TIPPO ego hic jaceo, lapidem ne sperne, viator, Qui tali impositus stat super ossa cani. Larga mi natura manu dedit omnia, nostrum
Quæcunque exornant nobilitantque genus: Robur erat validum, formæ concinna venustas, Ingenui mores, intemerata fides.
Nec pudet invisi nomen gessisse tyranni,
Si tam dissimili viximus ingenio.
Naufragus in nuda Tenbeiæ ejectus arena,
Ploravi domino me superesse meo.
Quem mihi luctanti frustra, frustraque juvanti,
Abreptum, oceani in gurgite mersit hyems.
Solus ego sospes, sed quas miser ille tabellas
Morte mihi in media credidit, ore ferens.
Dulci me hospitio Belgæ excepere coloni,
Ipsa etiam his olim gens aliena plagis.
Et mihi gratum erat in longa spatiarier ora,
Et quanquam infido membra lavare mari;
Gratum erat æstivis puerorum adjungere turmis
Participem lusus me, comitemque viæ.
Verum ubi, de multis captanti frustula mensis, Bruma aderat, seniique hora timenda mei, Insperata adeo illuxit fortuna, novique Perfugium et requiem cura dedit domini. Exinde hos saltus, hæc inter florea rura,
Et vixi felix, et tumulum hunc habeo.
Ad filiæ Tumulum Inferiæ.
Τὸ ῥόδον ἀκμάζει βαιὸν χρόνον.
TANGERE si qua potest viventûm cura sepultos,
Nec pia dat tumulo munus inane fides;
Hanc cape rorantem lacrymis, mea nata, corollam,
Carpta semel nulla quæ revirescet aqua.
Has cape, nata, rosas, similes quas viva colebas
Ipsa tibi, pulcras pulcra, brevisque breves.
Hei mihi! prima cadit toto rosa gratior horto:
Gratior et cunctis prima puella cadit!
Te tamen ornabit vivax post funera virtus ;
Ut manet in sicco flore superstes odor.
Nuptiae Pelei et Thetidos.
DUM Thetis, Æacidem non dedignata maritum,
Peliacum invisit sponsa beata nemus,
Ipsi adsunt Superi sacris solennibus, ipsi
Magnificas agitant per juga celsa dapes.
Pulcer odoratos Ganymedes nectaris haustus
Porrigit; ambrosio est mensa parata cibo:
Adsunt Pierides Musæ, et modulamine dulci
Attrectant tremulæ fila sonora lyræ.
Dein te conclamant Hymenæe, Thetinque marinam,
Et bellatorem Pelea rite canunt.
Nunc etiam et ponti spumosas propter arenas,
Nereides festos concelebrare choros.
Hac etenim stirpe, et magno hoc de semine Achilles Surget, et indomitis viribus arma geret.
Hinc erit ille dies, Priami quo invisa propago
Et justo pœnas funere Troja luet.
Ætas parentum, pejor avis, tulit
Nos nequiores.
ECQUIS erit tandem sceleri modus? Ecqua paternum
Eluerit proles intemerata nefas?
Sancta redi Virgo! redeant Saturnia tecum
Aurea cœlicolûm dulcia regna choro.
Non odium, non hostis erat, non pœna nocentûm;
Haud gregis, haud hominum cæde rubebat humus.
Septus ager nusquam ; quævis dabat arbor eunti
Obvia non vetita poma legenda manu.
Sponte seges, læti crescebant sponte racemi ;
Suavis erat, lusu parta, brevisque fames.
Tunc pietas, et amica quies, et pectus honestum,
Ruptus et ah! sola morte perennis amor.
OCCIDUUM late pelago jactata sub axem,
Dum secat ignotas Anglica classis aquas,
Ante oculos tandem, post longa pericula ponti,
Frondoso attollit se Tiniana jugo.
Hic deserta loca atque angusto limite clausos
Secessus cœli mitior aura fovet.
Circa halant sparsi secreta per avia flores,
Mollior et teneros porrigit herba toros.
Hic vitrei fontes, et ripa interlita musco,
Et stat cærulei purior unda lacus.
Nec tenues absunt pluviæ, mediosque per æstus
E gelido spirant flamina viva mari.
Tunc silvas inter pubescunt aurea mala,
Apricisque viget citrus odora jugis,
Pollentesque herbæ, succoque imbuta salubri
Gramina per vacuum serpere visa nemus.
Sis deserta licet, fessis tamen hospita nautis,
Non frustra in medio, stas, Tiniana, salo.
|