Imagens das páginas
PDF
ePub

"Roma potens opibus, terræ caput, inclyta bellis,

Sub pede nunc populos mille superba terit: At cadet ingenti mox strata in pulvere lapsu, Mœnia jam victor barbarus ecce! petit.

"Succrescet Romæ soboles indigna parentum, Non erit in pretio miles, ut ante, suo; Præmia tum famæ numeri, non arma, merebunt, Solaque degenerum gloria carmen erit.

"Sed genus acre virum, sylvis innata propago, Protinus in nostris exorietur agris; Fulminibusque potens, alasque induta nitentes, Imperio terras nobiliore reget.

"Tum nova, Cæsareis ignota cohortibus, arva
Dicentur sobolis splendida regna tuæ :
Illa plagas, aquilæ quas non tetigere superbæ,
Gestiet invicta præripuisse manu."

Talia grandævus vates: dum præscia fati
Pectora divino fervidus igne tumet,

Pronus et in chordas plusquam mortale sonantes
Excitat arguto pollice dulce melos.

She, with all a monarch's pride,
Felt them in her bosom glow;
Rushed to battle, fought, and died;
Dying hurled them at her foe.

"Ruffians, pitiless as proud,

Heaven awards the vengeance due;

Empire is on us bestowed,

Shame and ruin wait on you."

Cowper.

III.

The Course of Time.

E'EN such is Time, which takes in trust

Our youth, our joys, and all we have,
And pays us nought but age and dust,

Which in the dark and silent grave,
When we have wandered all our ways,

Shuts up the fable of our days;

And from which earth, and grave, and dust,

The Lord will raise me up I trust.

Sir Walter Raleigh.

Percita magnanimo fastu regina calescit,

Sentit et ardentem verba movere sinum;

Arma capit, pugnat, moritur: morituraque in hostem Projicit indomitas, vate docente, minas.

"Ergo, vana tumens, misereri nescia, Roma, Dii referunt sceleris præmia digna tui. Nobis sorte datum mundi ditione potiri,

Vos manet opprobrium, vos mala mille pati.”

III.

Kesurgam.

CURRUNT tempora, mutuasque nobis

Sumunt delicias, jocos, juventam,

Dein rugas modo pulveremque pendunt,

Queis meta variæ viæ reperta

Vitæ fabula tristis in sepulcro

Surdo clauditur et tenebricoso.
Ex quo pulvere rursus et sepulcro
Me, spero, Deus ipse mo: reducet.

H. II.

G. S.

IV.

To a Lady,

THE adorning thee with so much art
Is but a barbarous skill;

'Tis but the poisoning of the dart
Too apt before to kill.

V.

As when a shepherd of the Hebrid isles,
Placed far amid the melancholy main,
(Whether it be lone fancy him beguiles;
Or that aerial beings sometimes deign
To stand embodied, to our senses plain,)
Sees on the naked hill, or valley low,

The whilst in ocean Phoebus dips his wain,
A vast assembly moving to and fro :

Then, all at once, in air dissolves the wondrous show.

Thomson.

IV.

ORNARIS tanta nimis, heu! crudeliter arte,
Letalisque prius, tabe sagitta mades.

W. B. T. J.

V.

Vita fugax.

QUALIS ubi Hebudiæ pastor de vertice rupis,
Quæ longe Arctoas tristis obumbrat aquas,
Sole sub occiduo, procul in convalle remota,
Saxosive super culmina nuda jugi,

Aut videt, aut vidisse putat (seu credula fallit
Mens vacuum et fictis ludit imaginibus,
Sive quod aëriæ nonnunquam hæc corpora formæ
Sumpsere, humanis conspicienda oculis,)
Innumeram glomerari aciem, circumque moveri :
Mox eadem in ventos it resoluta leves.

Haud aliter mortis fugiunt evanida in umbras
Optima quæque, hominum queis sibi vita placet :
Gratia, opes, studium sophiæ, laudumque cupido,
Fidus amor, fidæ gaudia amicitiæ :

His itaque ut brevibus fruere, æternam esse memento, Quæ post has tenebras est oritura dies.

G.

« AnteriorContinuar »