptias. [veris,

Dav. Ego Pamphile hoc tibi pro servitio debeo,
Conari manibus, pedibus, nocteisque et dies
Capitis periculum adire, dum prosim tibi.
Tuum est, si quid præter spem evenit, mî ignoscere.
Parùm succedit quod ago, at facio sedulò.

Vel melius tu aliud reperi, me missum face.

Pam. Cupio; restitue in quem me accepisti
Dav. Faciam.

Pam. At jam hoc opus est.

[locum.

[(31)

Dav. Hem, st, mane: crepuit à Glycerio ostium.

(31) In fig. 122 is given a drawing of lycerium with her child in her arms, as'situate, in light, about the center of the moon, with her head to the north and face to the left. Fig. 123 gives a drawing of the child itself separately, as laid upon leaves of the vervene plant, at the door of Chremes. The prototype of the child's figure as so circumstanced may be seen in the strong blaze (or explosion, as it were) of light, towards the southern margin of the moon. If

Pam. Nihil ad te.

Dav. Quæro.

Pam. Hem, nunccine demum ?

Dav. At jam hoc tibi inventum dabo.

the position of the child, as situate in the moon where he is thus drawn from his prototype, be considered with reference to the several positions there of Mysis, Davus, Pamphilum, Chremes, and the rest, it will serve to explain the various incidents mentioned in the 4th and 5th Scenes of this fourth Act.

Fig. 122.

Fig. 123.

SCENA II.

MYSIS, PAMPHILUS, CHARINUS, DAVUS.

Mys. Jam, ubi ubi erit, inventum tibi curabo, et mecum adductum

[macerare. Tuum Pamphilum: tu modò, anime mî, noli te

Pam. Mysis.

[te offers. Mys. Quid est ? hem Pamphile, optume, mihi Pam. Quid est ?

[sese venias: Mys. Orare jussit, si se ames, hera, jam ut ad

Videre ait te cupere.

Pam. Vah, perii: hoc malum integrascit.

Siccine me, atque illam opera tua nunc miseros

solicitarier?

[sensit. Nam idcirco accersor, nuptias quod mi apparari Cha. Quibu' quidem quàm facile poterat quiesci, si hic quiêsset.

[instiga. Dav. Age, si hic non insanit satis sua sponte, Mys. Atque ædepol,

Ea res est, proptereaque nunc misera in morore est.
Pam. Mysis,
[deserturum,
Per omneis tibi adjuro Deos: nunquam eam me
Non, si capiundos mihi sciam esse inimicos om-
neis homines.
[valeant,

Hanc mihi expetivi, contigit: conveniunt mores :
Qui inter nos dissidium volunt: hanc, nisi mors,
Mys. Resipisco.
[mi adimet nemo.

« AnteriorContinuar »