Gradus ad parnassum: (409 p.)

Capa
Cormon et Blanc, 1835
 

Páginas seleccionadas

Outras edições - Ver tudo

Passagens conhecidas

Página 189 - Est in secessu longo locus : insula portum Efficit objectu laterum, quibus omnis ab alto Frangitur inque sinus scindit sese unda reductos.
Página 389 - TUM Satyri , lasciva cohors , sibi pocula quisque Obvia corripiunt : quod sors dedit , hoc capit usus. Canthâron hic retinet ; cornu bibit alter adunco ; Concavat ille manus , palmasque in pocula vertit ; Pronus at ille lacu bibit , et crepitantibus haurit Musta labris ; alius vocalia cymbala mergit ; Atque alius latices pressis resupinus ab uvis Excipit ; at potis saliens liquor ore resultat , Spumeus inque humeros et pectora diffluit humor.
Página 406 - Multa renascentur quœ jam cçcidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus, Quem pênes arbitrium est et jus et norma loquendi.
Página 337 - Nihil est, toto quod perstet in orbe. cuncta fluunt, omnisque vagans formatur imago, ipsa quoque assiduo labuntur tempora motu, non secus ac flumen. Neque enim consistere flumen, nee levis hora potest ; sed ut unda impellitur unda, urgueturque eadem veniens urguetque priorem — tempora sic fugiunt pariter, pariterque sequuntur, et nova sunt semper : nam quod fuit ante, relictum est, fitque, quod baud fuerat, momentaque cuncta novantur.
Página 301 - Lethes, per quem cum murmure labens invitat somnos crepitantibus unda lapillis. ante fores antri fecunda papavera florent innumeraeque herbae, quarum de lacte soporem Nox legit et spargit per opacas umida terras.
Página 86 - Talia jactanti stridens Aquilone procella Velum adversa ferit, fluctusque ad sidera tollit. Franguntur remi ; turn prora avertit, et undis Dat latus ; insequitur cumulo praeruptus aquae mons. Hi summo in fluctu pendent ; his unda dehiscens Terrain inter fluctus aperit ; furit aestus arenis.
Página 336 - ... aspera crescit hiems, omnique e parte feroces bella gerunt venti fretaque indignantia miscent. ipse pavet nec se, qui sit status, ipse fatetur scire ratis rector nec quid iubeatve velitve: tanta mali moles tantoque potentior arte est.

Informação bibliográfica