LXIX.

Ulysses redux.

Nescio qua natale solum dulcedine captos
Ducit, et immemores non sinit esse sui.

O ITHACE, O vani toties spectacula somni,

Tune manes, vigili nunc mihi prensa manu Accipe, quæ figo nativis oscula saxis,

Aspera, sed quamvis aspera, cara magis.
At, mea Penelope, cum sit tua dulcis imago
E memori nullo pectore lapsa die ;

Da reduci veniam, si, quæ sum prima locutus,
Non ea sint nomen gaudia fassa tuum:
Tu tamen interea, qua reddita nulla negata

Gaudia, materies vera loquentis eras.

?

Lente, quid hæc ventis absens jacularis, Ulixe!

I pater, i felix, nate, marite, domum !

B.

LXX.

For the Statue of the Duke of Wellington,

To be erected by the Citizens of London.

CONSERVATA. TVIS. ASIA. ATQVE. EVROPA. TRIVMPHIS.

INVICTVM. BELLO. TE. COLVERE. DVCEM.

NVNC. VMBRATA. GERIS. CIVILI. TEMPORA. QUERCV.

VT. DESIT. FAMAE. GLORIA. NVLLA. TVAE.

Translation.

W.

BY THE SAME.

EUROPE and Asia, saved by thee, proclaim
Invincible in war thy deathless name;

Now round thy brows the civic wreath we twine,
That every earthly glory may be thine.

LXXI.

On his Bust being placed in the Library of
Eton College.

BY THE SAME.

AFFULSIT mihi supremæ meta ultima famæ ;
Jam mihi cum lauro juncta cupressus erit:

Mater amata, meam quæ fovit Etona juventam,

Ipsa recedentem signat honore senem.

LXXII.

ΑΝΑΘΗΜΑ.

Dolato

Confisus ligno.

PASSUS ego Australes fluctus nimiumque calorem,
Passus Hyperboreo quod riget axe gelu;
Passus ego quicquid sæva ratis acta procella,
Quicquid habent diri ventus et unda mali.

Navita votivam figo de more tabellam,

E pelagi iratis sæpe superstes aquis;
Vestis et æquoreos toties experta labores
Stat mea cæruleo rite sacrata deo.
O toties nostri testis, Neptune, pericli ;

O toties votis, dive, vocate meis;

Hæccine per longos sunt digna laboribus annos?

Hæccine sunt nautæ præmia danda? Vale! Tu, Neptune, vale; valeat, res ludicra, navis :

Dent aliis dubiam ventus et unda fidem.

II. H.

LXXIII.

IMITATION

OF

A Greek Epitaph on Bonaparte's Tomb

AT ST. HELENA.

FULMEN Alexandri, et victricia Cæsaris arma,
Alpinumque Afri qui superavit iter,
Quem super Europam rapido Victoria curru
Vexit, et alatis gloria duxit equis,

Rupe sub hac ejectum, inopem, bustoque carentem,
Fortunæ verso numine, condit humus.

Ira tyrannorum, et vesana superbia regum
Sæviat in cineres insatiata tuos!

At non victrices aquilas famæque per orbem
Immortale decus deleat ulla dies.

Illa tui memor usque, tuisque superba triumphis,

Gallia, jurata stat tibi firma fide,

Te desideriis, alto te pectore servat

Hæc sola, hæc tanto digna sepulcra viro.

W.

LXXIV.

Emago Vocis.

Παντοίων στομάτων λάλον εἰκόνα.

NYMPHIA potens vocis geminæ, resonabilis Echo!
Quæ prope sub multa rupe jocosa lates;
Huc ades, et liquidi speculum mihi desere fontis,
Qua puer ad vultus tabuit ille suos.

Scilicet ingratus te fastidivit amantem ;
Tuque velis questus nuncia ferre meos.
Conscia secretam repetas in Phyllidis aurem
Qualia neglectus murmura fundit amor.
Quæ pia si duros flectant dulcedine sensus,
Læsaque respectet Numina prisca fides;
Otia fac trepida concedas, garrula, linguæ,

Mutua dum felix vota susurrat Amor.

B.