XXXVI.

Votum.

QUUM Vacuus fictos nuper meditabar amores,
Et nova nectebat vincula quæque dies,
Sponte sua voces et mollia verba fluebant,
Carminaque ad numeros vix revocanda suos.
Nunc mihi, quum vero transfixum vulnere pectus
Estuat, et tantum ferre laborat onus,
Deficit ah! cupidam verborum copia linguam,
Et surda optatam Musa recusat opem.

Non me posse loqui, qualis mihi sæpe videnti,
Cynthia, virgineo fulserit ore rubor !
Quæsitas torpere piget sine pondere voces,
Quæ cupiant oculos, pulcra, referre tuos.
Ah! quoties missa ex illis letalis ocellis
Percussit misero corda sagitta mihi!
Quid faciam? Quoniam verborum gratia cessit,
Curarum interpres nil mihi lingua valet,

Da veniam, et vitæ liceat vovisse relictæ

Tempora pro brevibus, quos parit hora, modis!

J. E. B.

XXXVII,

Soda.

Said to be the last verses written by Lord Wellesley.

Fies nobilium tu quoque fontium.
Fontium qui celat origines.

O FONS salutis! vita! fides mea!

Tumultuosi qui mala pectoris

Compescis, et morbi furores

Attenuas, saliente lympha;

Musis sodali sub Camerario

Præstes novellam Castaliam mihi;
Salvumque dilectis amicis

Restitues, animosque reddes.
Sparsim remotas condis origines
Arcana rerum subter, et abditus

Nascentis ad terræ recessus,

Primigenique elementa mundi:

Unde ausa in auras Te trahere, et leves
Miscere docta particulas manu

Cohors medentûm, ut rivus orbi

Mirifica fluat auctus arte.

Agnosce Patris munera! quem Deum
Agnoscit, omni parte operis sui,

Ad solis occasus et ortus,

Terra, mare, æthereumque cœlum.

Aug. 22. 1842.

XXXVIII.

Translation.

BY THE SAME.

FOUNTAIN of health! and hope! and faith and life! That quell'st my tortured bosom's restless strife; And to relieve my agonizing dreams

Pour'st forth thy crystal, cool, bright, salient streams. Under the hand of classic Chambers placed,

A new Castalia freshens to my taste;

Inspires new life and spirit, and again

Leads me revived to the haunts of men.

gay

In nature's secrets hid, thy birthplace lies,
Far scattered, deep, remote from human eyes,

Amid the germs that first gave nature birth,

And the primæval elements of earth:

Whence dared to draw thee to earth's airs, and blend

Thy lightsome texture in one glorious end,

Machaon's race; and spread thy wholesome streams

Where'er the sun extends his living beams.

Acknowledge God's good gifts, whose bounteous hand Acknowledge all his works through main and land, Where'er the sun sinks low, or rises high,

The earth, the sea, and the ethereal sky.

ΧΧΧΙΧ.

Hellas recidiva.

Dulce et decorum est pro patria mori.

BARBARICAS ergo trahat æqua mente catenas
Græcia, nec priscum curet inulta decus?
Magna virûm quondam genetrix, ne capta quiescas,
Sed potior servo mors sit honesta jugo.
Surge age! jam resides, imbellia corda, nepotes,
Qualis erat, virtus reddat avita mares.

Vos etiam, o fortes animæ, quos Sparta trecentos
Persidis opposuit millibus una pares;
Rumpite, si fas est, pulcri alta silentia leti,

Malia gramineum qua lavat unda torum.
Dicite, "Non hostes numerat generosa tyrannos

Libera, dum vivet, parva futura manus.'

Fallor, an omen inest? et, quæ loquor, occupat ultro

Græcia desueta sera jubere tuba ?

Faustior Ægæo fragor it super æquore belli,

Faustior it belli mota per arva fragor.

Clara diu, o felix quondam, pulcerrima semper

Græcia, Pierio semper amanda choro!

Thermopyla memori vires Marathonque ministrent;

Quaque licet, tantos digna merere patres.

B.

XL.

Frrupta Copula.

Χρύσεος πόρκης.

AUREUS est, mea lux! qui te mihi jungit amantem, Annulus: exemplum, quod moneamur, habet. Aureus in sese velut hic redit orbis eundem,

Aurea perpetuo sic eat orbe fides!

B.

XLI.

In Obitum Thomæ Bodleii.

SI sint vivaces hominum monumenta libelli,
Nomine si dignos Musa perire vetet:

Quam famæ, Bodleie, tuæ monumenta supersunt
Plurima, quamque tibi est debita longa dies!
Nec justum reor, ut mors, quæ tamen omnibus una
Dicitur, æquali sit tibi lege data.

Ergo mortalis quod vitæ Fata negarunt,
Concedet seræ posteritatis amor;

Et nova consurgens olim testabitur ætas,

Quam dignus fueris non potuisse mori.

Gul. Laud. S. T. D. Coll. Joh. Præs. A. D. 1613.

К