Imagens das páginas
PDF
ePub

mucronem nec ferre videt sua gaudia ventos.
forte ratis celsi coniuncta crepidine saxi
expositis stabat scalis et ponte parato,
655 qua rex Clusinis advectus Osinius oris:
huc sese trepida Aeneae fugientis imago
conicit in latebras; nec Turnus segnior instat
exsuperatque moras et pontis transilit altos.
vix proram attigerat: rumpit Saturnia funem
660 avolsamque rapit revoluta per aequora navem.
663 tum levis haud ultra latebras iam quaerit imago,
664 sed sublime volans nubi se inmiscuit atrae.
661 illum autem Aeneas absentem in proelia poscit,
662 obvia multa virum demittit corpora morti:
665 cum Turnum medio interea fert aequore turbo.
respicit ignarus rerum ingratusque salutis

et duplicis cum voce manus ad sidera tendit:
'omnipotens genitor, tanton me crimine dignum
duxisti et talis voluisti expendere poenas?

670 quo feror? unde abii? quae me fuga quemve reducit? Laurentisne iterum muros aut castra videbo?

quid manus illa virum, qui me meaque arma secuti? quosne (nefas) omnis infanda in morte reliqui

et nunc palantis video gemitumque cadentum 675 accipio? quid ago? aut quae iam satis ima dehiscat terra mihi? vos o potius miserescite, venti!

in rupes, in saxa (volens vos Turnus adoro) ferte ratem saevisque vadis inmittite syrtis, quo neque me Rutuli nec conscia fama sequatur.' 680 haec memorans animo nunc huc, nunc fluctuat illuc, an sese mucrone ob tantum dedecus amens induat et crudum per costas exigat ensem, fluctibus an iaciat mediis et litora nando

curva petat Teucrumque iterum se reddat in arma. 685 ter conatus utramque viam, ter maxima Iuno

continuit iuvenemque animi miserata repressit. labitur alta secans fluctuque aestuque secundo et patris antiquam Dauni defertur ad urbem.

At Iovis interea monitis Mezentius ardens succedit pugnae Teucrosque invadit ovantis. concurrunt Tyrrhenae acies atque omnibus uni, uni odiisque viro telisque frequentibus instant. ille, velut rupes, vastum quae prodit in aequor, obvia ventorum furiis expostaque ponto

vim cunctam atque minas perfert caelique marisque,
ipsa immota manens, prolem Dolichaonis Hebrum
sternit humi, cum quo Latagum Palmumque fugacem;
sed Latagum saxo atque ingenti fragmine montis
occupat os faciemque adversam, poplite Palmum
succiso volvi segnem sinit armaque Lauso
donat habere umeris et vertice figere cristas.
nec non Euanthen Phrygium Paridisque Mimanta
aequalem comitemque, una quem nocte Theano
in lucem genitori Amyco dedit et face praegnas
Cisseis regina Parim; Paris urbe paterna
occubat, ignarum Laurens habet ora Mimanta.
ac velut ille canum morsu de montibus altis
actus aper, multos Vesulus quem pinifer annos
defendit multosve palus Laurentia, silva
pastus harundinea, postquam inter retia ventum est,
substitit infremuitque ferox et inhorruit armos,
nec cuiquam irasci propiusque accedere virtus,
sed iaculis tutisque procul clamoribus instant;
ille autem inpavidus partis cunctatur in omnis.
dentibus infrendens et tergo decutit hastas:
haud aliter, iustae quibus est Mezentius irae,
non ulli est animus stricto concurrere ferro;
missilibus longe et vasto clamore lacessunt.
venerat antiquis Corythi de finibus Acron,

690

695

700

705

710

717

718

714

715

716

719

mucronem nec ferre videt sua gaudia ventos.
forte ratis celsi coniuncta crepidine saxi
expositis stabat scalis et ponte parato,
655 qua rex Clusinis advectus Osinius oris:
huc sese trepida Aeneae fugientis imago
conicit in latebras; nec Turnus segnior instat
exsuperatque moras et pontis transilit altos.
vix proram attigerat: rumpit Saturnia funem
660 avolsamque rapit revoluta per aequora navem.
663 tum levis haud ultra latebras iam quaerit imago,
664 sed sublime volans nubi se inmiscuit atrae.
661 illum autem Aeneas absentem in proelia poscit,
662 obvia multa virum demittit corpora morti:
665 cum Turnum medio interea fert aequore turbo.
respicit ignarus rerum ingratusque salutis

et duplicis cum voce manus ad sidera tendit:
omnipotens genitor, tanton me crimine dignum
duxisti et talis voluisti expendere poenas?

670 quo feror? unde abii? quae me fuga quemve reducit? Laurentisne iterum muros aut castra videbo?

quid manus illa virum, qui me meaque arma secuti? quosne (nefas) omnis infanda in morte reliqui

et nunc palantis video gemitumque cadentum 675 accipio? quid ago? aut quae iam satis ima dehiscat terra mihi? vos o potius miserescite, venti!

in rupes, in saxa (volens vos Turnus adoro)
ferte ratem saevisque vadis inmittite syrtis,

quo neque me Rutuli nec conscia fama sequatur.' 680 haec memorans animo nunc huc, nunc fluctuat illuc, an sese mucrone ob tantum dedecus amens induat et crudum per costas exigat ensem, fluctibus an iaciat mediis et litora nando

curva petat Teucrumque iterum se reddat in arma. 685 ter conatus utramque viam, ter maxima Iuno

continuit iuvenemque animi miserata repressit. labitur alta secans fluctuque aestuque secundo et patris antiquam Dauni defertur ad urbem.

At Iovis interea monitis Mezentius ardens succedit pugnae Teucrosque invadit ovantis. concurrunt Tyrrhenae acies atque omnibus uni, uni odiisque viro telisque frequentibus instant. ille, velut rupes, vastum quae prodit in aequor, obvia ventorum furiis expostaque ponto

vim cunctam atque minas perfert caelique marisque,
ipsa immota manens, prolem Dolichaonis Hebrum
sternit humi, cum quo Latagum Palmumque fugacem;
sed Latagum saxo atque ingenti fragmine montis
occupat os faciemque adversam, poplite Palmum
succiso volvi segnem sinit armaque Lauso
donat habere umeris et vertice figere cristas.
nec non Euanthen Phrygium Paridisque Mimanta
aequalem comitemque, una quem nocte Theano
in lucem genitori Amyco dedit et face praegnas
Cisseis regina Parim; Paris urbe paterna
occubat, ignarum Laurens habet ora Mimanta.
ac velut ille canum morsu de montibus altis

690

695

700

705

actus aper, multos Vesulus quem pinifer annos defendit multosve palus Laurentia, silva

pastus harundinea, postquam inter retia ventum est,
substitit infremuitque ferox et inhorruit armos,
nec cuiquam irasci propiusque accedere virtus,
sed iaculis tutisque procul clamoribus instant;
ille autem inpavidus partis cunctatur in omnis
dentibus infrendens et tergo decutit hastas:
haud aliter, iustae quibus est Mezentius irae,
non ulli est animus stricto concurrere ferro;
missilibus longe et vasto clamore lacessunt.
venerat antiquis Corythi de finibus Acron,

710

717

718

714

715

716

719

720 Graius homo, infectos linquens profugus hymenaeos: hunc ubi miscentem longe media agmina vidit, purpureum pinnis et pactae coniugis ostro, inpastus stabula alta leo ceu saepe peragrans (suadet enim vesana fames), si forte fugacem 725 conspexit capream aut surgentem in cornua cervum, gaudet hians immane comasque arrexit et haeret visceribus super incumbens (lavit improba taeter ora cruor),

sic ruit in densos alacer Mezentius hostis; 730 sternitur infelix Acron et calcibus atram

tundit humum expirans infractaque tela cruentat. atque idem fugientem haud est dignatus Oroden sternere nec iacta caecum dare cuspide volnus; obvius adversoque occurrit seque viro vir 735 contulit haud furto melior, sed fortibus armis. tum super abiectum posito pede nixus et hasta: 'pars belli haud temnenda, viri, iacet altus Orodes.' conclamant socii laetum paeana secuti.

ille autem expirans: 'non me, quicumque es, inulto, 740 victor, nec longum laetabere; te quoque fata prospectant paria, atque eadem mox arva tenebis.' ad quem subridens mixta Mezentius ira:

'nunc morere. ast de me divum pater atque hominum rex viderit.' hoc dicens eduxit corpore telum;

745 olli dura quies oculos et ferreus urget

somnus, in aeternam clauduntur lumina noctem. Caedicus Alcathoum obtruncat, Sacrator Hydaspen Partheniumque Rapo et praedurum viribus Orsen, Messapus Croniumque Lycaoniumque Ericeten, 750 illum infrenis equi lapsu tellure iacentem,

hunc peditem. pedes et Lycius processerat Agis;
quem tamen haud expers Valerus virtutis avitae
deicit; at Thronium Salius Saliumque Nealces

« AnteriorContinuar »